Μία μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην επιστημονική επιθεώρηση “Nature” εξηγεί ίσως τη δραματική αύξηση στην εμφάνιση αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 και η πολλαπλή σκλήρυνση, τα τελευταία 50 έτη. Στην προσπάθειά τους να εξηγήσουν αυτήν την αύξηση, οι ερευνητές μελέτησαν διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες, με την αύξηση της πρόσληψης αλατιού να είναι ένας από αυτούς που ενοχοποιείται περισσότερο.
Ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί στο μέγιστο για να προστατέψει τον οργανισμό από διάφορους “εχθρικούς” παράγοντες, διατηρώντας τον αριθμό των κυττάρων που το απαρτίζουν στα επιθυμητά επίπεδα. Ένας μειωμένος αριθμός κυττάρων του ανοσοποιητικού μπορεί να προκαλέσει λοιμώξεις διαφόρων τύπων, ενώ ένας αυξημένος αριθμός αυτοάνοσα νοσήματα. Ένας συγκεκριμένος τύπος αυτών των κυττάρων, τα κύτταρα Τh17 δρουν μέσω της παραγωγής της ιντερλευκίνης-17, μιας πρωτεΐνης που μπορεί να οδηγήσει στην πρόκληση αυτοάνοσης φλεγμονής στο σώμα.
Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης μελέτης οι ερευνητές προσπάθησαν να προκαλέσουν αύξηση στον πολλαπλασιασμό των Th17 κυττάρων μέσω διαφόρων παραγόντων, με το αλάτι να αποτελεί έναν από αυτούς. Παράλληλα, σε ένα πειραματικό μοντέλο πολλαπλής σκλήρυνσης, μια διατροφή πλούσια σε αλάτι προκάλεσε τη ραγδαία εξέλιξη της νόσου.
Αν και έχουν προκαταρκτικό χαρακτήρα, τα συγκεκριμένα αποτελέσματα εμφανίζουν έντονο ενδιαφέρον. Διαπιστώνουμε για ακόμη μία φορά πόσο σημαντικός είναι ο περιορισμός του καταναλισκόμενου αλατιού μέσω της καθημερινής διατροφής.
Είναι απαραίτητο να υιοθετούνται οι συστάσεις των διεθνών οργανισμών υγείας ως προς την πρόσληψη αλατιού, σύμφωνα με τις οποίες αυτή δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 1 κουταλάκι του γλυκού ημερησίως.
Γράφει: Κυριακού Κατερίνα, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
ΠΗΓΗ: www.genenutrition.gr
