ΚΡΥΨΟΡΧΙΑ
Η κρυψορχία ,δηλαδή οι κρυμμένοι όρχεις, είναι κύρια αίτια για την ατροφία τους και την υπογονιμότητα ενός άνδρα.
Η κρυψορχία είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο ένας ή και οι δυο όρχεις παραμένουν στο εσωτερικό της κοιλότητας της κοιλίας ή στο βουβωνικό πόρο, σε οποιοδήποτε στάδιο της καθόδου τους προς το όσχεο.
Για τους γονείς έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζουν πως η κάθοδος των όρχεων έγκαιρα στον όσχεο είναι απαραιτητη προϋπόθεση για την σωστή λειτουργία τους στην ενήλικη ζωή.
Αρχικά γίνεται ορμονική θεραπεία ελπίζοντας ο όρχις να κατέβει στην ανατομική του θέση. Σε αποτυχίας της καθόδου του στο όσχεον και σε ηλικία μικρότερη των 2 ετών πρέπει να γίνεται ορχεοπηξία, δηλαδή χειρουργική επέμβαση στην οποία ο όρχις καθηλώνεται στο ημιόσχεο.
ΚΙΡΣΟΚΗΛΗ
Είναι η παθολογική διάταση των φλεβών του αποχετευτικού φλεβικού πλέγματος των όρχεων. Πρόκειται για την πιο συχνή ανατομική ανωμαλία στους άνδρες με υπογονιμότητα (25%). Ανευρίσκεται συνήθως στην αριστερή πλευρά, όπου η σπερματική φλέβα εκβάλλει στην αριστερή νεφρική φλέβα. Οι διατεταμένες φλέβες και η λίμναση του αίματος έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της θερμοκρασίας στο εσωτερικό του οσχέου. Υπαρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι η κιρσοκήλη επιβαρύνει σταδιακά την ποιότητα του σπέρματος, ενώ η διόρθωση της πάθησης βελτιώνει τις πιθανότητες γονιμότητας.
Η σύγχρονη αντιμετώπιση της κιρσοκήλης είναι η μικροχειρουργική εκτομή των έσω και των έξω σπερματικών φλεβών με την χρήση μικροσκοπίου. Εναλλακτικές μορφές θεραπείας περιλαμβάνουν τον εμβολισμό των φλεβών και την μόνιμη απόφραξή τους.
ΟΞΕΙΑ ΕΠΙΔΥΔΙΜΙΤΙΔΑ
Είναι η φλεγμονή της επιδιδυμίδας, η οποία βρίσκεται πάνω από τους όρχεις μέσα στο όσχεο.
Μπορει να προκληθει από μικρόβια , μετά από την τοποθέτηση ουροκαθετήρα ,μετά από ορισμένες ουρολογικές επεμβάσεις όπως η κυστεοσκόπηση μετά από προστατεκτομή.
Τις πιο πολλές φορές εκδηλώνεται ξαφνικά με πόνο στο όσχεο που γρήγορα γίνεται έντονος, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται διόγκωση της επιδιδυμίδας, ρίγος και υψηλός πυρετός(θ>38). Άλλοτε πάλι, η έναρξη είναι πιο ήπια και η εξέλιξη πιο βαθμιαία, ενώ και στις δύο περιπτώσεις τελικά το δέρμα στο όσχεο γίνεται ερυθρό και ο πόνος είναι ιδιαίτερα έντονος.
Η επιδιδυμίτιδα είναι δυνατό να οδηγήσει σε παροδική ή μόνιμη υπογονιμότητα.
Η σοβαρότερη επιπλοκή μιας αμφοτερόπλευρης (προσβολή και των δύο επιδιδυμίδων αριστερά και δεξιά) είναι η αποφρακτική αζωοσπερμία.
Σε ημιτελή θεραπεία της οξείας μορφής είναι δυνατό αυτή να μεταπέσει σε χρόνια επιδιδυμίτιδα σε ποσοστό 15%.
Σε παιδιά και σε εφήβους η οξεία επιδιδυμίτιδα είναι σπάνια.
Η θεραπεία είναι συντηρητική και περιλαμβάνει τη χορήγηση αντιβιοτικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, την κατάκλιση του αρρώστου, την τοποθέτηση του οσχέου σε ανάρροπη θέση .
ΟΡΧΙΤΙΔΑ
Οι όρχεις μπορεί να μολυνθούν και να παρουσιάσουν αλλοιώσεις συνήθως από μικρόβια που υπάρχουν στον οργανισμό αλλά και στην διάρκεια της επαφής. Η ορχίτιδα και η επιδιδυμίτιδα δίνουν έντονα σημεία φλεγμονής όπως οξύς πόνος, οίδημα , υψηλός πυρετός , εικόνα κακουχίας και η διάγνωσή τους τίθεται μετά από κλινική και υπερηχογραφική εξέταση.
Η αγωγή πρέπει να ξεκινήσει σχετικά άμεσα με αντιβίωση και αντιφλεγμονώδη.
ΥΔΡΟΚΗΛΗ
Είναι ανώδυνη διόγκωση του οσχέου, αν και υπάρχουν ορισμένοι άνδρες που αισθάνονται πόνο ή δυσφορία. Η διάγνωση γίνεται με το υπερηχοτομογράφημα.
Η θεραπεία είναι αποκλειστικά χειρουργική και αφορά την αναστροφή του ιδίως ελυτροειδούς χιτώνα. Η νεογνική υδροκήλη υποχωρεί αυτόματα κατά 50% μετά το πρώτο χρόνο της ζωής. Η αναρρόφηση του υγρού που εφαρμοζόταν στο παρελθόν δεν προσφέρει ίαση , υποτροπιάζει πολύ γρήγορα και συνδυάζεται με λοιμώξεις.
ΣΥΣΤΡΟΦΗ
Αποτελεί την συχνότερη οξεία ουρολογική πάθηση στα παιδιά και τους εφήβους , οπού ο όρχις στρέφεται γύρω απο τον άξονα του με αποτέλεσμα να στάματα η κυκλοφορία και να νεκρώνεται. Η κλινική του εικόνα παρουσιαζει οξύ αιφνίδιο άλγος στον όρχι, με διόγκωση του οργάνου και ερυθρότητα του δέρματος του οσχέου, ενώ μπορεί να συνυπάρχει και κοιλιακό άλγος , ναυτία και έμετοι. Η διάγνωση πρέπει να γίνει έγκαιρα και η αντιμετώπιση μέσα στις 6-8 πρώτες ώρες από την έναρξη της κλινικής εικόνας διαφορετικά θα χαθεί ο όρχις ο οποίος θα νεκρωθεί και θα ατροφήσει.
Η συστροφή του όρχεως απαιτεί άμεση και επείγουσα χειρουργική επέμβαση.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΟΡΧΕΩΝ
Η πιο συνηθισμένη κακοήθεια στον όρχι είναι το σεμίνωμα που παρουσιάζεται σαν μια έντονη και συνήθως ανώδυνη σκληρία.
Ο άνδρας υποβ’αλεται σε ορχεκτομή και ο σε κάποιες περιπτώσεις χρειάζεται και συμπληρωματική θεραπεία με κάποιο είδος χημειοθεραπείας. Τα σεμινώματα όταν διαγνωστούν έγκαιρα, έχουν ίαση της τάξης του 98% .
Σπανιότερη κακοήθεια είναι τα εμβρυώματα, που είναι επιθετικοί όγκοι, με κυριότερα συμπτώματα την αύξηση του μεγέθους και της σκληρίας των όρχεων και πόνος.
Η θεραπεία του καρκίνου του όρχεως περιλαμβάνει χειρουργική αντιμετώπιση και χημειοθεραπεία. Το στάδιο και η ιστολογική μορφή του όγκου αποτελούν τους παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη για την εκλογή της θεραπείας.
Σε κάποιες περιπτώσεις είναι απαραίτητο να γίνει και οπισθοπεριτοναικός λεμφαδενικός καθαρισμός για μεταστατικούς λεμφαδένες.
Πρέπει να τονισθεί ότι ο καρκίνος του όρχεως είναι ένας ιάσιμος καρκίνος με συνολικό ποσοστό πενταετούς επιβίωσης πάνω από 90%. Λόγω αυτού του γεγονότος και της εμφάνισης του σε εξαιρετικά νεαρή ηλικία έχει πολύ μεγάλη σημασία η ποιότητα ζωής μετά το καρκίνο. Δηλαδή η διατήρηση της γονιμότητας και της σεξουαλικής ικανότητας του άνδρα.
