Ο πολύς κόσμος ανησυχεί μόλις παρατηρήσει διευρύνσεις των φλεβών στα πόδια του, που λέγονται και οφιοειδείς γιατί μοιάζουν με φίδι. Ευθύς αμέσως διερωτάται κανείς μήπως κάτι συμβαίνει στην καρδιά του και επηρεάζει τις φλέβες στα πόδια του.
Όμως οι οφιοειδείς διευρύνσεις των φλεβών στα πόδια δεν έχουν καμία σχέση με την καρδιακή λειτουργία. Πρόκειται για μια δυσλειτουργία των βαλβίδων μέσα στις φλέβες. Κατά μήκος των φλεβών υπάρχουν βαλβίδες οι οποίες παρεμποδίζουν την παλινδρόμηση του αίματος καθώς το αίμα κινείται από τα πόδια προς την καρδιά.
Έτσι, όταν οι φλεβικές βαλβίδες δυσλειτουργούν, οι φλέβες διευρύνονται και διατείνονται και το αίμα λιμνάζει στα πόδια. Συνήθως η δυσλειτουργία των φλεβικών βαλβίδων είναι συγγενής (αδυναμία εκ κατασκευής). Όμως πολλές φορές η δυσλειτουργία αυτή επιδεινώνεται από την ορθοστασία, την παχυσαρκία και την εγκυμοσύνη.
Στην κατηγορία των κιρσών δεν κατατάσσονται οι ευρυαγγείες που δημιουργούν συνήθως αισθητικά προβλήματα κυρίως στις γυναίκες. Οι ευρυαγγείες είναι φλεβίδια που μοιάζουν με ιστό αράχνης που πέραν των αισθητικών προβλημάτων, δεν δημιουργούν κανένα ουσιαστικό πρόβλημα.
Αντίθετα, οι κιρσοί των φλεβών και ιδιαίτερα οι λεγόμενοι «εν τω βάθει», δηλαδή οι μη ορατοί, πάνω στο δέρμα, μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρότατα προβλήματα.
Η δημιουργία θρόμβων στο εσωτερικό των «εν τω βάθει» φλεβών εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους και τούτο γιατί μπορεί να αποσπασθεί τμήμα ενός θρόμβου ή και ολόκληρος ο θρόμβος και με την κυκλοφορία του αίματος να φθάσει μέχρι τους πνεύμονες, να σφηνωθεί μέσα σε κλάδους της πνευμονικής αρτηρίας και να προκαλέσει μια μεγάλη ή πολλαπλές μικρές πνευμονικές εμβολές, ανάλογα με το μέγεθος του θρόμβου.
Οι επιφανειακοί κιρσοί, που είναι ορατοί πάνω στο δέρμα των ποδιών, έχουν συνήθως σκούρο μπλε χρώμα, μπορεί να προκαλέσουν ήπιο πόνο ή κάψιμο στα πόδια, καθώς και πληγές πάνω στο δέρμα, τα λεγόμενα άτονα έλκη. Για όλους αυτούς τους λόγους, το θέμα γενικά των κιρσών χρειάζεται σοβαρή αντιμετώπιση.
Το καθημερινό βάδισμα και η άσκηση υπό μορφή γυμναστικής, κολύμβησης ή ποδηλάτου, θεωρούνται αναγκαία. Ο ελαφρός πόνος ή το πρήξιμο (οίδημα) αντιμετωπίζονται με ειδικά καλσόν που φορά ο άρρωστος όλη τη μέρα. Όταν ο άρρωστος κοιμάται ή αναπαύεται, πρέπει να αφαιρεί το καλσόν και να τοποθετεί τα πόδια του 30° ψηλότερα από το υπόλοιπο σώμα.
Κατά το πολύωρο αεροπορικό ταξίδι, θα πρέπει να περπατάει λίγα λεπτά στον διάδρομο κάθε μια ώρα πτήσης. Αυτά όσον αφορά τη μη επεμβατική αντιμετώπιση των κιρσών.
Η επεμβατική αντιμετώπιση των κιρσών αποφασίζεται όταν τα συντηρητικά μέσα αποτύχουν και αυτό γιατί πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να επανεμφανισθούν κιρσοί και μετά την επέμβαση.
Η έγχυση σκληρυντικών ουσιών μέσα στις φλέβες προκαλεί θρόμβωση των κιρσών, με αποτέλεσμα το αίμα να μεταφέρεται από τις πάσχουσες στις υγιείς φλέβες. Η χειρουργική επέμβαση στοχεύει στην εκρίζωση των φλεβικών κιρσών, με ενδοσκοπική επέμβαση ή χρήση ακτίνων λέιζερ.
Όμως το είδος της επέμβασης εξαρτάται πάντα από τη συνολική κατάσταση του ποδιού και την εμπειρία του χειρουργικού κέντρου στην τεχνική που εφαρμόζει.
ΠΗΓΗ: www.tanea.gr
