Προεκλαμψία είναι μία κατάσταση που παρατηρείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Στην ουσία πρόκειται για το προηγούμενο στάδιο της εκλαμψίας, μιας, πιθανόν, επικίνδυνης κατάστασης του οργανισμού που όμως λόγω των χαρακτηριστικών συμπτωμάτων που έχει η προεκλαμψία προλαμβάνεται. Ακόμη δεν έχει γίνει γνωστό τι την προκαλεί ωστόσο η πιθανότερη αιτία φαίνεται πως είναι ο γυναικείος οργανισμός στη συγκεκριμένη κατάσταση. Λόγω δηλαδή της εγκυμοσύνης δεν εκτελεί φυσιολογικά όλες τις λειτουργίες του, με αποτέλεσμα να δημιουργεί μη αναμενόμενες «καταστάσεις». Κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς τι την προκαλεί, αλλά είναι γνωστοί αρκετοί παράγοντες οι οποίοι κάνουν την εμφάνισή της πιο πιθανή.
-Προεκλαμψία ονομάζεται το σύνδρομο εκείνο που χαρακτηρίζεται από εμφάνιση υπέρτασης και πρωτεινουρίας μετά τις 20 εβδομάδες της κύησης, συνηθέστερα στο τρίτο τρίμηνο, σε μια προηγουμένως νορμοτασική έγκυο.
Διαχωρίζεται ως ήπια ή σοβαρή, ανάλογα την βαρύτητα των χαρακτηριστικών του συνδρόμου.
-Εκλαμψία ονομάζεται το σύνδρομο εκείνο, που χαρακτηρίζεται από την παρουσία γενικευμένων τονικοκλονικών σπασμών, σε γυναίκα με υπέρταση εγκυμοσύνης ή προεκλαμψία.
Κριτήρια διάγνωσης προεκλαμψίας
Συστολική αρτηριακή πίεση ≥140 mmHg ή Διαστολική αρτηριακή πίεση ≥90 mmHg
Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης, πρέπει να διαπιστώνεται σε δυο μετρήσεις με μεσοδιάστημα τουλάχιστον έξι ωρών, αλλά όχι σε διάστημα μεγαλύτερο επτά ημερών.
Πρωτεινουρία >300 mg σε 24η συλλογή ούρων
Η εκδήλωση της προεκλαμψίας μπορεί να εμφανισθεί, πριν τις 34 εβδομάδες της κύησης ( πρώιμη έναρξη), ή αργότερα μετά τις 34 εβδομάδες της κύησης (όψιμη έναρξη), στην διάρκεια του τοκετού ή αμέσως μετά τον τοκετό.
Παράγοντες Κινδύνου για προεκλαμψία
Διάγνωση προεκλαμψίας
Η διάγνωση βασίζεται στα κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα, που προαναφέρθηκαν, σε έγκυο μετά τις 20 εβδομάδες, που προηγουμένως, ήταν νορμοτασική
Η αυξημένη αρτηριακή πίεση, πρέπει να διαπιστώνεται σε τουλάχιστον δυο μετρήσεις με μεσοδιάστημα τουλάχιστον έξι ωρών, αλλά όχι μεγαλύτερο των εφτά ημερών
Έλεγχος πρωτεινουρίας, σε φρέσκο, πρωινό δείγμα ούρων, με dipstick χωρίς να έχει προηγηθεί κολπική εξέταση. Σε περίπτωση πρωτεινουρίας, πρέπει να γίνεται συλλογή ούρων24ώρου
Αυξημένο ουρικό οξύ ορού: > 5.5-6.0 mg/dl
Επιπτώσεις προεκλαμψίας
*Υπέρταση
*Πρωτεινουρία
*Οίδημα λόγω της αυξημένης διαπερατότητας των αγγείων. Οι περισσότερες έγκυες έχουν οίδημα, χωρίς να έχουν προεκλαμψία, όμως αύξηση του σωματικού βάρους (>2.0 Kg) και ιδιαίτερα οίδημα προσώπου, χρήζει περαιτέρω ελέγχου για προεκλαμψία.
*Κεφαλαλγία, ναυτία, διαταραχές όρασης, γενικευμένη αύξηση των τενόντιων αντανακλαστικών
*Διαταραχές ανάπτυξης του εμβρύου και από τον πλακούντα
*Διαταραχές από το ήπαρ, τους νεφρούς
*Θρομβοπενία, αιμολυτική αναιμία
Η προεκλαμψία δεν επηρεάζει άμεσα το μυοκάρδιο. Έγκυες με σοβαρή προεκλαμψία, βρίσκονται σε κίνδυνο, οξέος στεφανιαίου συμβάματος
Θεραπεία προεκλαμψίας
Η θεραπευτική αντιμετώπιση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες με βασικότερους: την ηλικία του εμβρύου, την σοβαρότητα του συνδρόμου, τα συμπαραμαρτούντα τυχόν νοσήματα της εγκύου. Κατά βάση χρησιμοποιούνται αντιυπερτασικά φάρμακα, με σκοπό τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και της λευκωματουρίας.
Οριστική θεραπεία είναι ο τοκετός
