Η έγκριτη ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Α. Καππάτου επιστρέφει με ένα ακόμα εξαιρετικά ενδιαφέρον και βοηθητικό βιβλίο, προσφέροντας απαντήσεις σε ερωτήματα, ανησυχίες και δυσκολίες που απασχολούν κάθε ζευγάρι από τη στιγμή που αποφασίζει να φέρει στον κόσμο ένα παιδί. Με απλό και κατανοητό τρόπο εξηγεί και αναλύει  όλα τα ζητήματα που προκύπτουν από τη σύλληψη του παιδιού μέχρι το στάδιο που προηγείται της εφηβείας, προσφέροντας στους γονείς τη δυνατότητα να γνωρίσουν καλύτερα το παιδί τους και να ενημερωθούν για τα σημαντικότερα θέματα που τους προβληματίζουν. Μέσα από 442 σελίδας η Αλεξάνδρα Α. Καππάτου καταφέρνει να μιλήσει για θέματα,όπως η ψυχολογική προετοιμασία της εγκύου, η γνωριμία της με το βρέφος, τα συναισθήματα του πατέρα, οι τρόποι επικοινωνίας με το παιδί, τα προβλήματα στον ύπνο, η άρνηση, οι εφιάλτες. Ακόμα καταπιάνεται με θέματα όπως η επιθετικότητα, ο σχολικός εκφοβισμός,  το πείσμα, το ψέμα, οι μαθησιακές δυσκολίες, η χρήση της νέας τεχνολογίας, το…

Oι περισσότεροι από μας, σε κάποια στιγμή της ζωής μας, έχουμε νιώσει αυτό το συναίσθημα που λέγεται φό­βος, κυρίως όταν βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια κα­­τάσταση ή κάποιο γεγονός δυσάρεστο ή και απει­λη­τικό για την ασφάλειά μας. O φόβος είναι μια φυ­σιολογική αντίδραση προσαρμογής, ένα δώρο της φύ­σης, που έχει στόχο να μας κινητοποιεί για να αντι­δρού­με σε πε­ρι­στάσεις που εγκυμονούν κινδύ­νους. Όταν, λοιπόν, α­ξιο­λογούμε κάποια κατάσταση ως επι­κίνδυνη, τότε ένας ολόκληρος μηχανισμός από σω­ματικά ερεθίσματα μπαί­νει σε άμεση λειτουργία και μας βοηθά να απο­φεύγουμε τον πραγματικό κίνδυνο. Όλα τα παιδιά έχουν ανεπτυγμένο αυτόν το σωτήριο μηχανισμό του φόβου και είναι μάλλον φυ­σιο­­λογικό να φοβούνται διάφορα ερεθίσματα, ανά­λογα με το στάδιο ανάπτυξής τους. Tο νεογέννητο, ό­ταν έρ­χεται σε επαφή με τον εξωτερικό κόσμο, πα­ρουσιάζει με το κλάμα του μια αντίδραση φόβου σε ισχυρούς θο­ρύβους. Kατά τον έκτο με όγδοο μήνα περίπου εκδη­λώνουν φόβο στη θέα άγνωστων ατό­μων, ο οποίος δε θα…

Tελευταία οι γονείς δείχνουν ολοένα και περισσότερο ενδιαφέρον για το τι μπορεί να συμβολίζουν τα σχέδια των παιδιών τους. Έχει γίνει πια γνωστό ότι το παιδικό σχέδιο αποτελεί ένα μέσο γνωριμίας αλλά και προσέγγισης με το μαγικό κόσμο των παιδιών. Mας δίνεται η ευκαιρία να επικοινωνήσουμε μαζί του αλλά και να διαπιστώσουμε το πώς αισθάνεται. Πιο συγκεκριμένα, το παιδί ζωγραφίζοντας διάφορα απλοϊκά για μας σύμβολα, όπως τον ήλιο, το σπίτι, το δέντρο, τον άνθρωπο κ.ά, στέλνει τα μηνύματά του, εκφράζει τις απορίες, τα ερωτήματά του και τους προβληματισμούς του, πράγματα που καλούμαστε να αποκωδικοποιήσουμε. H αξία, λοιπόν, του σχεδίου είναι αναμφισβήτητη και αποτελεί πολύτιμο «εργαλείο» των ειδικών στο διαγνωστικό και θεραπευτικό τομέα. O τρόπος, όμως, με τον οποίο το παιδί θα ιχνογραφήσει, δεν είναι δεδομένος. Είναι μια διαδικασία που κατακτά σταδιακά. Aπό τη στιγμή που μαθαίνει να βαδίζει, κάνει τις πρώτες σχεδιαστικές απόπειρές του, που είναι οι γνωστές στους περισσότερους…