Ο εγκέφαλός μας με τα 300 περίπου δις κύτταρά του (νευρώνες) και τα 10 τρις συνάψεων μεταξύ των νευρώνων, θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας υπέροχος υπολογιστής που οργανώνει και ελέγχει απλές σωματικές λειτουργίες έως σύνθετες νοητικές και συναισθηματικές καταστάσεις. Σε πολλές καταστάσεις διάφοροι παράγοντες ωθούν τον εγκέφαλό μας σε αποκλίσεις ως προς τον τρόπο οργάνωσης και ελέγχου αυτών των λειτουργιών. Οι παράγοντες αυτοί συνοψίζονται στα εξής: Κληρονομικότητα Περιγεννητικοί παράγοντες Τραυματισμοί Συναισθηματικοί παράγοντες Περιβαλλοντικοί παράγοντες Διατροφικές συνήθειες Η απόδοσή μας λοιπόν καθορίζεται από το πόσο αρμονικά λειτουργεί ο εγκέφαλός μας. Συνήθως στα περιστατικά που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στο αντικείμενό μας οι ανεπάρκειες είναι λειτουργικές και όχι δομικές. Αυτό, σε συνδυασμό με την ικανότητα του εγκεφάλου μας να μαθαίνει νέους τρόπους ως προς τη τροποποίηση της λειτουργίας του (νευροπλαστικότητα), μας δίνει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό δυσλειτουργικών καταστάσεων. Οι μέθοδοι τροποποίησης της εγκεφαλικής λειτουργίας αφορούν: Την τροποποίηση μέσω εκπαίδευσης/ενίσχυσης…