Η κατάρτιση του γενετικού προφίλ των καρκινικών όγκων του πνεύμονα αυξάνει τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών, αναφέρουν επιστήμονες από τη Γερμανία.
Όπως γράφουν στην επιθεώρηση «Science Translational Medicine», υπέβαλλαν σε γενετικά τεστ περισσότερους από 5.000 πάσχοντες από καρκίνο του πνεύμονα, διαπιστώνοντας πως η προσαρμογή της θεραπείας αναλόγως με τα ευρήματά τους οδηγούσε σε βελτίωση της πρόγνωσής τους.
Πρακτικά, το εύρημα αυτό σημαίνει ότι η εξατομίκευση της θεραπείας με τη βοήθεια των γενετικών τεστ «μπορεί να σώσει ζωές», λένε.
Όπως γράφουν ο δρ Ρόμαν Τόμας, επικεφαλής της Ομάδας Λειτουργικής Γονιδιωματικής του Καρκίνου Max Plank του Πανεπιστημίου της Κολωνίας, και οι συνεργάτες του, το εύρημά τους ανοίγει τον δρόμο για την εξατομικευμένη θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα.
Ταξινόμηση
Ο συνήθης τρόπος για τη διάγνωση του καρκίνου είναι η εξέταση των κυττάρων των όγκων με ένα μικροσκόπιο, για να ταυτοποιηθεί ο επονομαζόμενος ιστολογικός τύπος τους.
Με βάση τον ιστολογικό τύπο, ο καρκίνος του πνεύμονα ταξινομείται σε δύο κύριες κατηγορίες:
* Στο μη-μικροκυτταρικό καρκίνωμα του πνεύμονα (NSCLC),το οποίο με τη σειρά του έχει υποκατηγορίες, οι κυριότερες εκ των οποίων είναιτο αδενοκαρκίνωμα, το καρκίνωμα των πλακωδών κυττάρων και το καρκίνωμα των μεγαλοκυττάρων.
* Στο μικροκυτταρικό καρκίνωμα του πνεύμονα (SCLC).
Εκτός από αυτές τις κατηγορίες, υπάρχουν και ορισμένοι σπάνιοι όγκοι, όπως αδενικοί.
Έως πρότινος, η θεραπεία για κάθε ασθενή ξεχωριστά καθοριζόταν με βάση τον ιστολογικό τύπο του όγκου τους.
Γενετικό προφίλ
Τα τελευταία χρόνια, όμως, οι επιστήμονες έχουν αντιληφθεί ότι η αντιμετώπιση του καρκίνου γενικώς είναι καλύτερη όταν προσαρμόζεται η φαρμακευτική αγωγή στο γενετικό προφίλ των όγκων, αντί για τον ιστολογικό τύπο.
Στην παρούσα μελέτη οι ερευνητές διαπίστωσαν πως μολονότι πολλοί όγκοι έμοιαζαν ίδιοι κάτω από το μικροσκόπιο, ανήκαν σε διαφορετικές υποκατηγορίες με βάση το γενετικό προφίλ τους.
Στην πραγματικότητα, κατόρθωσαν να ταξινομήσουν σε πρόσθετες υποκατηγορίες τους όγκους του 75% (3.863) από τους 5.145 ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη τους.
Όσοι είχαν συγκεκριμένες μεταλλαγές για τις οποίες υπάρχουν φάρμακα και έλαβαν αυτήν την εξατομικευμένη θεραπεία, είχαν καλύτερη πρόγνωση.
Οι μεταλλαγές που εντοπίστηκαν αφορούν έναν υποδοχέα που λέγεται EGFR (αντιμετωπίζονται με φάρμακα όπως η γεφιτινίμπη και η ερλοτινίμπη) και έναν άλλο που λέγεται ALK (αντιμετωπίζονται με φάρμακα όπως η κριζοτινίμπη).
«Τα ευρήματά μας υποστηρίζουν την ευρεία εφαρμογή της βασισμένης στο γονιδίωμα διάγνωσης του καρκίνου του πνεύμονα», καταλήγουν οι ερευνητές στο άρθρο τους.
ΠΗΓΗ: tanea.gr
