Θα σας πω σήμερα το παραμύθι της ΣΤΕΒΙΑ. Γιατί η ιστορία του φυτού αυτού από την Παραγουάη που το ονόμασαν ΣΤΕΒΙΑ, μοιάζει με αληθινό παραμύθι. Μια φορά κι έναν καιρό, πριν από πολλά –πολλά – πολλά χρόνια, ζούσε λέει σ’ αυτή τη μακρυνή χώρα ένας παράξενος άνθρωπος που τον έλεγαν Μωυσή Sandiago Bertoni. Ήταν λιγομίλητος και κατσούφης, μα όλοι πίστευαν πως ήταν σοφός, γιατί σοφός δεν γίνεσαι με τα χαρτιά και τα διπλώματα αλλά όταν αφιερώνεις το είναι σου στη μάθηση και τη γνώση. Του Μωυσή λοιπόν, του άρεσε να γυρνά καθημερνά στα χωράφια και να μελετά τη φύση, τα φυτά και τα βότανα. Ανήκε ολόκληρος στη φύση στα φυτά και στα βότανα. Κάποια μέρα, ο Μωυσής Sandiago Bertoni δοκίμασε για πρώτη φόρα ένα φύλλο από το φυτό ΣΤΕΒΙΑ και έγραψε στο παλιό ταλαιπωρημένο του σημειωματάριο αυτά τα λόγια : «….Ένα μικρό κομμάτι φύλλου κρατάει για μια ώρα το στόμα…