Η κοινή πεποίθηση πως η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου αυξάνει την ευφυΐα των παιδιών και τα βοηθά να αποδίδουν καλύτερα στο σχολείο αμφισβητείται από ψυχολόγους. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι το γεγονός πως ορισμένα παιδιά που επιδεικνύουν μεγάλο ταλέντο στη μουσική και ταυτόχρονα είναι αριστούχοι μαθητές αποδίδεται στο ευρύτερο μορφωτικό επίπεδο του οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Γκλεν Σχέλενμπεργκ από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, στον Καναδά, υποστήριξαν ύστερα από μελέτη που έκαναν ότι η ικανότητα των παιδιών να προσλαμβάνουν ευκολότερα τις γνώσεις, να αποκτούν κριτική σκέψη και να διευρύνουν τη μνήμη τους οφείλεται στην επίδραση που ασκούν πάνω τους οι γονείς τους.
Εφόσον οι γονείς εξακολουθούν να είναι ανοικτοί στη μάθηση, να έχουν υψηλό μορφωτικό επίπεδο και να παρασύρουν τα παιδιά τους σε κάθε είδους δραστηριότητα που μπορεί που «ανοίγει» το μυαλό, τότε αυτά θα είναι πολύ πιο δραστήρια στο σχολείο και στις επιδόσεις τους.
Ο δρ Σχέλενμπεργκ και οι συνεργάτες του μελέτησαν μία ομάδα 130 παιδιών ηλικίας 10 έως 12 ετών. Από διάφορα τεστ στα οποία υπέβαλαν τα παιδιά διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε κάποιος ισχυρός δεσμός αποκλειστικά ανάμεσα στην εκμάθηση μουσικών οργάνων και στην ευφυΐα. Τα μουσικά μαθήματα, όπως διαπίστωσαν, μπορούσαν σε κάποιον βαθμό να καλλιεργούν ορισμένες δεξιότητες, όμως δεν μπορούσαν να υποκαταστήσουν τον ρόλο που διαδραματίζουν άλλοι παράγοντες στην ευρύτητα του πνεύματος των παιδιών. Ορισμένοι ειδικοί σχολίασαν τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής λέγοντας πως τα μαθήματα μουσικής δεν είναι άχρηστα και εφόσον γεμίζουν ικανοποίηση κάποια παιδιά, αυτά θα πρέπει για πολλούς λόγους να τα παρακολουθούν.
