Η ελληνική κοινωνία εδώ και δεκαετίες ακολουθεί συμπεριφορές που άλλοτε ταυτίζονται με ανατολίτικες συνήθειες κι άλλοτε με δυτικότροπες. Συνήθως ο αντρικός πληθυσμός που προέρχονταν από τα λαϊκότερα στρώματα συνωστίζονταν στα γνωστά μας καφενεία για να απολαύσει τον καφέ του και παράλληλα να ψυχαγωγηθεί με κάποιο παιχνίδι της τράπουλας. Η μεταπολεμική ζωή ενίσχυσε τη μεγαλοαστική τάξη και διεύρυνε τη μεσαία επιτρέποντας την ευκολότερη απόκτηση χρημάτων και περιουσιών. Έτσι τα λίγα καφενεία έγιναν πολλά, τα καζίνο μπήκαν δυναμικά στη ζωή μας, οι νόμιμες και παράνομες λέσχες αυξήθηκαν αλματωδώς. Η πρέφα και η ξερή αντικαταστάθηκαν από το Θανάση, το πόκερ, το κουμ-καν τους κουλοχέρηδες, τις ρουλέτες και με τη βούλα του κράτους όλα εκείνα τα παιχνίδια που χρειάζεται κανείς να στοιχηματίσει για να κερδίσει. Η νοοτροπία του εύκολου πλουτισμού, η τυχοδιωκτική στάση ζωής, η ανάγκη πολλών ανθρώπων να αποσπάσουν την προσοχή τους από καθημερινά προβλήματα, η ανεκτικότητα της πολιτείας έχουν μετατρέψει τα τυχερά…

«Νιώθετε δύσπνοια, ταχυκαρδία, πόνο στο στήθος ή πίεση, αίσθημα πνιξίματος ή ασφυξίας, ζαλάδα και ίλιγγο, αίσθημα τρεμουλιάσματος σε διάφορα σημεία του σώματος, εφίδρωση, ξηροστομία, αίσθημα λιποθυμίας, ή ταραχής; Μήπως φοβάστε τους σεισμούς; Ο σεισμός πρόσφατα στην χώρα μας έκανε πολλούς από μας να ανησυχήσουν Μερικοί όμως ανησύχησαν περισσότερο. Άρχισαν να ασχολούνται με το θέμα, να ζητούν πληροφορίες αν αυτός είναι ο κύριος σεισμός ή θα ακολουθήσει μεγαλύτερος, ρωτούν τους σεισμολόγους αν επίκειται σεισμός στην περιοχή τους και έτσι αρχίζει μια διαρκής ανησυχία και ένας φόβος ότι κάτι άσχημο μπορεί να συμβεί. Παρ’ ότι είμαστε μια χώρα με υψηλή σεισμικότητα, δε συνειδητοποιούμε ότι όλοι οι σεισμοί δεν είναι καταστροφικοί και δεν έχουν όλοι την ίδια ένταση. Παρ’ όλα αυτά ο φόβος για τους σεισμούς είναι ως επί το πλείστον μια φυσιολογική και υγιής αντίδραση προστασίας του ατόμου μπροστά σε ένα φυσικό φαινόμενο. Η σεισμοφοβία όμως είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Άνθρωποι με…

Και ποιος άνθρωπος διαχρονικά δεν έχει περιφρουρήσει τον προσωπικό του θησαυρό από “Μυστικά”;Πρόκειται για σημαντικές πληροφορίες, καταστάσεις, γεγονότα, που κρατιούνται στο μυαλό και στην ψυχή, μακριά από την “κοινή θέα”, για διάφορους προσωπικούς λόγους. Είναι μία απόλυτα φυσιολογική διαδικασία, το να τεθούν όρια και πλαίσια προστασίας κάποιων πραγμάτων από την προσωπική ιστορία, που κουβαλά ο καθένας μας σε αυτή τη ζωή. Η τήρηση “Μυστικών” γίνεται επικίνδυνη και προκαλεί φθορά, όταν συνδέεται με ενοχή και όταν επιβάλλεται σε αυτόν που γνωρίζει να προσποιείται, ότι δεν γνωρίζει, ενώ δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αυτό συμβαίνει σε πολλά κοινωνικά συστήματα, όπως είναι το οικογενειακό, εργασιακό και φιλικό περιβάλλον. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το να είσαι “φορέας ενός μυστικού” είναι τεράστια ευθύνη, μετατρέπεται σε ψυχικό βάρος και εκφράζεται πολλές φορές με διάφορες ψυχοσωματικές διαταραχές. Η αποκάλυψη των συγκεκριμένων μυστικών, τα λεγόμενα “top secrets”, ερμηνεύεται ως “εσχάτη προδοσία” και έχει ως απειλή και αποτέλεσμα την ρήξη…

“Αλήθειες και μύθοι για τη ψυχική υγεία” ήταν το θέμα ομιλίας που ανέπτυξε η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια dr. Σοφία Μπαλαμούτσου στα πλαίσια εκδήλωσης, που διοργάνωσε, με μεγάλη επιτυχία, ο Ροταριανός όμιλος Ηρακλείου. Οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν για τα τελευταία στατιστικά στοιχεία και αποτελέσματα πανεπιστημιακών ερευνών, ενώ η dr.  Σοφία Μπαλαμούτσου φώτισε το θέμα, εξήγησε στο μέτρο του δυνατού συμπεριφορές και παράλληλα επισήμανε τα ανησυχητικά σημάδια, τα οποία όλοι πρέπει να προσέχουμε στο φιλικό και οικογενειακό μας περιβάλλον.

Το να μένει ένα παιδί μόνο του στο σπίτι δημιουργεί θαυμασμό, ανησυχία και φόβο. Υπό ποιες προϋποθέσεις και σε ποια ηλικία μπορεί να γίνει αυτό; Στην εποχή μας όλο και πιο συχνά συναντάμε παιδιά που μένουν μόνα τους στο σπίτι για κάποιες ώρες, επειδή οι γονείς τους εργάζονται και δεν έχουν άλλη λύση. Όσο και αν φαίνεται παράξενο ή δύσκολο, τα παιδιά, ύστερα από κάποια προετοιμασία, τα καταφέρνουν καλά να εξυπηρετούν τον εαυτό τους, όπως να ζεσταίνουν το φαγητό, να πλένουν τα πιάτα, να προετοιμάζουν τα μαθήματα τους κ.λπ. Βέβαια, είναι αναγκαίο οι γονείς τους διακριτικά να παρακολουθούν τις δραστηριότητές τους, έστω κι από το τηλέφωνο. Η ηλικία στην οποία το παιδί θεωρείται έτοιμο για να μείνει μόνο στο σπίτι δεν προσδιορίζεται με ακρίβεια, οπωσδήποτε όμως αυτό συμβαίνει μετά τα 7 χρόνια. Εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, όπως από την ωριμότητα του παιδιού, το βαθμό ανεξαρτησίας του και τις πρωτοβουλίες που…

H Παγκόσμια Ημέρα Ξενώνων και Παρηγορητικής Φροντίδας διοργανώνεται κάθε χρόνο το δεύτερο Σάββατο του Οκτωβρίου από την Παγκόσμια Συμμαχία για την Παρηγορητική Φροντίδα (WPCA), ένα διεθνές δίκτυο στο οποίο συμμετέχουν όσοι εμπλέκονται με τους ξενώνες (άσυλα ανιάτων) και τα νοσηλευτικά ιδρύματα, που παρέχουν παρηγορητική φροντίδα ή εν γένει με την παρηγορητική φροντίδα. Το σύνθημα του φετινού εορτασμού (2012) είναι «Ζωντανοί ως το τέλος: Παρηγορητική Φροντίδα για έναν κόσμο που γερνά». Η παρηγορητική φροντίδα, δηλαδή όλες οι επιστημονικές πράξεις που στοχεύουν στην αντιμετώπιση του πόνου και όλων των συνοδών συμπτωμάτων, είναι συνυφασμένη με τις ανίατες ασθένειες, όπως ο καρκίνος, το ΑΙDS, τα εγκεφαλικά επεισόδια, τα νευρολογικά νοσήματα, οι βαριές νεφρικές και καρδιακές ανεπάρκειες. Ο σκοπός της παρηγορητικής φροντίδας είναι να παρέχει μια ολιστική αντιμετώπιση των ασθενών μέσα από μια πολυπαραγοντική προσέγγιση, που υποστηρίζει το δικαίωμα στην ποιότητα ζωής και την αξιοπρέπεια στο θάνατο. ΠΗΓΗ: www.sansimera.gr/worldays

Μήνας οικογενειακής ανασυγκρότησης ο Σεπτέμβρης, που σηματοδοτείται από την επιστροφή των παιδιών στο σχολείο. Ειδικά για τις οικογένειες με μικρά παιδιά ο μήνας αυτός είναι συνδεδεμένος με μια δημιουργική ανησυχία καθώς η είσοδός τους σε μεγαλύτερη τάξη ισοδυναμεί με την είσοδό τους σε μια νέα φάση της ανάπτυξής τους, πράγμα που φέρνει νέες δυνατότητες αλλά και νέες δυσκολίες, τόσο για τα ίδια όσο και για τους γονείς. Αξίζει να αναφερθεί εδώ ότι κάθε στάδιο ανάπτυξης των παιδιών (από τη βρεφική ηλικία ως την εφηβεία) απαιτεί προσαρμογή από τους γονείς και γενικά έχει ως συνέπεια αλλαγές σε αυτή την τόσο σημαντική σχέση. Ειδικά στην πρώτη τάξη του δημοτικού, όπου γίνεται η μετάβαση από την προσχολική στη σχολική εκπαίδευση, τόσο οι γονείς του παιδιού όσο και το προσωπικό του σχολείου μπορούν να συμβάλλουν στην όσο το δυνατόν καλύτερη και ταχύτερη προσαρμογή του μικρού μαθητή. Μια καλή προετοιμασία φυσικά έχει γίνει κι από…

Η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Οκτωβρίου, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για τα ψυχικά νοσήματα. Την πρωτοβουλία πήραν από κοινού το 1994 η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ψυχικής Υγείας και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Οι ειδικοί κάνουν λόγο για μία παγκόσμια «επιδημία» ψυχικών διαταραχών, επικαλούμενοι τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Ο αριθμός των πασχόντων από κατάθλιψη, ξεπερνά παγκοσμίως τα 154 εκατομμύρια, ενώ ως το 2020 θα είναι η δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια είναι 25 εκατομμύρια, ενώ 95 εκατομμύρια υποφέρουν από διαταραχές σχετιζόμενες με κατάχρηση αλκοόλ. Οσον αφορά τη χώρα μας και σύμφωνα με πανεπιστημιακές έρευνες, μόλις το 80% όσων πάσχουν από κατάθλιψη αναζητούν βοήθεια και λιγότερο από το 50% προσφεύγει στη στήριξη του ιατρού. Ένα 10 με 12% του συνόλου του πληθυσμού όλων των ηλικιών πάσχει από ψυχικές ασθένειες. ΠΗΓΗ: www.sansimera.gr/worldays

Ένα πολύ συνηθισμένο πρόβλημα στη ζωή ενός Ζευγαριού είναι η “Σχέση με τα Πεθερικά”. Πολλές φορές τα ζευγάρια μαλώνουν μεταξύ τους και το “μήλον της έριδος” είναι οι Γονείς και η παρέμβαση των τελευταίων στη σχέση τους. Στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως, η λέξη “πεθερά” και “πεθερός” ενεργοποιεί την γκρίνια και το παράπονο στους συντρόφους και αντιμετωπίζεται ως κάτι που πρέπει να αποφύγει κανείς, για να είναι ευτυχισμένος και ήρεμος. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ζούμε σε μία κοινωνία, που διαχρονικά οι δεσμοί με την πατρική και ευρύτερη οικογένεια είναι πολύ στενοί. Είναι μόνο καλό να υπάρχει ενότητα, αγάπη και σεβασμός μεταξύ των μελών μίας οικογένειας, ακόμα και στην περίπτωση που το νέο μέλος παντρεύεται και δημιουργεί την δική του οικογένεια. Κάπου, όμως, στην πορεία χάνεται η λεπτή ισορροπία και προκαλούνται ανάμεσα στις οικογένειες τριβές και διαπληκτισμοί. Στην σημερινή εποχή, που κυριαρχεί η οικονομική κρίση και πολλά νέα ζευγάρια οδηγήθηκαν να εξαρτώνται…