Μακάρι οι εφιάλτες του παιδιού σας να είχαν την απλοϊκή εξήγηση του «Μπαμπούλας ΑΕ». Μακάρι τα «τέρατα» που το ξυπνούν τα βράδια να ήταν τα συμπαθή χνουδωτά πλάσματα της Pixar. Δυστυχώς, όμως, πολλοί γονείς έρχονται αντιμέτωποι με πολύ πιο «ζωντανούς» και λιγότερο αστείους φόβους των παιδιών τους,έστω κι αν αυτοί δεν κατοικούν παρά στα όνειρά τους. Αν κι εσείς έχετε ξυπνήσει αρκετές νύχτες από τις φωνές του παιδιού σας, που ιδρώνει τρομαγμένο στο κρεβάτι του, χάρη σε έναν –επαναλαμβανόμενο ή μη- εφιάλτη, ξέρετε πολύ καλά πως όσο κι αν πρόκειται για «λάθος συναγερμό», οι εικόνες ενός εφιάλτη φαντάζουν πολύ αληθινές και καθόλου χαριτωμένες στο παιδικό του μυαλό. Γι’ αυτό, αναζητάμε τις γνώμες των ειδικών παιδοψυχολόγων και της επιστημονικής έρευνας, και συγκεντρώνουμε συμβουλές και αλήθειες που εντοπίζουν τις πιθανές αιτίες αλλά και τους τρόπους αντιμετώπισης των άσχημων ονείρων που έχουν εγκατασταθεί. στο παιδικό δωμάτιο του σπιτιού. Γιατί βλέπει εφιάλτες; Για τα…

Αυτή είναι άλλη μια βασική αγχώδης διαταραχή. Το άτομο ταράζεται πολύ στην ιδέα της κριτικής των άλλων –φοβάται ότι θα βρεθεί σε αμηχανία από κάτι που δεν κάνει σωστά το ίδιο ή επειδή θα το κριτικάρουν οι άλλοι ακόμα κι όταν κάνει κάτι με το σωστό τρόπο. Αυτή η φοβία μπορεί να το κάνει να αποφεύγει τη δουλειά του, τις καθημερινές του υποχρεώσεις (π.χ. να πάει για ψώνια στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς του ή να πληρώσει λογαριασμούς σε ένα δημόσιο ταμείο). Μπορεί να φοβάται ακόμα και να συναντηθεί με φίλους. Συνήθως το άτομο αντιλαμβάνεται ότι φοβάται υπερβολικά, αλλά δεν μπορεί να ελέγξει το φόβο του. Το πρόβλημα παρατηρείται εξίσου στο γυναικείο και ανδρικό πληθυσμό. Υπάρχουν ενδείξεις ότι παίζουν ρόλο, μεταξύ άλλων παραγόντων, και τα γονίδια. Η κοινωνική φοβία συχνά συνοδεύεται από κατάθλιψη και κατάχρηση ουσιών (κυρίως αλκοόλ)  Συμπτώματα Όσοι έχουν κοινωνική φοβία αποφεύγουν να βρίσκονται με άλλους ανθρώπους Δυσκολεύονται…

Η μονογονεϊκή οικογένεια που είναι αποτέλεσμα θανάτου, αντιμετωπίζει ένα οριστικό, μη αναστρέψιμο γεγονός, που δεν υπήρξε επιλογή κανενός και που συγκλονίζει όλα τα μέλη της βαθύτατα. Ο γονιός που απομένει να ηγηθεί σε αυτήν, αναγκάζεται να θρηνήσει για το σύντροφό του αλλά και να απαλύνει ταυτόχρονα όσο μπορεί τις πληγές των παιδιών του. Όλοι πονούν αφόρητα γιατί πρέπει να αποδεχτούν πολύ πρόωρα το γεγονός του θανάτου αυτού καθαυτού –ένα γεγονός που οι περισσότεροι άνθρωποι απωθούν πλήρως ακόμα και ως σκέψη. Για τα παιδιά ο θάνατος του γονέα αποτελεί συνήθως την πρώτη τους συνάντηση με κάτι οριστικό και αμετάκλητο που δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Εισάγει πολύ νωρίς στη ζωή τους το φόβο της αιφνιδιαστικής και τεράστιας αλλαγής, τις μεταφυσικές αγωνίες, την έννοια του άδικου ή του μοιραίου κ.λπ. Μπορεί στο μέλλον να αμφισβητήσουν με ευκολία τα πάντα –τη γονεϊκή εξουσία, τις βασικές αρχές της οικογένειας, τις επιβεβλημένες κοινωνικές συμπεριφορές, το…

Αν και τα παιδιά μπορούν να αντιδράσουν με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους στο χωρισμό των γονέων, γνωρίζουμε σε γενικές γραμμές τις συνήθεις αντιδράσεις ανά ηλικία. Γνωρίζουμε επίσης τις αντιδράσεις που εκδηλώνονται ετεροχρονισμένα, δηλαδή μήνες ή και χρόνια αργότερα. Έχουμε από έρευνες και μια γενικότερη εικόνα για τις συνέπειες που εκδηλώνονται πολύ κατοπινά, στην ενήλικη πλέον ζωή των παιδιών που προέρχονται από χωρισμένες οικογένειες. Οι επιπτώσεις αυτές μπορούν να μεγιστοποιηθούν ή να ελαχιστοποιηθούν ανάλογα με πολλές παραμέτρους, με βασικότερη τη συμπεριφορά των γονέων μετά το χωρισμό. Γενικά θα παίξουν ρόλο τα εξής: 1. Η ποιότητα του γάμου που προϋπήρξε 2. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδόθηκε τελικά το διαζύγιο 3. Οι προσωπικότητες των γονέων 4. Η στάση τους απέναντι στα παιδιά μετά το χωρισμό 5. Η διαπροσωπική σχέση των γονέων μεταξύ τους μετά το διαζύγιο 6. Η ηλικία των παιδιών κατά την έκδοση του διαζυγίου 7. Οι οικονομικές δυνατότητες και…

Οι γονείς έχουν μείνει με την αίσθηση ότι αν το παιδί τους έκανε κατάχρηση ουσιών θα τους ζητούσε πολλά χρήματα. Αυτό όμως αληθεύει για πολύ λίγες ουσίες και κυκλοφορούν αρκετές σε προσιτές τιμές, όπως π.χ. με 10 ευρώ ανά δόση. Άλλοι γονείς είναι ήσυχοι επειδή νομίζουν ότι αν το παιδί τους έπαιρνε ναρκωτικά θα «πονηρεύονταν» σίγουρα -θα σύχναζε σε κακόφημα κέντρα ή «θα έβλεπαν το θολωμένο βλέμμα του». Ωστόσο, πολλές ουσίες και χαπάκια κυκλοφορούν στην πλατεία της γειτονιάς, ακόμα και έξω από το σχολείο του παιδιού. Παράλληλα, κυκλοφορούν ουσίες που δεν «θολώνουν» καθόλου το βλέμμα, αλλά απεναντίας προκαλούν στα παιδιά υπερδιέγερση και ευφορία. Όταν περάσει η επίδρασή τους, το παιδί δεν παρουσιάζει τίποτα ξεχωριστό στην εμφάνιση ή τη συμπεριφορά του. Οι πιο πολλοί γονείς έχει διαπιστωθεί ότι αντιλαμβάνονται το πρόβλημα περίπου 1-2 χρόνια αφότου έχει ξεκινήσει η περιστασιακή χρήση ναρκωτικών από το παιδί τους. Πολλές φορές μάλιστα δεν αναζητούν αμέσως…

Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν σαφή αντίληψη του επαγγέλματος του ψυχολόγου και παρερμηνεύουν τις δυνατότητές του ή και τις προθέσεις του. Αναρωτιούνται μήπως μιλώντας στον ψυχολόγο εκτίθενται οι ίδιοι και τα παιδιά τους, ενώ –λίγοι πια- ανησυχούν μήπως το γεγονός ότι απευθύνονται σε ειδικό δείχνει αδυναμία από πλευράς τους ή υποδηλώνει κάποια πάθηση και κάποια σοβαρή δυσλειτουργία. Για να βοηθήσει ο ψυχολόγος θα πρέπει καταρχήν να γίνει το πρώτο βήμα και ο γονιός να αποδεχτεί ότι ο γιος ή η κόρη του αντιμετωπίζει προβλήματα και έχει ανάγκη τη βοήθεια ενός «τρίτου». Αυτό δεν είναι πάντα εύκολο για το γονεϊκό εγωισμό, λαμβάνοντας υπόψη και τις ενοχές που συνήθως αισθάνεται ο πατέρας ή η μητέρα. Θα πρέπει στη συνέχεια ο γονιός να δεχτεί να αφηγηθεί την οικογενειακή του ιστορία σε έναν ειδικό, με όλα όσα «δεν λέγονται» ή κρατιώνται μυστικά. Για να αποδώσει η επίσκεψη στον ψυχολόγο, ο γονιός πρέπει να έχει πεισθεί…

Η ανακοίνωση καλό είναι να γίνει στο σπίτι των παιδιών, ώστε να βρίσκονται στο δικό τους ασφαλή και οικείο χώρο. Καλύτερα να προηγηθεί της αναχώρησης του γονιού κατά 1-2 εβδομάδες για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας και μεγαλύτερο διάστημα για τα πιο μεγάλα παιδιά, ώστε αυτά να προλάβουν κάπως να προσαρμοστούν. Eίναι σκόπιμο να γίνει από κοινού και ήρεμα, δηλαδή και από τους δύο γονείς, ώστε • Να έχουν την άνεση να εκφράσουν τα συναισθήματά τους • Να σας θέσουν όλες τις απορίες τους • Να δεσμευτείτε εξίσου σε όσα υπόσχεστε στο καθένα τους • Να τους διαβεβαιώσετε πως σε ό,τι αφορά εκείνα είστε ενωμένοι οι δυο γονείς Αν ο ένας από τους δυο γονείς δεν είναι σε θέση να ελέγξει τον εαυτό του και αναμένονται από πλευράς του δραματικές εντάσεις, τότε καλύτερα ο χωρισμός να ανακοινωθεί από τον ένα –τον πιο σταθερό και ήρεμο στην προκειμένη φάση. Σε γενικές γραμμές,…

Το άγχος είναι ένα πολύ δυσάρεστο συναίσθημα που νιώθει ο έφηβος μπροστά σε ένα αόριστο κίνδυνο ή απειλή. Στην εφηβεία τα παιδιά «τα χάνουν» εύκολα και κατά συνέπεια βρίσκονται πολύ συχνά σε κατάσταση «έντονου άγχους». Εντούτοις, όσο φυσιολογικό και αν είναι το έντονο άγχος σε έναν έφηβο, οι γονείς πρέπει να μπορούν να το αναγνωρίσουν για να πάρουν τα μέτρα τους. Τα συμπτώματα Ο έφηβος έχει νευρικότητα, ανησυχία και απότομη συμπεριφορά ή δείχνει κακή διάθεση, που δεν συνοδεύεται απαραίτητα από εριστικότητα. Μπορεί να παραπονιέται για ταχυκαρδίες ή να βλέπετε ότι τρώει τα νύχια του, παρουσιάζει αλλαγή στις συνήθειες του ύπνου, αλλαγές στη γενική συμπεριφορά, κάνει συχνά παράπονα για πονοκεφάλους, ζαλάδες, προβλήματα στο στομάχι και άλλες αδιαθεσίες που συχνά είναι ψυχοσωματικές. Κάνει συχνά λάθη, σαν να «λέει» με τον τρόπο του στους άλλους ότι «τα έχει χαμένα» και ότι δεν ξέρει πώς να αντιδράσει, δείχνει πελαγωμένο σε απλές δουλειές, πίνει ή…

Οι γονείς, χωρίς να δημιουργούν στο παιδί φοβίες και ανασφάλειες, πρέπει να του εξηγούν από πολύ μικρή ηλικία ότι -Δεν πρέπει να επιτρέπει σε κανέναν -μεγαλύτερο του, φίλο, ενήλικο, συμμαθητή του, συγγενή ή μη- να αγγίζει το σώμα του, και πολύ περισσότερο τα γεννητικά του όργανα. Γενικά πρέπει να πεισθεί ότι το σώμα του ανήκει στον ίδιο και σε κανέναν άλλο και μόνον εκείνο θα αποφασίζει ποιος και που θα το αγγίζει. – Βοηθήστε το να καταλάβει ότι μπορείτε να συζητάτε για ό,τι του συμβαίνει ή για καθετί που το απασχολεί, είτε είναι καλό ή κακό. -Από πολύ νωρίς να του μάθετε να θυμάται τον αριθμό του τηλεφώνου σας και τη διεύθυνση του σπιτιού σας -Πείτε του να λέει «όχι», αν κάποιος άγνωστος ή και γνωστός θέλει να του δώσει κάποιο δώρο χωρίς να το γνωρίζετε εσείς ή χωρίς να είστε μπροστά. -Μάθετέ του ότι πρέπει να τρέξει ή να…

Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια πραγματικότητα που απασχολεί πολλούς γονείς σε όλα τα κράτη του κόσμου. Είναι η χρήση βίας μεταξύ μαθητών με σκοπό να προκαλέσει στους άλλους πόνο και αναστάτωση. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ αυτά τα φαινόμενα είναι σχετικά πιο συνηθισμένα σε σύγκριση με την ελληνική πραγματικότητα. Τα τελευταία χρόνια όμως το πρόβλημα εμφανίζεται και στον τόπο μας με αυξανόμενη συχνότητα. Στατιστικές της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης αναφέρουν ότι 15-30% των μαθητών εμπλέκονται σε φαινόμενα εκφοβισμού είτε ως θύματα είτε ως θύτες. Οι μαθητές δηλώνουν ότι έχουν δεχθεί εκφοβισμό ήδη από το δημοτικό. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, τα ποσοστά εκφοβισμού και θυματοποίησης μεταξύ των Ελλήνων μαθητών του δημοτικού και του γυμνασίου είναι παρόμοια με αυτά των χωρών της βόρειας και δυτικής Ευρώπης, όπως η Ιρλανδία και η Νορβηγία αλλά πάντως μικρότερα από αυτά που αναφέρονται στην Αγγλία και στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με μεγάλη έρευνα του ΕΚΚΕ που…