Σακχαρώδης Διαβήτης-Ύπουλη Νόσος
Ο όρος «Σακχαρώδης Διαβήτης» περιγράφει μία μεταβολική διαταραχή πολλαπλών αιτιολογιών που χαρακτηρίζονται από χρόνια υπεργλυκαιμία με διαταραχές μεταβολισμού των υδατανθράκων, του λίπους και της πρωτεΐνης που προκύπτει από ελαττώματα στην έκκριση ινσουλίνης, της δράσης της ινσουλίνης, ή αμφότερα. Οι συνέπειες του σακχαρώδη διαβήτη περιλαμβάνουν μακροπρόθεσμες βλάβες, δυσλειτουργία και ανεπάρκεια διαφόρων οργάνων.
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης διακρίνεται στους εξής τύπους: Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 1 (νεανικός διαβήτης), Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2 (διαβήτης των ενηλίκων), Σακχαρώδης Διαβήτης Κυήσεως (πρωτοεμφανίζεται κατά την κύηση) και άλλοι λιγότερο συχνοί οι οποίοι μπορεί να οφείλονται σε γενετικά σύνδρομα, επίκτητες διεργασίες όπως η παγκρεατίτιδα, ασθένειες όπως η κυστική ίνωση, η έκθεση σε ορισμένα φάρμακα, ιοί, και άγνωστα αίτια.
Στατιστικά:
- Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ) αναφέρει ότι 346 εκατομμύρια άνθρωποι (διαγνωσμένοι) πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη παγκοσμίως
- Περισσότερο από 80% των διαβητικών ατόμων ζουν σε χαμηλού ή μέτριου εισοδήματος χώρες
- Ο Π.Ο.Υ προβλέπει ότι οι θάνατοι από σακχαρώδη διαβήτη θα διπλασιαστούν μεταξύ των ετών 2005 και 2030.
Επομένως, η αντιμετώπιση και πολύ περισσότερο η πρόληψη είναι πολύ σημαντική για την ασθένεια αυτή. Τα τελευταία χρόνια κατανοούμε όλο και περισσότερο την τεράστια σημασία της δίαιτας, της σωστής διατροφής. Το διαιτολόγιο του διαβητικού περιέχει μειωμένες (όχι καταργημένες) τις τροφές που είναι πλούσιες σε υδατάνθρακες. Οι ειδικοί σε θέματα διατροφής (διαιτολόγοι-διατροφολόγοι) είναι σε θέση να συνθέτουν εξατομικευμένα διαιτολόγια με προσοχή για κάθε ασθενή, ανάλογα με το σωματικό του βάρος, την ηλικία, το βαθμό της σωματικής δραστηριότητας κ.λπ. Η δίαιτα στα πρώιμα στάδια μπορεί να είναι από μόνη της ικανή να τιθασεύσει τη νόσο. Άλλωστε, χωρίς τη δίαιτα η φαρμακευτική θεραπεία καθίσταται αναποτελεσματική. Ο διαβητικός ασθενής πρέπει να είναι ενημερωμένος και εκπαιδευμένος τόσο για τη διατροφή του, όσο και για τον τρόπο χορήγησης των φαρμάκων που παίρνει.
Ο διαβήτης είναι ένα χρόνιο νόσημα και ο διαβητικός θα πρέπει να τον «αποδεχθεί», θα πρέπει δηλαδή να μάθει να ζει με το διαβήτη. Οι ειδικοί, τέλος, εφιστούν την προσοχή ιδιαίτερα στα ελληνόπουλα, που συγκαταλέγονται στα πιο παχύσαρκα παιδιά της Ευρώπης.
