Στα πρώτα στάδια μιας σχέσης, έχουμε την τάση να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να κάνουμε μια θετική εντύπωση. Δυστυχώς, οι τοξικοί άνθρωποι κάνουν επίσης ό,τι μπορούν για να μας παραπλανήσουν. Τοξική σχέση – Οι τοξικοί άνθρωποι χρησιμοποιήσουν τα ελαττώματα, ή τις ατέλειές τους, ως “δόλωμα” για να κερδίσουν τους άλλους. Μπορεί να μην συνειδητοποιήσετε πόσο βαθιά έχετε πέσει σε μια τοξική σχέση προτού να εμφανιστούν τα πρώτα ανθυγιεινά συμπτώματά της με την μορφή συμπεριφορών ή συναισθημάτων. Εάν βρεθείτε σε μια τέτοια σχέση, οι αυθόρμητες, φυσικές αντιδράσεις σας σε μια ανώμαλη κατάσταση μπορεί να περιλαμβάνουν αισθήματα ασφυξίας, ανησυχίας, αδυναμίας, ακόμα και σοκ. Πώς μπορεί κάποιος να παγιδευτεί σε μια τοξική σχέση; Η τεχνική του “δολώματος” είναι απλώς ένα παράδειγμα. Οι τοξικοί άνθρωποι υποδύονται έναν χαρακτήρα που έχει προβλήματα και μεγάλη ανάγκη από την δική μας παρουσία. Και όταν λαμβάνουν την βοήθειά μας, μας “συγκλονίζουν” με πράξεις και λόγια τεράστιας ευγνωμοσύνης, μέχρι το…
Ψυχική Υγεία
CategoryΗ 10η Οκτωβρίου έχει θεσπιστεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ως Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας. Η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας 2019 εστιάζει σε ένα αυξανόμενο πρόβλημα της σύγχρονης κοινωνίας: την αυτοκτονία και τους τρόπους που μπορεί ο καθένας μας να βοηθήσει έναν συνάνθρωπό του, που κάνει αυτοκτονικές σκέψεις. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, κάθε 40 δευτερόλεπτα ένας άνθρωπος στον κόσμο χάνει τη ζωή του διαπράττοντας αυτοκτονία. Αυτό αντιστοιχεί σε 800 χιλιάδες ανθρώπους τον χρόνο. Αν συνυπολογίσουμε και τις απόπειρες αυτοκτονίας που δεν έχουν μοιραία κατάληξη, τότε καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλο είναι το ψυχικό τραύμα, ή άλλες ψυχικές και νοητικές διαταραχές που οδηγούν σε σκέψεις αυτοκτονίας. Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας 2019: 40” δράσης για να προλάβουμε την αυτοκτονία Περίπου 800 χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν από αυτοκτονία κάθε χρόνο. Επιπλέον, για κάθε αυτοκτονία, υπάρχουν περισσότερες από 20 απόπειρες αυτοκτονίας. Οι αυτοκτονίες και οι απόπειρες αυτοκτονίας έχουν αλυσιδωτό αποτέλεσμα που επηρεάζει τις οικογένειες, τους φίλους, τους συναδέλφους, καθώς και τις…
Χάος στις ψυχιατρικές κλινικές του ΕΣΥ! Ασθενείς στοιβαγμένοι, εργαζόμενοι σε απόγνωση. Μπορεί από τη μία η ηγεσία του υπουργείου Υγείας να ανακοινώνει ότι κατόρθωσε και γλίτωσε μερικά εκατομμύρια ευρώ από τον εντοπισμό παράνομων επιχορηγήσεων σε μονάδες ψυχικής υγείας, από την άλλη όμως οι ψυχιατρικές κλινικές των νοσοκομείων φαίνεται ότι έχουν εγκαταλειφθεί πλήρως. Οι εργαζόμενοι άλλωστε καιρό τώρα καταγγέλλουν ότι τα ψυχιατρικά τμήματα των νοσοκομείων, δεν έχουν όχι μόνο προσωπικό αλλά και κρεβάτια να νοσηλεύσουν τους ασθενείς. Αποτέλεσμα είναι οι ψυχικά πάσχοντες να στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλο και παρά την ιδιαιτερότητα των νοσημάτων τους, να κοιμούνται ακόμη και σε ράντζα στους διαδρόμους των νοσοκομείων. Είναι ενδεικτική η εικόνα που μεταφέρει ο Ηλίας Σιώρας, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Αθηνών Πειραιάς (ΕΙΝΑΠ). Οι ασθενείς στοιβάζονται ο ένας επάνω στον άλλο καθώς πολλές κλινικές δεν έχουν τον απαιτούμενο αριθμό κλινών, έχουν έλλειψη προσωπικού ενώ κάποιες άλλες δε λειτουργούν καθόλου.Και…
Αιμορραγούσα πληγή, η οποία επηρεάζει, διαμορφώνει και συνοδεύει την υπόλοιπη ζωή τους, είναι για τα παιδιά το βίαιο διαζύγιο ενός ζευγαριού! Τα αποτέλεσμα μακροχρόνιων επιστημονικών μελετών δείχνουν ότι η πλειοψηφία των παιδιών βιώνει το δραματικό αυτό γεγονός ως πένθος, αφού χάνει την μέχρι τότε οικογενειακή του ζωή (φίλους, γείτονες, συμμαθητές κ,λ,π). Μάλιστα το πένθος, το οποίο συνοδεύεται από θυμό, οργή και ζήλεια , διαρκεί πολλά χρόνια ,καθώς οι αλλαγές στην ζωή των παιδιών είναι συχνές και πάρα πολλές. « Το διαζύγιο είναι μια σημαντική ψυχολογική και κοινωνική αλλαγή στην ζωή των παιδιών και μπορεί να διαρκεί πολλά χρόνια. Από πολλούς θεωρείται ανάλογο του πένθους, καθότι η απώλεια είναι κοινό χαρακτηριστικό» αναφέρει η παιδοψυχίατρος κ Μυρτώ Αρμενάκα. Σύμφωνα με τους ειδικούς η διαδικασία του διαζυγίου περνάει θεωρητικά από τρείς φάσεις, κατά τις οποίες τραυματίζεται σε πολλές περιπτώσεις η ψυχική ισορροπία των παιδιών . Την οξεία φάση ( μπορεί να διαρκέσει χρόνια…
Πολλά έχουν γραφτεί σχετικά με τις συνέπειες του καπνίσματος στην υγεία μας και είμαι σίγουρη ότι γνωρίζετε πολύ περισσότερα για αυτές, χάρη στις καμπάνιες που γίνονται παγκοσμίως κατά του καπνίσματος. Παρ’ όλα αυτά είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι το κάπνισμα παραμένει μια από τις ισχυρότερες εξαρτήσεις αναλογικά με τον παγκόσμιο πληθυσμό. Με κίνητρο την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος θα ήθελα να εξερευνήσουμε τη ψυχολογία του καπνίσματος. Γιατί καπνίζουμε και γιατί είναι τόσο δύσκολο να το κόψουμε; Το κάπνισμα είναι ένας βιολογικός εθισμός και η νικοτίνη είναι το ίδιο εθιστική όσο είναι η ηρωΐνη ή η κοκαΐνη. Το κάπνισμα είναι ένας πάρα πολύ γρήγορος και αποτελεσματικός τρόπος μεταφοράς νικοτίνης στον εγκέφαλο μέσα σε μόλις 6-10 δευτερόλεπτα. Ενώ η νικοτίνη είναι εθιστική είναι σχετικά πιο ασφαλής από το μονοξείδιο του άνθρακα και την πίσα. Εφόσον η νικοτίνη φτάσει στον εγκέφαλο υπερδιεγείρει την ντοπαμίνη που είναι υπεύθυνη για τις φυσικές μας απολαύσεις,…
Αθήνα Συγκλονιστικά στοιχεία για το μέγεθος της απάτης σε Μονάδες Ψυχικής Υγείας Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που χρηματοδοτούνται από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους, φέρνουν στο φως οι έλεγχοι του υπουργείου Υγείας. Όπως αποδεκνύεται, ένας στους τρεις ασθενείς -όπως έχουν δηλωθεί από τις Μονάδες Ψυχικής Υγείας και έως τον έλεγχο πληρώνονταν- στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Δηλαδή, σε ποσοστό 34,6% των δηλωθέντων ΑΜΚΑ είναι ανύπαρκτοι. Σύμφωνα με το πόρισμα της Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας, που παρουσίασε η υφυπουργός Υγείας, Ζέτα Μακρή, έπειτα από έλεγχο στα αρχεία 68 φορέων, ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, οι οποίοι λειτουργούν 272 μονάδες για ψυχικά πάσχοντες, 12.000 ασθενείς δεν υπάρχουν, καθώς τα ΑΜΚΑ ήταν ανύπαρκτα ή άκυρα, ενώ βρέθηκαν και ΑΜΚΑ που ανήκαν σε νεκρούς και δηλώνονταν μετά το θανατό τους. Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι σε περαιτέρω έλεγχο στο εναπομείναν 66,36% των έγκυρων ΑΜΚΑ, των αρχικών δηλωθέντων από τους φορείς, που αποζημιώνονταν, ποσοστό 12%…
Ένας σκεπτικός, αγχωμένος, ευερέθιστος ή ευέξαπτος έφηβος, οδηγεί πολλούς γονείς ν’ αναρωτιούνται αν η συμπεριφορά του παιδιού τους οφείλεται σε ‘απλή’ εφηβική μελαγχολία ή στα πρώτα σημάδια κατάθλιψης, μιας σοβαρότερης ψυχικής νόσου που χρήζει θεραπευτικής αντιμετώπισης. Πρόσφατη μελέτη του Κέντρου Πρόληψης και Υγείας των Εφήβων που λειτουργεί υπό την εποπτεία της Α΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών βρήκε το 25,5% των περιστατικών (361 έφηβοι)που αντιμετωπίστηκαν σε διάστημα ενός έτους να πάσχει από ψυχιατρικές διαταραχές. Ειδικότερα, το 10% των παιδιών παρουσίαζαν ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω: χαμηλή αυτοεκτίμηση, καταθλιπτική συμπεριφορά, φοβίες, εξάρτηση από ουσίες ή το διαδίκτυο, νευρογενή ανορεξία και τριχοτιλλομανία (μια σοβαρή ψυχιατρική διαταραχή στην οποία ο ασθενής αφαιρεί τις τρίχες των μαλλιών του, τις βλεφαρίδες του κλπ.). Εάν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι το στίγμα που συνοδεύει τις ψυχικές νόσους εμποδίζει την άμεση και έγκαιρη πρόσβαση στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας, εκείνοι που φθάνουν στις υπηρεσίες αυτές φαίνεται ότι…
Πόσο συχνό είναι το πρόβλημα της κατάθλιψης; Επηρεάζει το ίδιο άνδρες και γυναίκες; Ποιες είναι οι πιο ευάλωτες ηλικίες; Ποια είναι τα αίτια και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν; Ποιος ο ρόλος της κληρονομικότητας; Είναι πιο συχνή απ’ ότι νομίζετε: ένα στα δέκα άτομα θα νοσήσει από κατάθλιψη κάποια στιγμή στη διάρκεια της ζωής του. Υπολογίζεται ότι το 6% περίπου του γενικού πληθυσμού πάσχει από κατάθλιψη, δηλαδή περισσότεροι από 350 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο και 550.000 στη χώρα μας. Σήμερα η κατάθλιψη καταλαμβάνει την τέταρτη θέση μεταξύ των ασθενειών που επιβαρύνουν(στην επαγγελματική, προσωπική και κοινωνική ζωή)τον παγκόσμιο πληθυσμό, με βάση τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Υπολογίζεται ότι ως το 2020 θα έχει αναρριχηθεί στη δεύτερη θέση. Η κατάθλιψη εμφανίζεται συχνότερα στους άγαμους, στους διαζευγμένους και στους κατοίκους αγροτικών περιοχών. Όπως προκύπτει από πρόσφατη διεθνή μελέτη υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας για την Ψυχική Υγεία, οι πάσχοντες επισκέπτονται…
H εφηβεία είναι η μεταβατική περίοδος της ανάπτυξης κατά την οποία το παιδί σταδιακά απομακρύνεται από τον κόσμο της παιδικότητας και μπαίνει στην ενηλικίωση. Η συμπεριφορά του εφήβου διαφοροποιείται, συχνά γίνεται δυσκατάληπτη για τους γονείς. Δείχνει απόμακρος, απότομος ή σκληρός, κάποιες φορές οι πράξεις του αγγίζουν ή ξεπερνούν τα όρια, ενώ άλλοτε γίνεται ευάλωτος και ιδιαίτερα ευαίσθητος. Η έγκριτη ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Α. Καππάτου, με τρόπο εύληπτο και πρακτικό, δίνει απαντήσεις στους γονείς που θέλουν να κατανοήσουν τις αλλαγές που βιώνουν τα παιδιά τους. Καταπιάνεται με θέματα που αφορούν τις δυσκολίες επικοινωνίας γονιών και εφήβων, τη σεξουαλική αφύπνιση των παιδιών, τις μαθησιακές δυσκολίες, τον σχολικό εκφοβισμό, το άγχος, την κατάθλιψη, τη χρήση του διαδικτύου, την παραβατική συμπεριφορά κ.ά. Επίσης παραθέτει προτάσεις προκειμένου οι γονείς να πλησιάσουν το παιδί τους ή να διαχειριστούν μια δύσκολη κατάσταση. Όπως σημειώνει η συγγραφέας στον πρόλογό της, «το βιβλίο είναι αφιερωμένο στους χιλιάδες εφήβους οι οποίοι…
Ο θάνατος ενός γονιού , αδελφού, παππού , γιαγιάς, ή κάποιου άλλου αγαπημένου προσώπου είναι οδυνηρά γεγονότα στη ζωή των παιδιών και των εφήβων.Όσοι βρισκόμαστε κοντά τους συχνά ερχόμαστε σε δύσκολη θέση καθώς αναζητούμε τον καλύτερο τρόπο να τα βοηθήσουμε. Αναρωτιόμαστε τι καταλαβαίνει ένα παιδί για το θάνατο , πως αισθάνεται όταν χάνει κάποιον που αγαπά, ποιες επιπτώσεις θα έχει η σημαντική αυτή απώλεια στην εξέλιξή του και ακόμα, τι να πούμε και πώς να το στηρίξουμε. Συνήθως τα παιδιά έχουν μεγαλύτερη εξοικείωση με την έννοια του θανάτου από όσο νομίζουμε.Ο θάνατος υπάρχει μέσα στα παραμύθια τους , στα παιχνίδια τους και μέσα στην καθημερινή τους ζωή. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας , αν και αντιλαμβάνονται την απουσία ενός σημαντικού προσώπου από το περιβάλλον τους ,δεν αντιλαμβάνονται την οριστικότητα του θανάτου. Πιστεύουν ότι αυτός που πέθανε μπορεί να γυρίσει ή ότι εξακολουθεί να ζει, να σκέπτεται και να αισθάνεται εκεί που βρίσκεται. Τα…