Σπίλος ή ελιά είναι μια χρόνια, συγγενής ή επίκτητη δερματική αλλοίωση, που χαρακτηρίζεται από υπερμελάγχρωσης (υπερπαραγωγής μελανίνης, λογω των μελανινοκύταρα). Η συχνότερη μορφή σπίλων είναι οι μελανοκυτταρικοι σπιλοι και αποτελουν τις συχνοτερες καλοηθεις αλλοιωσεις των ανθρωπων καθως ο μεσος ενηλικας έχει 25 εως 50 σπιλους μεχρι την ηλικία των 40 ετών, χωρίς διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η κλινική σημασία τους έγκειται στο γεγονός ότι κάποιοι από αυτούς έχουν την πιθανότητα να μεταλλαχθούν και για το λόγο αυτό κάποιοι χρήζουν χειρουργικης αφαιρεσης. Η εμφάνιση σπίλων στο πρόσωπο η σε άλλα εμφανή σημεία αποτελεί ανεκαθεν αισθητικό πρόβλημα . Στα παιδικά παραμύθια η μάγισσα ή ο κακός της ιστορίας πολύ συχνά εμφανίζει κάποια αλλοίωση στη μύτη η το πηγούνι ενώ στο Μεσαίωνα η εμφάνιση μεγάλων σπίλων στο πρόσωπο ήταν συνδεδεμένη με μαγικές ιδιότητες. Τον τελευταίο αιώνα δε πολύ διαδεδομένη ήταν η πεποίθηση περί της μη αφαίρεσης των σπίλων γιατί, όπως υποστήριζαν οι…