Τι είναι η ραγάδα του πρωκτικού δακτυλίου? Είναι ένα επώδυνο σχίσιμο του βλεννογόνου του πρωκτικού δακτυλίου και αφορά στο 20% περίπου των παθήσεων της περιοχής. Συχνά συνυπάρχει με άλλες παθήσεις της περιοχής (αιμορροΐδες). Η θέση εντόπισης είναι συνήθως η 6η ώρα (προς τον κόκκυγα) και λιγότερο συχνά η 12η ώρα (προς τα γεννητικά όργανα). Η εντόπιση της σε άλλες θέσεις είναι αποτέλεσμα άλλων παθολογικών καταστάσεων. Εκτείνεται από την οδοντωτή γραμμή (άνω) έως τον πρωκτικό δακτύλιο (κάτω). Η συχνότερη εμφάνιση της στην 6η ώρα, οφείλεται: στο γεγονός ότι, η ελλειπτική πορεία προς τα οπίσω των μυϊκών ινών του έξω σφιγκτήρα προκαλεί στην θέση αυτή σημείο μικρότερης αντίστασης, ευένδοτο σημείο, με συνέπεια τον ευκολότερο τραυματισμό του καλυπτικού επιθηλίου κατά το πέρασμα σκληρών κοπράνων (Lockhart-Mummery). στην υποάρδευση του οπισθίου τοιχώματος του πρωκτικού σωλήνα, η οποία μπορεί να προκαλεί ισχαιμία με απότοκο το σχίσιμο του πρωκτικού βλεννογόνου (Shouten κ.ά) στη μείωση του μονοξειδίου του…

Στις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης κατά τα τέλη του 1700, άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους φιλανθρωπικά νοσοκομεία για τη φροντίδα των ασθενούντων και απόρων. Οι ηγέτιδες πόλεις στην Ευρώπη ανέπτυξαν το χειρουργείο όχι μόνο ως χώρο εργασίας, αλλά και διδασκαλίας. Οι χειρουργικές αυτές αίθουσες διαμορφώθηκαν μετά τα αμφιθέατρα ανατομικής που απέκτησαν φήμη στην Πάδοβα, Λέϊντεν και κάποιες άλλες ιταλικές πόλεις. Το 1822 το Νοσοκομείο St Thomas του Λονδίνου έχτισε το χειρουργείο του, ενώ το 1824 στη Βοστώνη ανεγέρθηκε αυτό που έμεινε γνωστό ως ο ‘’Θόλος του Αιθέρα’’. Αυτά τα αμφιθέατρα χειρουργικής παρέμειναν ως πρότυπο μέχρι την πλήρη αποδοχή αργότερα των αρχών της αντισηψίας του Λίστερ οι οποίες οδήγησαν στο κλείσιμο αυτών των χειρουργικών αιθουσών και την εισαγωγή της καινούργιας τεχνικής και αποστείρωσης. Το Παλαιό Χειρουργείο, είναι πλέον ένα πολύτιμο μουσείο της χειρουργικής ιστορίας και ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα χειρουργικά αμφιθέατρα. Βρίσκεται στη σοφίτα της εκκλησίας του Αγίου Θωμά…

Οι επεμβάσεις που γίνονται για την θεραπεία της παχυσαρκίας και του σακχαρώδη διαβήτη είναι: • Ο γαστρικός δακτύλιος Είναι μόνιμη περιοριστική τεχνική που ελαττώνει την ποσότητα της τροφής που μπορεί να καταναλωθεί. Έτσι η επέμβαση αυτή έχει σαν αποτέλεσμα το χάσιμο του παραπανίσιου βάρους .Ο δακτύλιος τοποθετείται γύρω από το στομάχι εξωτερικά και δημιουργεί ένα είδος κλεψύδρας που το πάνω μέρος της χωρά πολύ λιγότερη τροφή από ότι όλο το στομάχι. Η επέμβαση που γίνεται με λαπαροσκόπιση διαρκεί λιγότερο από 1 ώρα Το πλεονέκτημα της μεθόδου αυτής είναι ότι μπορεί να ρυθμιστεί το εύρος του δακτυλίου, με μια βαλβίδα του τοποθετείται κάτω από το δέρμα. Έτσι μπορεί να σφίγγεται για να μειώσει την ποσότητα της τροφής που περνά στο έντερο και αποροφάται, η να ξεσφίγγεται ώστε αυτή η ποσότητα τροφής να αυξάνεται. Μετεγχειρητικά η παραμονή στην κλινική περιορίζεται συνήθως σε 1 ημέρα η και λιγώτερο. Η απώλεια του παραπανίσιου βάρους…

Η βουβωνοκήλη αποτελεί τη συχνότερη μορφή κήλης (>70% των κηλών). Εμφανίζεται στη βουβωνική χώρα αριστερά ή δεξιά ή και στις δύο πλευρές ταυτόχρονα. Το συνηθέστερο σύμπτωμα που οδηγεί τον ασθενή στο γιατρό είναι η διόγκωση της περιοχής, η οποία συνήθως είναι διαλείπουσα. Ήπιο άλγος, ιδιαίτερα όταν πρωτοεμφανίζεται η κήλη, μπορεί να υπάρχει. Η διάγνωση τίθεται από το χειρουργό και η κλινική εξέταση φαίνεται να είναι αρκετή. Χειρουργικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο διαχωρισμός σε ευθεία και λοξή βουβωνοκήλη, με μικρές διαφορές στην χειρουργική αντιμετώπιση. Όταν η λοξή βουβωνοκήλη αφεθεί για χρόνια αχειρούργητη ενδέχεται να κατέβει ο κηλικός σάκος με το περιεχόμενο προς το όσχεο και να ονομάζεται οσχεοκήλη. Αντιμετώπιση Η βουβωνοκήλη είναι χειρουργική νόσος και ως εκ τούτου πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνο από χειρουργούς. Η χειρουργική επέμβαση είναι καλό να γίνεται στα αρχικά στάδια της νόσου διότι έχει καλύτερα αποτελέσματα και μικρότερα ποσοστά επιπλοκών αλλά και υποτροπής. Μπορεί να γίνει ανοιχτά με…