Οι περισσότερες ουρολοιμώξεις αφορούν το κατώτερο ουροποιητικό σύστημα, δηλαδή την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα. Η λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος (ουρολοίμωξη) είναι μια λοίμωξη που μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιοδήποτε μέρος του ουροποιητικού σας συστήματος (νεφροί, ουρητήρας, ουροδόχος κύστη και ουρήθρα). Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από ό,τι οι άνδρες. Η μόλυνση που περιορίζεται στην κύστη μπορεί να είναι επώδυνη και ενοχλητική. Ωστόσο, τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά, αν η ουρολοίμωξη εξαπλωθεί στους νεφρούς. Ουρολοίμωξη: Συμπτώματα Η ουρολοίμωξη δεν έχει πάντοτε ευδιάκριτα σημάδια και συμπτώματα, αλλά όταν έχει, αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν: Μια ισχυρή, επίμονη ανάγκη για ούρηση Ένα αίσθημα καψίματος κατά την ούρηση Μικρή ποσότητα ούρων, όταν ουρείτε Θολά ούρα Ούρα που εμφανίζεται έχουν κοκκινωπό, ανοιχτό ροζ ή καφετί χρώμα -σημάδι αίματος στα ούρα Δύσοσμα ούρα Πυελικό άλγος, στις γυναίκες Πρωκτικός πόνος, στους άνδρες Τύποι ουρολοίμωξης Η ουρολοίμωξη κατηγοριοποιείται, ανάλογα με το ποιο μέρος του ουροποιητικού σας συστήματος έχει…

Η ουρολοίμωξη που περιορίζεται στην κύστη μπορεί να είναι επώδυνη και ενοχλητική. Ωστόσο, τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά, αν η ουρολοίμωξη εξαπλωθεί στους νεφρούς. Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από ό,τι οι άνδρες. Η μόλυνση που περιορίζεται στην κύστη μπορεί να είναι επώδυνη και ενοχλητική. Ωστόσο, τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά, αν η ουρολοίμωξη εξαπλωθεί στους νεφρούς. Οι περισσότερες λοιμώξεις αφορούν το κατώτερο ουροποιητικό σύστημα, δηλαδή την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα. Ουρολοίμωξη: Τύποι Η ουρολοίμωξη κατηγοριοποιείται, ανάλογα με το ποιο μέρος του ουροποιητικού σας συστήματος έχει μολυνθεί. Μόλυνση στους νεφρούς: Πόνος στο πάνω μέρος της πλάτης και τα πλευρά, υψηλός πυρετός, ρίγη, ναυτία, εμετός Μόλυνση στην ουροδόχο κύστη: Πίεση στην πυελική περιοχή, δυσφορία στο κάτω μέρος της κοιλιάς, συχνή και επώδυνη ούρηση, αιματουρία (αίμα στα ούρα) Μόλυνση στην ουρήθρα: Αίσθημα καψίματος κατά την ούρηση Ουρολοίμωξη: Τι μπορείτε να κάνετε άμεσα στο σπίτι Υπάρχουν διάφορες θεραπείες που μπορείτε να κάνετε μέσα στο σπίτι,…

Το 1982 ο Γάλλος γιατρός R. Virag ανακοίνωσε ότι η ένεση παπαβερίνης μέσα στο πέος προκαλεί στύση, αυξάνοντας άμεσα τη ροή του αίματος στο πέος. Έτσι άρχισε να ανοίγει ο δρόμος για την φαρμακευτική αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας.  Το πρώτο φάρμακο που κυκλοφόρησε ήταν η ενέσιμη προσταγλαδίνη Ε1, αλλά η πραγματική επανάσταση έγινε το 1998 με την κυκλοφορία της σιλδεναφίλης σε μορφή χαπιού από το στόμα. Λίγα χρόνια αργότερα, το 2003, κυκλοφόρησαν άλλες δύο ουσίες με την ίδια ένδειξη, η ταδαλαφίλη και η βαρδεναφίλη.Τα φάρμακα αυτά αποδεδειγμένα βοηθούν στην αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας και χορηγούνται ΜΟΝΟ ΜΕ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ  Εκτός όμως από τα φάρμακα αυτά στο εμπόριο υπάρχουν φυτικά σκευάσματα και συμπληρώματα διατροφής που διαφημίζονται και υπόσχονται ότι βοηθούν τη στύση. Κανένα από αυτά δεν έχει αποδείξει με επιστημονικές μελέτες ότι το επιτυγχάνει, ότι δηλαδή έχουν καλύτερη αποτελεσματικότητα από το εικονικό φάρμακο. Πολλά δε από αυτά που πωλούνται στο διαδίκτυο είναι…

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας τυχαιοποιημένης κλινικής δοκιμής, ένα νέο φάρμακο για τη στυτική δυσλειτουργία, φαίνεται να έχει βελτιώσει τη συχνότητα επίτευξης στύσης ικανής για κολπική διείσδυση έως και 60%. Οι άνδρες στους οποίους χορηγήθηκε η δραστική ουσία αβαναφίλη πριν τη ερωτική πράξη, είχαν από 3 έως 5 φορές περισσότερες πιθανότητες να έρθουν σε συνουσία. Οι βαθμολογίες σε ειδικές κλίμακες αξιολόγησης της στυτικής λειτουργίας βελτιώθηκαν σημαντικά στην ομάδα που έλαβε την αβαναφίλη, σε σύγκριση με αυτή που έλαβε το placebo. Κάποιοι άνδρες μάλιστα ανέφεραν σεξουαλική δραστηριότητα μέσα σε 15 λεπτά από τη λήψη του φαρμάκου. Η αβαναφίλη φαίνεται να είναι ασφαλής και αποτελεσματική. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η γρήγορη δράση της την καθιστά το κατάλληλο φάρμακο για χρήση κατ’ επίκληση, αν και χρειάζεται επιπλέον έρευνα για την επιβεβαίωση της αποτελεσματικότητας και της ασφαλούς χορήγησης της ουσίας. Η αβαναφίλη είναι ένας νέας γενιάς αναστολέας της φωσφοδιεστεράσης τύπου 5 (PDE5) κι έχει…

Σύμφωνα με μια μελέτη η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό Journal of Eating Disorders, οι γυναίκες που πάσχουν από κάποια μορφή διαταραχής της διατροφής, έχουν μικρότερη πιθανότητα να αποκτήσουν παιδιά, έναντι των άλλων γυναικών που βρίσκονται στην ίδια ομάδα ηλικιών. Τα ευρήματα αυτά προέκυψαν από μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, της Φιλανδίας. Σύμφωνα με την μελέτη αυτή, οι γυναίκες που πάσχουν από διαταραχές της διατροφής έχουν μικρότερη πιθανότητα να αποκτήσουν παιδιά, έναντι των άλλων γυναικών που ανήκουν στην ίδια ομάδα ηλικίας. Η μεγάλη διαφορά είναι πιο εμφανής σ’ αυτές που πάσχουν από ανορεξία. Στην ομάδα αυτή, ο αριθμός των εγκύων ήταν λιγότερος από το ήμισυ της ομάδας ελέγχου. Η πιθανότητα αποβολής ήταν περισσότερο από διπλάσια για τις γυναίκες που έπασχαν από βουλιμία έναντι των άλλων γυναικών της ίδιας ομάδας ηλικιών. Οι διαταραχές της διατροφής των είναι συχνές μεταξύ των γυναικών των δυτικών χωρών, ιδιαίτερα μεταξύ κοριτσιών και νεαρών…