Διαρκής είναι η επιβάρυνση της υγεία των παιδιών που υφίστανται συνεχή εκφοβισμό στο σχολείο, καθώς οι ψυχοσωματικές συνέπειες συσσωρεύονται, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Νοσοκομείου Παίδων της Βοστόνης, με επικεφαλής την Δρ Λόρα Μπόγκαρτ, διαπίστωσαν για πρώτη φορά ότι το διαρκώς αυξανόμενο πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική και σωματική υγεία των παιδιών σε βάθος χρόνου, ιδίως εάν το παιδί συστηματικά δέχεται λεκτική και σωματική βία από συνομηλίκους τους.
Οι επιστήμονες έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση σχεδόν 4.300 μαθητές Δημοτικού και Γυμνασίου και διαπίστωσαν ότι περίπου το 30% έπεφτε θύμα σωματικού και λεκτικού εκφοβισμού στο σχολείο. Οι ειδικοί αξιολόγησαν τη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών και διαπίστωσαν ότι όσα δεν είχαν υπάρξει ποτέ θύματα εκφοβισμού, ήταν υγιή από ψυχολογική άποψη. Όμως ακόμα και τα παιδιά που κάποτε πριν από πολλά χρόνια, είχαν πέσει θύματα εκφοβισμό, αλλά όχι πρόσφατα, συνέχιζαν να εμφανίζουν ψυχικά τραύματα, αν και όχι στον ίδιο βαθμό με όσα παιδιά συνέχιζαν αδιάκοπα να βιώνουν βία ενδοσχολική βία.
Τα παιδιά που ήταν θύματα διαρκούς εκφοβισμού σε όλες τις τάξεις του σχολείου, ήταν αυτά με τη μεγαλύτερη επιδείνωση της ψυχικής υγείας τους σε βάθος χρόνου, καθώς δεν ένιωθαν καλά με τον εαυτό τους, είχαν χαμηλή αυτοεκτίμηση και τάση για κατάθλιψη.
«Οι συνέπειες του εκφοβισμού μπορούν να δράσουν σαν χιονοστιβάδα με το πέρασμα του χρόνου. Τα παιδιά που βιώνουν τον εκφοβισμό σε πάνω από μια τάξεις στο σχολείο, έχουν και τα πιο σοβαρά προβλήματα στο μέλλον. Η έρευνα δικαιολογεί την άμεση και έγκαιρη παρέμβαση για την αντιμετώπιση του εκφοβισμού», εξηγεί η Δρ Μπόγκαρτ.
Οι ειδικοί προτείνουν στους γονείς, μέσω του διαλόγου να πείσουν αρχικά το παιδί τους να μιλήσει ανοιχτά για το πρόβλημά του, ενώ γενικά θα πρέπει να είναι παρατηρητικοί για τυχόν σωματικές ενδείξεις, όπως γρατζουνιές ή μώλωπες, στο παιδί τους (ιδίως στα μικρότερης ηλικίας), καθώς και για ξαφνικές αλλαγές στη συμπεριφορά του, όπως να μη θέλει να πάει σχολείο, να δείχνει αγχωμένο, φοβισμένο ή λυπημένο.
Ομάδα υψηλού κινδύνου για σχολικό εκφοβισμό θεωρούνται τα παιδιά που είναι παχύσαρκα, εκείνα που έχουν κάποια κινητική ή άλλη σωματική αναπηρία, καθώς και οι ομοφυλόφιλοι έφηβοι. Επίσης, τα συνεσταλμένα και εσωστρεφή παιδιά είναι πιο ευάλωτα.
ΠΗΓΗ: health.in.gr
