Μια μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων μελετών έδειξε πως υπάρχει μικρό όφελος από την καταμέτρηση των υδατανθράκων στα επίπεδα αιμοσφαιρίνης A1C μεταξύ των διαβητικών τύπου 1. Πέντε ακόμη μελέτες, που είχαν παρόμοιο σχεδιασμό, έδειξαν πως η καταμέτρηση υδατανθράκων ήταν συγκρατημένα ευεργετική.
Το να μετρούνται οι υδατάνθρακες είναι μια αποδεκτή στρατηγική μεταξύ των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, για τη διαχείριση των μεταγευματικών επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Ωστόσο, υψηλής ποιότητας μελέτες δείχνουν πως η πρακτική αυτή, για να είναι αποτελεσματική, χρειάζεται και συνδυαστεί με άλλες παραμέτρους, λένε οι ερευνητές.
Μια πρόσφατη δημοσιευμένη μετα-ανάλυση που περιελάμβανε 6 μελέτες σε ενήλικες και 1 σε παιδιά δεν διαπίστωσε σημαντική βελτίωση από τη μέτρηση των υδατανθράκων.
Σε 5 από τις μελέτες διαπιστώθηκε πως η καταμέτρηση υδατανθράκων είναι ευεργετική, ενώ 2 πρότειναν καλύτερο προσδιορισμό των αναγκών σε ινσουλίνη, που ήταν εξίσου αποτελεσματική πρακτική, λέει η ερευνήτρια και καθηγήτρια Βιοχημείας Jennie Brand – Miller του Πανεπιστημίου του Σίδνεϋ, στην Αυστραλία, και οι συνεργάτες της, στην επιθεώρηση «The Lancet Diabetes & Endocrinology».
Εναλλακτικές μέθοδοι
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι θα πρέπει να διερευνηθούν εναλλακτικές μέθοδοι για τα γεύματα και τη δοσολογία ινσουλίνης.
«Είναι πιθανό άλλες μέθοδοι που ταιριάζουν στην ινσουλίνη και τα τρόφιμα να παραμελούνται λόγω της πεποίθησης ότι η καταμέτρηση υδατανθράκων είναι η πιο σημαντική», καταλήγουν οι ερευνητές. Και συνεχίζουν: «Πράγματι, αυτή η μετα-ανάλυση δείχνει την έλλειψη υψηλού επιπέδου αποδεικτικών στοιχείων».
Η καταμέτρηση υδατανθράκων συνδυάζεται με τη στόχευση της δόσης ινσουλίνης και βασίζεται στην παραδοχή ότι οι υδατάνθρακες είναι τα κύρια μακροθρεπτικά συστατικά που συμβάλλουν στην αύξηση της μεταγευματικής γλυκόζης αίματος, γράφουν οι ερευνητές.
Σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν καλύτερα τα διαθέσιμα στοιχεία, η Brand-Miller και οι συνεργάτες της πραγματοποίησαν μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση των τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών, συγκρίνοντας την καταμέτρηση υδατανθράκων με γενικές ή εναλλακτικές διατροφικές συμβουλές σε διαβητικούς τύπου 1.
Οι 7 μελέτες ερεύνησαν 703 διαβητικούς τύπου 1 (599 ενήλικες και 104 παιδιά). Έξι από τις μελέτες είχαν παράλληλα σχέδια για άλλες παρεμβάσεις.
Από τα αποδεικτικά στοιχεία προκύπτει σαφώς ότι η καταμέτρηση υδατανθράκων μπορεί να προσφέρει μια μέτρια βελτίωση στον έλεγχο της γλυκόζης αίματος, αλλά δεν είναι σαφές εάν άλλες στρατηγικές -όπως μια διατροφή με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη- μπορούν να οδηγήσουν σε καλύτερη έκβαση των ασθενών.
Προκαταρκτικά στοιχεία από τη μελέτη παρουσιάστηκαν στο Σικάγο, στο 73ο Επιστημονικό Συνέδριο της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας.
ΠΗΓΗ: www.genenutrition.gr
