Ερευνητές στο πανεπιστήμιο Tsukuba στην Ιαπωνία ανακάλυψαν μια σύνδεση μεταξύ του κινδύνου λειτουργικής αναπηρίας ή θανάτου (σε ηλικιωμένους ενήλικες) και της απόστασης που είναι διατεθειμένοι να περπατήσουν ή να κάνουν ποδήλατο για να φτάσουν σε κοινούς προορισμούς (όπως το σπίτι ενός φίλου ή το σούπερ μάρκετ).
Καθώς μεγαλώνουν, η σωματική ή γνωστική παρακμή μπορεί να δυσκολέψει ορισμένους ηλικιωμένους ενήλικες να μετακινούνται. Αυτό επηρεάζει την ποιότητα της ζωής τους και των οικείων τους. Ωστόσο, η εν λόγω μελέτη καταδεικνύει ότι η προθυμία να διανύσει κανείς μεγαλύτερες αποστάσεις περπατώντας ή κάνοντας ποδήλατο μπορεί να βοηθήσει στην μείωση του κινδύνου πρώιμης λειτουργικής αναπηρίας και θνησιμότητας.
Πόσο μακριά είστε διατεθειμένοι να πάτε με τα πόδια ή με το ποδήλατο για απλές μετακινήσεις;
Η μελέτη παρουσιάζει ένα μοντέλο που συνδέει τα ποσοστά θανάτου και λειτουργικής αναπηρίας σε ηλικιωμένους με τις αποστάσεις που είναι διατεθειμένοι να διανύσουν με τα πόδια ή με ποδήλατο για απλές μετακινήσεις.
Η έρευνα διαπίστωσε ότι οι ηλικιωμένοι που αισθάνονταν άνετα μόνο με μικρές αποστάσεις (όπως 500 μέτρα ή λιγότερο για περπάτημα ή 1 χιλιόμετρο ή λιγότερο για ποδήλατο) αντιμετώπιζαν υψηλότερο κίνδυνο λειτουργικής αναπηρίας και θανάτου.
“Οι μορφές ενεργητικής μετακίνησης, όπως το περπάτημα και το ποδήλατο, συμβάλλουν στη διατήρηση επαρκών επιπέδων σωματικής δραστηριότητας καθώς γερνάμε. Επειδή αυτές οι μορφές μετακίνησης διευκολύνουν επίσης άλλες δραστηριότητες, όπως κοινωνικές επισκέψεις ή ψώνια, σκεφτήκαμε ότι οι αποστάσεις που θεωρούν αποδεκτές οι ηλικιωμένοι για τέτοιες μετακινήσεις θα μπορούσε να είναι ένας χρήσιμος δείκτης”, εξηγεί ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Okura Tomohiro.
Πώς έγινε η έρευνα
Η ερευνητική ομάδα μελέτησε ένα μεγάλο δείγμα ενηλίκων (κάτοικοι της πόλης Kasama City, της επαρχίας Ibaraki στην Ιαπωνία) ηλικίας 65 ετών και άνω το 2013 για να λάβουν βασικά δεδομένα. Η ομάδα συνέλεξε επίσης δεδομένα παρακολούθησης για μια περίοδο σχεδόν 8 ετών. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν αυτά τα δεδομένα για να δημιουργήσουν πολλά μοντέλα, για να διερευνήσουν τις πιθανές επιπτώσεις φυσικών χαρακτηριστικών όπως η ηλικία και το φύλο, οι βασικές προτιμήσεις μετακίνησης και γεωγραφικά χαρακτηριστικά όπως το έδαφος και ο πληθυσμός.
Ο καθηγητής Okura Tomohiro είπε: “(…) ήταν απαραίτητο να συλλέξουμε δεδομένα, όχι μόνο για μια ευρεία ποικιλία χαρακτηριστικών (για να ληφθούν υπόψη διαφορές που είναι εγγενείς σε έναν πληθυσμό μεγαλύτερης ηλικίας) αλλά και για μια αρκετά μεγάλη χρονική περίοδο, ώστε να επιτρέψουμε την εξέλιξη των φυσικών αλλαγών της ζωής”.
Τα ευρήματα της μελέτης θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους ερευνητές και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στη δημόσια υγεία να κατανοήσουν καλύτερα τον αντίκτυπο ορισμένων από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι καθώς γερνούν. Αυτή η γνώση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη τρόπων για την καλύτερη παροχή βοήθειας σε ευάλωτα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας ή για τον σχεδιασμό υπηρεσιών για τη βελτίωση της πρόσβασης στην κοινότητα για τους ηλικιωμένους.
