Οι παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα μπορεί να επηρεάσουν την σεξουαλική λειτουργία, γι’ αυτό οι άνδρες με πρόωρη εκσπερμάτιση πρέπει πάντοτε να ελέγχουν τον θυρεοειδή τους, αναφέρουν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Tulane, στη Νέα Ορλεάνη.
Σε ανασκόπηση της ιατρικής βιβλιογραφίας που πραγματοποίησαν κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι πάσχοντες από υπερθυρεοειδισμό είναι πιθανότερο να εκδηλώσουν πρόωρη εκσπερμάτιση, η οποία όμως μπορεί να βελτιωθεί εάν αντιμετωπιστεί η θυρεοειδοπάθειά τους.
Η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι μία από τις συχνότερες σεξουαλικές δυσλειτουργίες, γράφουν στην ιατρική επιθεώρηση Sexual Medicine Reviews. Η συχνότητά της κυμαίνεται από 7% έως 22% στους άνδρες ηλικίας άνω των 16 ετών. Και προτείνουν να γίνεται έλεγχος του θυρεοειδούς, κατά την αξιολόγηση της κατάστασης και την αναζήτηση της πιθανής αιτίας της.
Οι πιθανές αιτίες
Η πρόωρη εκσπερμάτιση ορίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ως «η αδυναμία καθυστέρησης της εκσπερμάτισης αρκετά, ώστε να είναι ικανοποιητικό το σεξ και για τους δύο συντρόφους». Η αδυναμία αυτή εκδηλώνεται:
- Είτε με εκσπερμάτιση πριν ή πολύ γρήγορα μετά την έναρξη της επαφής
- Είτε πριν καν επιτευχθεί επαρκής στύση ώστε να είναι εφικτή η επαφή
Για την εμφάνισή της μπορεί να ενοχοποιούνται πολλοί παράγοντες, άλλοι εκ των οποίων είναι ψυχογενείς και άλλοι οργανικοί.
Στους ψυχογενείς παράγοντες συμπεριλαμβάνονται:
- Η κατάθλιψη
- Το στρες
- Το άγχος για τη σεξουαλική απόδοση
- Η κακή εικόνα σώματος
- Η πρώιμη σεξουαλική εμπειρία
Στους οργανικούς (βιογενείς) παράγοντες συμπεριλαμβάνονται διάφορες σωματικές, γενετικές και/ή νευροβιολογικές διαταραχές. Μερικές εξ αυτών είναι:
- Η χρόνια προστατίτιδα
- Η στυτική δυσλειτουργία
- Το μεταβολικό σύνδρομο
- Οι ενδοκρινικές διαταραχές
Λόγω της πολυπαραγοντικής φύσης της, η αιτία είναι δύσκολο να εντοπιστεί, επισημαίνει ο δρ Λιβάνιος. «Οι περισσότερες μελέτες εστιάζουν στους ψυχολογικούς λόγους. Όμως, τα ευρήματα πρόσφατων μελετών υποστηρίζουν ότι οι ενδοκρινικές διαταραχές αποτελούν μία από τις συχνότερες αιτίες της», προσθέτει.
Η αντιμετώπιση
Η πρόωρη εκσπερμάτιση έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχολογία των ασθενών, καθώς τους εμποδίζουν να έχουν φυσιολογικές ερωτικές σχέσεις ή σεξουαλικές επαφές. Γι’ αυτό τον λόγο «πρέπει να ξεπερνούν κάθε αναστολή και να απευθύνονται για βοήθεια στον ουρολόγο τους το συντομότερο», τονίζει ο ειδικός.
Ο γιατρός θα τους υποβάλλει σε εξονυχιστικό έλεγχο για να εντοπίσει την αιτία του προβλήματος. Σε αυτόν πρέπει να συμπεριλαμβάνεται έλεγχος θυρεοειδούς και άλλων ορμονών.
Όταν βρεθεί η αιτία της διαταραχής, τότε μπορεί να γίνει και η κατάλληλη θεραπεία.
Η αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητά του, καθώς και την φυσική κατάσταση και την ηλικία του ασθενούς. Συνήθως συνίσταται σε φαρμακευτική αγωγή. Μερικές φορές, όμως, απαιτείται περαιτέρω θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο ή ακόμα και χειρουργική επέμβαση.
Έως ότου αποκατασταθεί η θυρεοειδική λειτουργία, στους ασθενείς μπορεί να χορηγηθούν κρέμες και σπρέι τοπικής εφαρμογής που καθυστερούν την εκσπερμάτιση.
