Η ΕΛΛΙΠΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΑΙΤΙΑ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ 8.000 ΝΕΟΓΝΩΝ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ

Στο ειδικό αφιέρωμα του The Lancet με τίτλο «Κάθε Νεογέννητο», διαπιστώνεται ότι κάθε μέρα σχεδόν 8.000 νεογνά χάνουν τη ζωή τους, παγκοσμίως, λόγω έλλειψης ποιοτικής φροντίδας κατά τη διάρκεια του τοκετού. Κάθε χρόνο καταγράφονται 2,9 εκατομμύρια νεογνικοί θάνατοι, καθώς και 2,6 εκατομμύρια θάνατοι εμβρύων κατά το τελευταίο τρίμηνο της κύησης (συνήθως όμοιας αιτιολογίας με αυτής των νεογνών), ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό στα 5,5 εκατομμύρια θανάτους.

Παγκοσμίως, ο τοκετός παραμένει η πιο επικίνδυνη φάση τόσο για το παιδί, όσο και για την μητέρα. Το 40% των βρεφικών θανάτων συμβαίνουν την μέρα της γέννας, ενώ την ίδια μέρα συμβαίνουν σχεδόν και οι μισοί θάνατοι (ποσοστό 46%) επιτόκων. Ο πρόωρος τοκετός παραμένει ο κύριος παράγοντας κινδύνου, ιδίως αν ο τοκετός λαμβάνει χώρα στην Αφρική (11 φορές πιθανότερος ο νεογνικός θάνατος σε σχέση με την Ευρώπη ή τις ΗΠΑ), ενώ περίπου 250.000 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο, λόγω επιπλοκών στον τοκετό.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζόι Λόουν της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, μελέτησαν στοιχεία από 195 χώρες και εκτιμούν ότι πολλοί θάνατοι είναι «αόρατοι» μέχρι σήμερα στις παγκόσμιες στατιστικές θνησιμότητας.

Επισήμως, οι νεογνικοί θάνατοι εμφανίζουν σταδιακή μείωση τις τελευταίες δεκαετίες, με μέση ετήσια πτώση 2%, την περίοδο 1990-2012. Η μείωση είναι μεγαλύτερη (2,6%) όσον αφορά τους θανάτους των γυναικών κατά τον τοκετό και τους θανάτους παιδιών ηλικίας ενός έως 59 μηνών (μέση ετήσια μείωση 3,4%). Οι θάνατοι νεογνών αποτελούν περίπου το ήμισυ των συνολικών θανάτων παιδιών ηλικίας έως πέντε ετών.

Οι υψηλότεροι αριθμοί των νεογνικών θανάτων ετησίως, παρατηρούνται στη Νότια Ασία και την υποσαχάρια Αφρική, με την Ινδία (779.000), τη Νιγηρία (267.000) και το Πακιστάν (202.400) να βρίσκονται στις πρώτες θέσεις.

Πάντως, η Ρουάντα, είναι η μόνη μεταξύ των χωρών της υποσαχάριας Αφρικής, που μείωσε κατά το ήμισυ τον αριθμό των νεογέννητων που γεννήθηκαν νεκρά από το 2000. Επίσης, αρκετές χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος έχουν κάνει αξιοσημείωτη πρόοδο, χρησιμοποιώντας μεταξύ άλλων μεθόδων, την κατάρτιση μαιών και νοσοκόμων για να φτάσει στις πιο φτωχές οικογένειες με υψηλότερη ποιότητα φροντίδας κατά τη γέννηση, ιδίως για τα μικρά ή άρρωστα νεογέννητα.

Σε έρευνα που έγινε στις 51 χώρες με την υψηλότερη επιβάρυνση νεογνικών θανάτων διαπιστώθηκε ότι, εάν η ποιότητα της περίθαλψης που λαμβάνεται από τους πλουσιότερους γινόταν καθολική, θα υπήρχαν 600.000 λιγότεροι θάνατοι ετησίως, μια μείωση σχεδόν κατά 20%.

Εξάλλου οι ειδικοί εκτιμούν ότι με βάση τις υπάρχουσες τάσεις, θα χρειαστούν τουλάχιστον 110 χρόνια, ωσότου ένα νεογνό που γεννιέται στην Αφρική, να έχει ίδιες πιθανότητες επιβίωσης με ένα παιδί που γεννιέται στην Ευρώπη ή στη Βόρεια Αμερική, καθώς η βρεφική θνησιμότητα μειώνεται τρεις φορές πιο αργά στις φτωχές χώρες σε σχέση με τις ανεπτυγμένες.

Σύμφωνα με την έκθεση «Κάθε Νεογέννητο» οι πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις στον τομέα της επιβίωσης των νεογέννητων, είναι μεταξύ άλλων ο θηλασμός, η ανάνηψη του νεογέννητου, η «φροντίδα καγκουρό» για τα πρόωρα μωρά – δηλαδή, η παρατεταμένη επαφή του δέρματός τους, με το δέρμα της μητέρας και η πρόληψη και θεραπεία των λοιμώξεων. Τέλος, περισσότερη χρηματοδότηση και επαρκής εξοπλισμός αξιολογούνται ως παράμετροι ζωτικής σημασίας.

ΠΗΓΗ: health.in.gr