Ολοένα και περισσότερα άτομα παραπονιούνται ότι νιώθουν συνεχώς κουρασμένα και οι πρόσφατες έρευνες το επιβεβαιώνουν.
Το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης, όπως αποκαλείται επιστημονικά η κούραση από την οποία υποφέρουν αυτά τα άτομα, δεν είναι βέβαια μια καινούργια επιστημονική ανακάλυψη. Για λόγους τόσο φανερούς όσοι και τα θύματα της κούρασης, είναι άτομα πολυάσχολα, τα οποία δεν προέρχονται από συγκεκριμένη τάξη ή φύλο. Κυρίως πλήττει τις μητέρες μικρών παιδιών και τις γυναίκες καριέρας.
Η κόπωση δεν ισοδυναμεί απαραίτητα με το στρες, μπορεί όμως και να είναι μια ένδειξη υπερβολικού στρες. Το στρες πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν είναι πάντα βλαβερό, ως ένα βαθμό είναι απαραίτητο για να μας ενεργοποιήσει να πετύχουμε ένα δύσκολο στόχο. Όταν όμως έχουμε πολλούς και δύσκολους στόχους να πετύχουμε τότε το θέμα ξεπερνά τα όρια!
Η χρόνια κόπωση χαρακτηρίζεται από συναισθηματική εξάντληση (π.χ. αίσθηση εξουθένωσης κατά την διάρκεια ή και το τέλος της εργασίας), αποπροσωποποίηση(π.χ. δίνεται σε άλλους ανθρώπους η αίσθηση, είτε ότι έχουμε έλλειψη ευαισθησίας, είτε ότι έχουμε συναισθηματική σκληρότητα), καθώς και αίσθηση μειωμένης προσωπικής αποδοτικότητας (π.χ. αίσθηση ότι η προσωπική μας εργασία δεν συνεισφέρει αρκετά στην επίτευξη στόχων).
Πολλές φορές οι ασθένειες, όπως οι αλλεργίες, ο διαβήτης, οι μολύνσεις του ουροποιητικού συστήματος, το έλκος, οι διαταραχές του θυρεοειδούς αδένα, η χρήση αντισταμινικών και οι βήτα-αναστολείς ή ακόμα και η έλλειψη σιδήρου στον οργανισμό, μπορούν να προκαλέσουν κούραση και εξάντληση. Από τη στιγμή που θα αποκλειστούν τα ιατρικά αίτια της κόπωσης, τότε μόνο θα πρέπει να αναζητηθούν οι ψυχολογικοί, κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες: πολλές ώρες εργασίας, οικονομικά, οικογενειακά προβλήματα, απασχόληση σε δύο δουλειές και ανατροφή παιδιών κλπ.
Όσο για την κούραση και τη σωματική εξάντληση, είναι «καλή» όταν εξαφανίζεται ύστερα από έναν χορταστικό ύπνο. Αντιθέτως η «κακή» κούραση επιμένει και πολλές φορές μπορεί να είναι ένδειξη μιας πνευματικής και νευρικής κατάρρευσης, η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε κατάθλιψη.
Αν υποφέρετε από αϋπνίες, αν δυσκολεύεστε στη λήψη αποφάσεων, αν κάνετε περισσότερα λάθη απ’ ότι συνήθως, αν νιώθετε υπερευαίσθητος/η και αισθάνεστε υπερένταση και νιώθετε απώλεια ελέγχου ζητήστε την συμβουλή κάποιου ειδικού για να δείτε τι ακριβώς συμβαίνει.
Το πρώτο πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος προκειμένου να αποτρέψει την εμφάνιση της νόσου, είναι να δημιουργήσει ένα λειτουργικό προγραμματισμό των καθημερινών δραστηριοτήτων του. Οι ατελείωτες ώρες στη δουλειά δεν είναι ο καλύτερος σύμμαχος της υγείας, μπορούν όμως να γίνουν πιο δημιουργικές και αποδοτικές ακολουθώντας ένα πρόγραμμα διαχείρισης χρόνου (time management).
Ένα δεύτερο και πολύ σημαντικό βήμα είναι ο καθορισμός των προτεραιοτήτων.Μπορεί κάτι τέτοιο να είναι δύσκολο, ιδίως αν η υφή της δουλειάς εξαρτάται από τη συνεργασία μιας ομάδας ατόμων, ωστόσο δεν είναι ανέφικτο. Το ομαδικό πνεύμα καθώς και η συναδελφικότητα μπορούν να αποβούν ιδιαίτερα αποτελεσματικές αρετές για όλα τα μέλη της ομάδας.
Τέλος, η μεγαλύτερη σημασία θα πρέπει να προσδίδεται στην διατήρηση της καλής ψυχικής υγείας. Χαρακτηριστικά προσωπικότητας όπως τελειομανία, το να θέτει κάποιος ανέφικτους στόχους, να αγχώνεται με το παραμικρό, είναι παράγοντες που παίζουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της νόσου. Το να θέτει κάποιος στόχους και να προσπαθεί να τους επιτύχει αποτελεί σαφώς το νόημα της ζωής, όπως και να προσπαθεί να είναι υπεύθυνος και παραγωγικός σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας του χωρίς όμως αυτό να γίνεται εις βάρος της ψυχικής ισορροπίας του. Όταν κάποιος αντιληφθεί ότι κάποια χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του «μπλοκάρουν» την λειτουργικότητά του καλό θα ήταν να επισκεφθεί έναν ψυχολόγο ώστε να προλάβει να τα διορθώσει πριν να είναι αργά.
Για όλα τα παραπάνω είναι αναγκαία η επαφή των ατόμων με άλλες δραστηριότητες. Μια εκδρομή στη θάλασσα ή το βουνό, μια επίσκεψη σε φίλους, μια βόλτα στο πάρκο ή ένα ταξίδι είναι ενέργειες που οι περισσότεροι από τους ανθρώπους θεωρούν πολυτέλεια. Ωστόσο, αποτελούν πηγή ζωής και σίγουρα βοηθούν τόσο την προσωπική, όσο και την επαγγελματική και οικογενειακή ευτυχία.
Κάντε ένα καθημερινό πρόγραμμα, το οποίο θα περιλαμβάνει όχι μόνο υποχρεώσεις αλλά και ευχαριστήσεις. Πρόγραμμα το οποίο θα είναι εύκολο να πραγματοποιηθεί και δεν θα σας κουράζει. Χρησιμοποιήστε ασκήσεις αντιστρες και θετικές σκέψεις.
Γράφει: Νομικού Χαρά Κλινικός Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος
ΠΗΓΗ: www.genenutrition.gr