Ως εθιστική προσωπικότητα ορίζεται εκείνη η προσωπικότητα που έχει την έντονη τάση να καταλαμβάνεται από εμμονές στις οποίες είναι αδύνατο να αντισταθεί και προβαίνει καταναγκαστικά στη συμπεριφορά που οι εμμονές υπαγορεύουν. Ακόμη κι αν αποφασίσει ο εθισμένος να σταματήσει την εθιστική του δράση, ακόμη κι αν είναι βουτηγμένος στις ενοχές, ακόμη κι αν απέχει για σύντομο διάστημα και δεσμευτεί να απέχει, αργά ή γρήγορα οι εμμονές θα τον νικήσουν και θα επαναλάβει καταναγκαστικά, δηλαδή σαν να είναι με κάποιο τρόπο υποχρεωμένος ή καταδικασμένος, αυτό που τον πνίγει, τον εξευτελίζει, τον σκοτώνει. Είναι ανίσχυρος απέναντι στον εθισμό του. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι οι εξαρτημένοι έχουν την πεποίθηση ότι ελέγχουν τη χρήση της αγαπημένης τους ουσίας, για να διαψευσθούν αργά ή γρήγορα και να συνειδητοποιήσουν ότι ηττήθηκαν κι ότι η ουσία τους ελέγχει πλήρως. Ο εθισμένος έχει δύο κυρίαρχα χαρακτηριστικά. Αυτά είναι: χαμηλή αυτοεκτίμηση και μεγαλομανία ταυτόχρονα. Ειδικά όσον αφορά στην ανάληψη…
admin
BrowsingΤο καλοκαίρι στην Ελλάδα έχει ταυτιστεί, όπως είναι φυσικό, με τις παραλίες και το κολύμπι, την ανεμελιά και τη διασκέδαση. Καλό θα ήταν όμως, ό,τι κάνουμε να το κάνουμε με πλήρη επίγνωση, ώστε να προλαμβάνουμε τα ατυχήματα που μπορεί να μετατρέψουν μια χαρούμενη ηλιόλουστη μέρα σε μικρό εφιάλτη… Η αλήθεια είναι πως δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα, αλλά ας πάψουμε να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με αφέλεια και ελαφρότητα. Η άγνοια είναι κακός σύμβουλος, ακόμη περισσότερο όμως η άγνοια των κινδύνων που κρύβει η έλλειψη προετοιμασίας και γνώσης για ένα μπάνιο στη θάλασσα. Χρειάζεται λοιπόν να γνωρίζουμε ως ενήλικες πρώτα για τον εαυτό τους, επειδή κι εμείς αντιμετωπίζουμε κινδύνους, και έπειτα για τα παιδιά μας μερικούς βασικούς κανόνες. Οδηγίες εκπαίδευσης – κίνδυνοι Οι γονείς που καταφεύγουν στην παραλία με τα παιδιά τους, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, ιδίως αν αυτά δεν έχουν μάθει να κολυμπούν. Θα πρέπει, λοιπόν, να…
Άλλη μια διάκριση που τιμά την Ελλάδα. Το Ευρωπαϊκό επιστημονικό βραβείο «Ιωάννης Χαραμής» (που έχει θεσπιστεί προς τιμήν του μεγάλου Έλληνα Οφθαλμολόγου) απενεμήθει το Σάββατο 8 Ιουνίου 2013, σε μια λαμπρή τελετή που έγινε στη Κοπεγχάγη, στον καθηγητή Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Ιωάννη Παλλήκαρη, η οποία έγινε στο πλαίσιο του Πανευρωπαϊκού Οφθαλμολογικού Συνεδρίου στη Κοπεγχάχη, στο οποίο ανακοινώνονται και οι τελευταίες επιστημονικές ανακαλύψεις στην Οφθαλμολογία. Το βραβείο «Ιωάννης Χαραμής» απονέμεται κάθε τέσσερα χρόνια, έπειτα από ψηφοφορία και των 45 κρατών της Ευρώπης, στην οποία ψηφίζουν τον οφθαλμίατρο αυτόν, του οποίου το πρωτότυπο χειρουργικό έργο έγινε διεθνές επιστημονικό απόκτημα. Με το βραβείο αυτό έχουν ως σήμερα τιμηθεί οι κορυφαίοι ευρωπαίοι ιατροί, οι οποίοι με τις επιστημονικές εφαρμογές τους έκαναν εκατομμύρια συνανθρώπους μας να ξαναβρούν την όρασή τους ή να την βελτιώσουν κατά πολύ. Ο καθηγητής Ιωάννης Παλλήκαρης δεν βραβεύεται για πρώτη φορά. Στη διάρκεια της επιστημονικής και πανεπιστημιακής του καριέρας…
‘’…υπάρχουν ήττες που οι άνθρωποι μπορούν να μεταμορφώσουν, αν μη τι άλλο, σε νικηφόρες καταστροφές…’’ Αντόνιο Λόμπο Αντούνες, Στου διαόλου τη μάνα Ο πορτογάλος μυθιστοριογράφος Αντόνιο Λόμπο Αντούνες, ανακάλυψε τη λογοτεχνική σταδιοδρομία, εμβολιάζοντας και φροντίζοντας καταβεβλημένους στρατιώτες, ξεγεννώντας εγκύους και φέρνοντας στον κόσμο ανύποπτα βρέφη, εκτελώντας παράλληλα άχαρους τραυματικούς ακρωτηριασμούς και φροντίζοντας για την περαιτέρω διάθεση και χειρισμό των πτωμάτων. Ο Αντούνες εκπαιδεύτηκε ως γιατρός, αλλά στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, απεστάλη στην Αγκόλα, κοντά προς το τέλος ενός παντελώς εν τέλει ανώφελου πολέμου, κατά τον οποίο η πορτογαλική παραπαίουσα αυτοκρατορία προσπαθούσε απεγνωσμένα να διατηρήσει την αφρικανική αποικία της. Σε ένα αυτοσχέδιο στρατιωτικό ιατρείο και χειρουργείο, φρόντιζε τα μερικώς ή ολικώς ακρωτηριασμένα μέλη των στρατιωτών, ενώ ακριβώς δίπλα ο βοηθός του ζαλισμένος από το όλο μακάβριο τελετουργικό έστρεφε το κεφάλι του στην άλλη άκρη, διαβάζοντας δυνατά ταυτόχρονα κάποιες οδηγίες χειρουργικής φύσεως και…
Η ψωρίαση παρουσιάζεται σε περίπου 2-3% του πληθυσμού. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ωστόσο στους περισσότερους ασθενείς εκδηλώνεται γύρω στα είκοσι, ενώ η δεύτερη μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης της ψωρίασης παρατηρείται γύρω στα πενήντα. Συνήθως εκδηλώνεται υπό μορφή ερυθηματωδών πλακών, οι οποίες καλύπτονται από αργυρόχροα λέπια και εντοπίζονται σε διάφορα σημεία τους σώματος, κυρίως στους αγκώνες, τα γόνατα και το τριχωτό της κεφαλής. Η δερματοπάθεια αυτή δεν είναι μεταδοτική και δεν οφείλεται σε κάποια αλλεργία. Αντιθέτως, έχει αποδειχθεί ότι η ψωρίαση είναι μία πολυπαραγοντική ασθένεια και συνδέεται με κληρονομικούς, ανοσολογικούς, περιβαλλοντικούς και ψυχολογικούς παράγοντες. Από αρκετές έρευνες προκύπτει ότι στο 30 με 50% των περιπτώσεων ψωρίασης υπάρχει οικογενειακό ιστορικό της ασθένειας. Δεν υπάρχει κάποιο ειδικό γονίδιο που να ευθύνεται για την ψωρίαση, αλλά ένα σύνολο γενετικών χαρακτηριστικών τα οποία αυξάνουν τις πιθανότητες για τον ασθενή να αναπτύξει την ασθένεια. Στους ασθενείς με γενετική προδιάθεση στην ψωρίαση, η ασθένεια μπορεί να…
Η παράλυση προσώπου μπορεί να οφείλεται σε παράλυση τύπου Bell, τραύμα, όγκους ή συγγενείς καταστάσεις (Moebius). Προκαλεί απώλεια της έκφρασης του προσώπου, δυσλειτουργία της ομιλίας, της μάσησης και της όρασης οδηγώντας συχνά σε κοινωνική απομόνωση. Η Πλαστική Χειρουργική μπορεί να βοηθήσει με μια σειρά επεμβάσεων ανάλογα με τον ασθενή και το πρόβλημα: σκοπός είναι η προστασία του οφθαλμού και η δημιουργία συμμετρίας στην κίνηση και την ηρεμία. Ανόρθωση μετώπου: Η παράλυση του μετωπιαίου κλάδου του προσωπικού νεύρου προκαλεί πτώση στο μέτωπο και δυσκολία στην όραση. Η ανόρθωση μετώπου αποκαθιστά την θέση του κατά την ηρεμία και όχι στην κίνηση. Γίνεται με μία τομή πάνω από το φρύδι (direct brow lift) ή κρύβεται σε μια φυσιολογική πτυχή του μετώπου. Αν απαιτείται μικρότερος βαθμός ανόρθωσης, μπορεί να γίνει με μια τομή στο όριο του τριχωτού (frontal brow lift) ή μέσα στα μαλλιά (coronal brow lift). Η τομή γίνεται πλάγια στο δέρμα για…
Η οικονομική κρίση έχει μεγεθύνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν άνδρες και γυναίκες στις σχέσεις τους. Πρώτα απ’ όλα όμως, έχει κάνει ακόμη πιο δύσκολη την προσέγγιση του άλλου φύλου. Παρατηρείται, άνθρωποι και από τα δύο φύλα να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να συνάψουν σχέσεις με το άλλο φύλο, ενώ την ίδια ώρα το επιθυμούν διακαώς. Η δυσκολία αυτή μπορεί να οφείλεται στην παρουσία ψυχοπαθολογίας, στις δυσλειτουργικές πεποιθήσεις ή σε φοβίες που έχουν αποκτήσει, σε μια πορεία χρόνων, για τη σεξουαλική πράξη και τα γεννητικά όργανα. Οι άνθρωποι αυτοί νιώθουν την ανάγκη για καθοδήγηση (coaching) -κι ας μην θέλουν κάποιες φορές να το παραδεχτούν- προκειμένου να οργανώσουν πιο δημιουργικά και αποτελεσματικά τον ελεύθερο χρόνο τους, ώστε να είναι επωφελής για τις σχέσεις και τη ζωή τους. Παράδειγμα 1ο: Μετά από έναν αποτυχημένο πολύχρονο δεσμό Τριαντάχρονη ιδιωτική υπάλληλος μετά από κάποιον αποτυχημένο πολύχρονο δεσμό, δεν μπορούσε να δημιουργήσει μια νέα σταθερή σχέση, ενώ…
Ένα συνηθισμένο ερώτημα που τίθεται στις μέρες μας είναι ο διαχωρισμός των ναρκωτικών σε σκληρά και μαλακά. Ειδικά όσον αφορά το χασίς και τα παραισθησιογόνα, μοιάζει να επικρατεί μια μορφή κοινωνικής ανεκτικότητας. Ο χρήστης τέτοιου είδους ουσιών εφησυχάζει την συνείδησή του, σε καμία περίπτωση δε θεωρεί τον εαυτό του ναρκομανή και η κοντινοί του εφησυχάζουν την ανησυχία τους με τη δικαιολογία ότι «όλα τα παιδιά σήμερα κάτι παίρνουν». Η ιατρική και η πολιτική συνηγορούν με την άποψη αυτή κι έτσι όλοι είναι χαλαροί και ήρεμοι. Ακόμη κι όταν η κοκαΐνη μπαίνει στο κάδρο, η γενική εικόνα δε χαλάει, γιατί για κάποιο ανεξήγητο λόγο, ειδικά στην Ευρώπη, δε θεωρείται εθιστική, ίσως επειδή τα στερητικά της συμπτώματα δεν είναι τόσο φανερά. Μόνον όταν η ηρωίνη περάσει το κατώφλι του σπιτιού αρχίζει η ανησυχία του εξαρτημένου λιγότερο, και της οικογένειάς του περισσότερο. Αλλά και πάλι επικρατεί η αντίληψη ότι αν δεν «τρυπιέται» κανείς,…
Πώς πρέπει να μιλήσουμε σε ένα μικρό παιδί για το σεξ; Υπάρχουν απαγορευμένες λέξεις; Πότε πρέπει να ξεκινήσουμε να το κάνουμε; Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος, συγγραφέας Αλεξάνδρα Καππάτου εξηγεί: «Μα δεν είναι μικρό ακόμη για τέτοια θέματα ;» αναρωτιούνται πολλοί γονείς, όταν ακούν το τετράχρονο παιδί τους να τους κάνει «πονηρές», κατά την γνώμη τους, ερωτήσεις.Ακόμη και σήμερα, οι συζητήσεις γύρω από την σεξουαλικότητα προκαλούν αμηχανία. Πολλοί, ενώ επιθυμούν να μιλήσουν για τη σεξουαλικότητά τους κάτι τους εμποδίζει και τους κάνει τελικά να μένουν σιωπηλοί . Από μερικούς μάλιστα θεωρείται κακό και απαγορευμένο, ένα θέμα αυστηρά προσωπικό, που δεν επιτρέπεται να κοινοποιείται. Πολλοί γονείς δυσκολεύονται να απαντήσεις σε ερωτήσεις του παιδιού τους για το σεξ, ίσως γιατί και οι ίδιοι δεν έκαναν παρόμοια συζήτηση με τους δικούς τους γονείς. Στις περισσότερες οικογένειες το σεξ ήταν κάτι απαγορευμένο και κάθε αναφορά σε αυτό συχνά προκαλούσε το θυμό αλλά και την τιμωρία από τους…