Πολιομυελίτιδα: Προκαλεί οξεία παράλυση η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη αναπηρία , ακόμη και στο θάνατο.
Πριν τον εμβολιασμό κατά της πολιομυελίτιδας 13.000 με 20.000 περιπτώσεις αναφέρονταν κάθε χρόνο στις Η.Π.Α. Καμία δεν αναφέρθηκε το 2.000.
Ιλαρά: Εξάνθημα που μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές όπως πνευμονία, διάρροια ή ωτίτιδα σε 9% αυτών που θα μολυνθούν. Μερικοί αναπτύσσουν, που οδηγεί σε εγκεφαλική βλάβη.
Η ιλαρά είναι μια από τις περισσότερο μολυσματικές νόσους στον κόσμο. Εάν οι εμβολιασμοί σταματούσαν, 2.7 εκατομμύρια θάνατοι παγκοσμίως από ιλαρά θα αναμένονταν.
Αιμοφ. Ινφλουέντζας τύπου b ( μηνιγγίτιδα ): Η πιο συχνή αιτία μικροβιακής μηνιγγίτιδας πριν τον εμβολιασμό. Οδηγεί σε κώφωση σπασμούς ή νοητική καθυστέρηση σε όσους επιβιώνουν από τη νόσο.
Πριν τον εμβολιασμό, η μηνιγγίτιδα από αιμόφιλο σκότωνε 600 παιδιά το χρόνο και μόλυνε 20.000
Κοκκύτης: Μπορεί να προκαλέσει πνευμονία, σπασμούς, εγκεφαλική νόσο και θάνατο στα βρέφη. Αποτέλεσμα του παρατεταμένου βήχα που κρατάει για πολλές εβδομάδες είναι η αφυδάτωση και ο εμετός.
Πριν τον εμβολιασμό › από 260.000 περιπτώσεις αναφέρονταν το χρόνο στις Η.Π.Α, με > από 9.000 θανάτους. Ο κοκκύτης ακόμη εκδηλώνεται παγκόσμια.
Ερυθρά: Συνήθως ήπια σε παιδιά και ενήλικες, > από το 90% των βρεφών που γεννιούνται από μολυσμένες μητέρες θα αναπτύξουν σύνδρομο συγγενούς ερυθράς: με καρδιακές ανωμαλίες , καταρράκτη, νοητική καθυστέρηση και κώφωση.
Πριν το 1965 που καθιερώθηκε το εμβόλιο στις Η.Π.Α, γεννήθηκαν 20.000 νεογνά με σύνδ. συγγενούς ερυθράς, 2.100 νεογνά πέθαναν και αναφέρθηκαν 11.250 αποβολές σε περίοδο 2 ετών.
Ανεμευλογιά: Πάντα παρούσα στην κοινότητα με υψηλή μολυσματικότητα. Επιπλοκές της , μπορεί να είναι: η αφυδάτωση , η πνευμονία και ο έρπητας ζωστήρας.
Ανεμευλογιά: Τα παιδιά χάνουν κατά μέσω όρο μια εβδομάδα ή περισσότερο από το σχολείο όταν μολυνθούν από ανεμευλογιά.
Υπολογίζεται ότι η ανεμευλογιά είναι υπεύθυνη για 4 εκατομμύρια περιπτώσεις, 11.000 εισαγωγές στο νοσοκομείο και 100 θανάτους κάθε χρόνο πριν την καθιέρωση του εμβολίου το 1995.
Ηπατίτιδα Β: Βρέφη και παιδιά που έχουν μολυνθεί από ηπατ.Β κινδυνεύουν από ανάπτυξη χρόνιας λοίμωξης, η οποία συχνά οδηγεί στο θάνατο από ηπατική νόσο και καρκίνο του ήπατος.
Σχεδόν το 25% των παιδιών που πάσχουν από χρόνια ηπατίτιδα αναμένεται να πεθάνουν από σχετικό νόσημα ως ενήλικες. Επίσης 12.000 βρέφη μολύνθηκαν από τις μητέρες τους κατά τη διάρκεια του τοκετού και περίπου 33.000 παιδιά < των 10 ετών πριν τον εμβολιασμό.
Διφθερίτιδα: Σοβαρή νόσος που προκαλείται από δηλητήριο που παράγει το μικρόβιο. Συχνά προκαλεί καρδιολογικά και νευρολογικά προβλήματα.
Το ποσοστό θανάτων πριν τους εμβολιασμούς ανερχόταν στο 20% στα παιδιά και τους ενήλικες. Παρόλα αυτά η διφθερίτιδα είναι βασική σε άλλες χώρες, τα διεθνή ταξίδια κάνουν εύκολη την προσβολή. Το 1921, η διφθερίτιδα προκάλεσε 12.230 θανάτους στις Η.Π.Α.
Τέτανος: Μια σοβαρή συχνά θανατηφόρος νόσος. Οδηγεί σε δυσκαμψία και σπασμό των μυών. Μπορεί να προκαλέσει απόφραξη του λαιμού, και οι σπασμοί μπορεί να προκαλέσουν κατάγματα.
Περίπου 30% περιπτώσεων τετάνου κατέληξαν σε θάνατο. Ο τέτανος σκοτώνει 300.000 νεογέννητα και 30.000 ετοιμόγεννες μητέρες παγκόσμια, λόγω έλλειψης εμβολίων. Ο τέτανος δεν είναι κολλητικός, και μπορεί να αποτραπεί μόνο με το εμβόλιο. Άνθρωποι όλων των ηλικιών μπορεί να προσβληθούν.
Παρωτίτιδα ( μαγουλάδες ): Ήταν η μεγαλύτερη αιτία κώφωσης στα παιδιά, και αναφέρονται 1 σε κάθε 20.000 περιπτώσεις. Μπορεί να προκαλέσει οίδημα του εγκεφάλου, των νεύρων και της σπονδυλικής στήλης πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση, σπασμούς και υγρό στον εγκέφαλο.
Πριν τον εμβολιασμό που ξεκίνησε το 1967, αναφέρονται 212.000 περιπτώσεις ετησίως στις Η.Π.Α.
