Οι γυναίκες που έχουν εργαστεί για αρκετά χρόνια σε ανοικτούς χώρους αντιμετωπίζουν μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού μετά τα 50 τους, σύμφωνα με μία δανική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη αποδίδει αυτό το γεγονός στο ότι η εργασία στο ύπαιθρο εκθέτει μία γυναίκα στο φως του ήλιου και επιτρέπει στον οργανισμό της να παράγει περισσότερη βιταμίνη D, η οποία μπορεί να δράσει προστατευτικά έναντι της νόσου.
Οι επιστήμονες έχουν προ πολλού αναγνωρίσει τον ρόλο της βιταμίνης D για τη διατήρηση της υγείας των οστών και του μυοσκελετικού συστήματος, όμως αυτή μπορεί να βοηθήσει, επίσης, στην αποτροπή των λοιμώξεων και ορισμένων καρκίνων. Η πρωταρχική πηγή της εν λόγω βιταμίνης είναι η υπεριώδης ηλιακή ακτινοβολία UVB. Όμως, οι ανησυχίες για τον καρκίνο του δέρματος και η ολοένα αυξανόμενη χρήση υπολογιστών τόσο για εργασία όσο και για ψυχαγωγία έχουν μειώσει τον χρόνο που οι άνθρωποι περνούν σε ανοικτούς χώρους.
Τα αυξανόμενα περιστατικά καρκίνου του μαστού κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα έχουν γεννήσει τη θεωρία ότι εν μέρει αυτό οφείλεται και στην έλλειψη βιταμίνης D, κάτι για το οποίο προηγούμενες μελέτες είχαν δώσει ενδείξεις, αλλά όχι οριστική απάντηση.
Η νέα μελέτη φαίνεται να επιβεβαιώνει ότι, τουλάχιστον στην περίπτωση του καρκίνου του μαστού, η βιταμίνη D δρα προστατευτικά.
Το σώμα δημιουργεί βιταμίνη D κυρίως μεταξύ των ωρών 10:00 και 15:00, όταν συνήθως οι άνθρωποι εργάζονται. Συνεπώς, όσες γυναίκες δεν δουλεύουν σε κλειστούς χώρους (π.χ. οι αγρότισσες), εκτίθενται περισσότερο στον ήλιο, άρα παράγουν περισσότερη βιταμίνη και έτσι έχουν μειωμένο κίνδυνο για καρκίνο του μαστού.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Τζούλι Πέντερσεν του Κέντρου Ερευνών της Δανικής Εταιρείας Καρκίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό περιοδικό Επαγγελματικής και Περιβαλλοντικής Υγείας «Occupational & Environmental Health», ανέλυσαν στοιχεία για 38.375 γυναίκες έως 70 ετών με διαγνωσμένο καρκίνο του μαστού. Οι καρκινοπαθείς συγκρίθηκαν με πενταπλάσιες γυναίκες που δεν είχαν καρκίνο και έγινε συσχέτιση του επαγγέλματος κάθε μίας.
Διαπιστώθηκε ότι όσες είχαν διαχρονικά εκτεθεί περισσότερο στον ήλιο λόγω της εργασίας τους, είχαν μικρότερο κίνδυνο καρκίνου του μαστού μετά την ηλικία των 50 ετών. Μία εργασία σε ανοικτό χώρο και η χρόνια έκθεση στον ήλιο επί 20 ή περισσότερα έτη σχετιζόταν με μία μέση μείωση κατά 17% της πιθανότητας διάγνωσης της νόσου.
