Η 29η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης» το 2004, με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψωρίασης, που συσπειρώνει στους κόλπους της γιατρούς και ασθενείς. Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας Ψωρίασης είναι να ενημερώσει ασθενείς, ιατρούς και κοινό και να αυξήσει την επίγνωση για την ασθένεια, ώστε να δώσει στους ασθενείς που πάσχουν από Ψωρίαση την προσοχή και την κατανόηση που τους αξίζει. Παρότι αναφέρεται ήδη από την αρχαιότητα, η Ψωρίαση παραμένει από πολλές απόψεις μια κρυφή ασθένεια και πολλές διαστάσεις της παραμένουν άγνωστες στο ευρύ κοινό. Μια κοινή παρανόηση είναι αυτή μεταξύ της Ψωρίασης, που είναι ασθένεια του ανοσοποιητικού συστήματος, και της Ψώρας, που οφείλεται στο ακάρι της Ψώρας. Το αποτέλεσμα είναι πολλοί να πιστεύουν λανθασμένα ότι η Ψωρίαση είναι μεταδοτική. Τα μηνύματα της Παγκόσμιας Ημέρας Ψωρίασης είναι: «Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική» και «Από ψωρίαση μπορεί να προσβληθεί οποιοσδήποτε». Η Ψωρίαση είναι μια χρόνια δερματοπάθεια που προκαλείται από δυσλειτουργία του…
Δερματολογία
CategoryΟ φυσιολογικός αριθμός τριχών που χάνει κάποιος καθημερινά είναι 50-100. Η απώλεια τριχών πέραν του αριθμού αυτού θεωρείται παθολογική και ορίζεται “τριχόπτωση”. Οι περισσότεροι άνδρες έχουν σε κάποια φάση της ζωής τους την εμπειρία της τριχόπτωσης, με αυξανόμενους ρυθμούς μέχρι τα 50 που σταθεροποιείται. Αλλά και στις γυναίκες είναι συχνή (μέχρι και 30%), ωστόσο, επειδή η γυναικεία απώλεια μαλλιών είναι διάχυτη (λιγότερα μαλλιά σε όλη την επιφάνεια) και η μετωπιαία γραμμή των μαλλιών συχνά διατηρείται, δεν φαίνεται αλλά υπάρχει. Το 95% όλων των περιπτώσεων αλωπεκίας είναι ανδρογενετικού τύπου που είναι κληρονομική, όπως το χρώμα των ματιών ή του δέρματος. Και όταν μιλάμε για κληρονομικότητα, εκείνο που τελικά μεταβιβάζεται, είναι ένα γονίδιο που ενώ στους άνδρες είναι κυρίαρχο στις γυναίκες είναι υπολειπόμενο. Η ανδρογενετική τύπου αλωπεκία, δεν σχετίζεται με το stress, τη σμηγματορροική δερματίτιδα, τη μειωμένη αιμάτωση του τριχωτού και δεν έχει σχέση με το αν κάποιος φοράει ή όχι καπέλο,…
Η ακμή είναι χρόνια φλεγμονώδης νόσος του θυλάκου της τρίχας με επίπτωση 70-87% παγκοσμίως. Συνήθεις εντοπίσεις είναι το πρόσωπο, ο λαιμός, η ράχη και ο θώρακας. Oι αιτιολογικοί παράγοντες της ακμής είναι α) η σμηγματόρροια β) η υπερκερατινοποίηση του στομίου του τριχοσμηγματογόνου πόρου γ) το προπιονιβακτήριο της ακμής (P. acnes) δ) η φλεγμονή και ε) η κληρονομικότητα. Η διατροφή δεν τεκμηριώνεται ως κυρίαρχο αίτιο ακμής αν και τροφές όπως η σοκολάτα φαίνεται ότι επιδεινώνουν ορισμένους ασθενείς. α) H σμηγματόρροια οφείλεται στην δράση των ανδρογόνων. Κατά την αδρεναρχή, τα επινεφρίδια αυξάνουν προοδευτικά την παραγωγή διυδροεπιανδροστερόνης (DHEA) και θειικής διυδροεπιανδροστερόνης (DHEAS) η οποία μετατρέπεται σε τεστοστερόνη στον σμηγματογόνο αδένα και στην συνέχεια σε διυδροτεστοστερόνη με την δράση της 5-α ρεδουκτάσης. Η διυδροτεστοστερόνη προκαλεί διάταση των αδένων και σμηγματόρροια που είναι ανάλογη της βαρύτητας της ακμής. β) Η αυξημένη κερατινοποίηση του θυλάκου οφείλεται σε διάφορους παράγοντες όπως τα ανδρογόνα, η υπερπλασία των επιθηλιακών…
Οι φαρμακευτικές φωτοευαισθησίες είναι ιδιαίτερα συχνές στον γενικό πληθυσμό. Αποτελούν την τρίτη μεγαλύτερη ομάδα φωτοδερματοπαθειών στη Κρήτη μετά το πολύμορφο εκ φωτός εξάνθημα και την ηλιακή κνίδωση όπως προέκυψε και από μελέτη της Μονάδας Φωτοβιολογίας του Δερματολογικού τμήματος του πανεπιστημίου Κρήτης. Προκαλούνται από μία ανώμαλη αντίδραση του οργανισμού σε κάποια φαρμακευτική ουσία την οποία ο ασθενής μπορεί να λαμβάνει για κάποια άλλη αιτία π.χ αντιβιοτικά, αντιυπερτασικά ή αναλγητικά. Επίσης μπορεί να προκληθούν από μία ουσία που έρχεται σε επαφή με το δέρμα π.χ συστατικά αντιηλιακών, χρωστικές ή φυτικά συστατικά. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΦΩΤΟΔΕΡΜΑΤΟΠΑΘΕΙΩΝ Η διερεύνηση των φωτοδερματοπαθειών γίνεται από εξειδικευμένους δερματολόγους σε οργανωμένα τμήματα φωτοβιολογίας. Εκεί καταγράφεται λεπτομερώς το ιστορικό των ασθενών με φωτοευαισθησία, γίνονται συγκεκριμένες αιματολογικές εξετάσεις και εκτελείται ο ακόλουθος έλεγχος: α) Δοκιμασία πρόκλησης ευρέως φάσματος UVA με μία συνεδρία των 20J/cm2 ανά ημέρα επί τρεις συνεχόμενες ημέρες σε μία μικρή περιοχή της έσω επιφάνειας του αντιβραχίου. Με τη δοκιμασία…