Oι περισσότεροι από μας, σε κάποια στιγμή της ζωής μας, έχουμε νιώσει αυτό το συναίσθημα που λέγεται φό­βος, κυρίως όταν βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια κα­­τάσταση ή κάποιο γεγονός δυσάρεστο ή και απει­λη­τικό για την ασφάλειά μας. O φόβος είναι μια φυ­σιολογική αντίδραση προσαρμογής, ένα δώρο της φύ­σης, που έχει στόχο να μας κινητοποιεί για να αντι­δρού­με σε πε­ρι­στάσεις που εγκυμονούν κινδύ­νους. Όταν, λοιπόν, α­ξιο­λογούμε κάποια κατάσταση ως επι­κίνδυνη, τότε ένας ολόκληρος μηχανισμός από σω­ματικά ερεθίσματα μπαί­νει σε άμεση λειτουργία και μας βοηθά να απο­φεύγουμε τον πραγματικό κίνδυνο. Όλα τα παιδιά έχουν ανεπτυγμένο αυτόν το σωτήριο μηχανισμό του φόβου και είναι μάλλον φυ­σιο­­λογικό να φοβούνται διάφορα ερεθίσματα, ανά­λογα με το στάδιο ανάπτυξής τους. Tο νεογέννητο, ό­ταν έρ­χεται σε επαφή με τον εξωτερικό κόσμο, πα­ρουσιάζει με το κλάμα του μια αντίδραση φόβου σε ισχυρούς θο­ρύβους. Kατά τον έκτο με όγδοο μήνα περίπου εκδη­λώνουν φόβο στη θέα άγνωστων ατό­μων, ο οποίος δε θα…