Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τον συγκεκριμένο μύκητα. Ποια είναι η προέλευσή του και γιατί ανησυχεί τους ειδικούς. Πως μπορούμε να προστατευθούμε
Ο μύκητας Candida auris πρωτοαπομονώθηκε και ταυτοποιήθηκε σε ασθενή με μυκητίαση στο αυτί, στην Ιαπωνία το 2009. Αναδρομικές μελέτες έδειξαν ότι προϋπήρχε ως αίτιο σηψαιμίας από το 1996, αλλά δεν μπορούσε να αναγνωριστεί με τα τότε διαθέσιμα εργαστηριακά μέσα.
Πόσο επικίνδυνος είναι ο μύκητας C. auris
Το παθογόνο συνιστά απειλή για τη Δημόσια Υγεία, διότι έχει την ικανότητα:
Να αποικίζει εύκολα το δέρμα
Να μεταδίδεται ταχέως από ασθενή σε ασθενή στο νοσοκομειακό χώρο και
Να προκαλεί λοίμωξη βαριάς πρόγνωσης, ιδίως σε ασθενείς με ανοσοκαταστολή.
Επιπλέον, παραμένει για αρκετό χρονικό διάστημα στις επιφάνειες αντικειμένων, ενώ ορισμένα απολυμαντικά δεν τον εξουδετερώνουν.
Πολύ σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι ορισμένα στελέχη του μύκητα C. auris εμφανίζουν αντοχή στα αντιμυκητιασικά φάρμακα. Η αντοχή δυσχεραίνει τη θεραπεία της λοίμωξης.
Τι πρέπει να κάνουμε
Προς το παρόν δεν υπάρχουν στοιχεία που να στοιχειοθετούν μεγάλη αύξηση ή σοβαρή έξαρση των μυκητιάσεων που προκαλεί ο μύκητας C. Auris.
Η τήρηση των βασικών κανόνων υγιεινής και η σχολαστική καθαριότητα των χώρων όπου κινούμαστε είναι τα πιο αποτελεσματικά μέτρα προστασίας και πρόληψης για κάθε λοίμωξη. Συνιστώνται τα εξής:
Να πλένετε τακτικά και σχολαστικά τα χέρια σας, με σαπούνι και νερό. Ακολούθως να τα απολυμαίνετε με αλκοολούχο διάλυμα. Η συμβουλή αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική πριν από το φαγητό και μετά την τουαλέτα.
Να απολυμαίνετε τακτικά τα χέρια σας με αλκοολούχο διάλυμα, εάν δεν έχετε πρόσβαση σε σαπούνι και νερό.
Να καθαρίζετε και να απολυμαίνετε σχολαστικά τις επιφάνειες των χώρων όπου ζείτε και εργάζεστε.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα δεδομένα, το χλώριο είναι αποτελεσματικό στην καταπολέμηση του C. auris. Χώροι φροντίδας βρεφών, παιδιών, υπερηλίκων, ασθενών, καθώς και τα νοσοκομεία, οφείλουν να ακολουθούν τα ειδικά πρωτόκολλα καθαριότητας και απολύμανσης.
Εφόσον διαπιστωθεί ότι ο μύκητας C. auris έχει μολύνει μη νοσηλευόμενο ασθενή, πρέπει να γίνει πλήρης και ακριβής ταυτοποίηση του μύκητα καθώς και αντιμυκητόγραμμα. Αυτό θα δείξει την ευαισθησία του μύκητα στις διαθέσιμα φάρμακα.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να ακολουθούνται πιστά οι οδηγίες του θεράποντος ιατρού.
