Θα ασχοληθεί η κυβέρνηση με τους χρονίως πάσχοντες, την κρυφή πλευρά του φεγγαριού της κρίσης;
Δήλωση του Προέδρου της Δράσης και Ευρωβουλευτή Θόδωρου Σκυλακάκη:
“Στην κρυφή πλευρά του φεγγαριού της κρίσης βρίσκονται, μεταξύ των άλλων χρονίως ασθενών και οι πάσχοντες από επιληψία, για τους οποίους χθες «γιορτάστηκε» στο ευρωκοινοβούλιο η πανευρωπαϊκή μέρα επιληψίας. Πρόκειται για το 1% του πληθυσμού, εκ των οποίων 20-30 χιλιάδες τουλάχιστον βρίσκονται ούτως ή άλλως σε δεινή θέση, γιατί είναι οι ίδιοι άνεργοι ή σε ταμεία αυτασφάλισης (π.χ. ΟΑΕΕ) και τους έχουν κόψει την περίθαλψη, είτε διότι είναι απλήρωτοι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα ή σε κάποια άλλη ομάδα που συνθλίβεται, είτε γιατί οι οικογένειές τους ανήκουν σ’ αυτές τις κατηγορίες. Οι πάσχοντες από επιληψία επιβαρύνονται περαιτέρω, καθώς κάποιοι από αυτούς έχουν αποκλειστεί από το σύστημα περίθαλψης, ενώ άλλοι υποχρεώνονται να δίνουν από τα πενιχρά επιδόματα ανεργίας μέχρι και το ένα τρίτο για να καλύπτουν τη συμμετοχή τους στα ακριβά φάρμακα που ρυθμίζουν την ασθένειά τους και τους απαλλάσσουν από την τραγική εμπειρία των επιληπτικών κρίσεων. Κάποιοι αναγκάζονται να αλλάξουν φάρμακο διακινδυνεύοντας κρίση που μπορεί να τους φέρει χρόνια πίσω, κάποιοι καταφεύγουν σε παλιότερης γενιάς φθηνά φάρμακα με αυξημένες παρενέργειες και οι περισσότεροι βιώνουν το αδιέξοδο μοναχικά γιατί δεν θέλουν να προσελκύσουν την προσοχή και τον κοινωνικό στιγματισμό. Άλλωστε όσο εμφανέστερο είναι το πρόβλημά τους, τόσο δυσκολότερο είναι να βρουν δουλειά.
Την ίδια στιγμή, η ψυχολογική πίεση της ανεργίας και του αδιεξόδου πολλαπλασιάζει την πιθανότητα απορρύθμισης της ασθένειάς τους. Το σύνολο του προβλήματος τους απαιτεί μια μικρή σχετικά δαπάνη, που δεν ξεπερνά τα 10 εκ. ευρώ ετησίως. Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να ετοιμάζεται να μοιράσει χρήματα για προεκλογικούς διορισμούς και προεκλογικά χαρτζιλίκια τύπου stage στο δημόσιο ή για άλλες προεκλογικές «παροχές», ας κάνει το αυτονόητο καθήκον της έναντι των χρονίως πασχόντων –όπως μεταξύ πολλών άλλων και οι πάσχοντες από επιληψία- που βρίσκονται σε απόγνωση. Η Ελλάδα χρειάζεται κοινωνικό κράτος, αλλά με κατεύθυνση και προτεραιότητες με βάση τα χρήματα που πραγματικά διαθέτουμε.“
