Θρόμβωση είναι η πήξη του αίματος εντός του αγγείου και ο σχηματισμός θρόμβου ο οποίος διακόπτει την κυκλοφορία του αίματος.
Εάν αναπτυχθεί σε αρτηρίες, οδηγεί σε ισχαιμία του τροφοδοτούμενου οργάνου όπως έμφραγμα μυοκαρδίου, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, νέκρωση άκρων.
Εάν ό θρόμβος αναπτυχθεί στις εσωτερικές φλέβες τότε δημιουργείται η φλεβική θρομβοεμβολική νόσος η οποία αποτελείται από δύο κλινικές οντότητες την εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση, και την πνευμονική εμβολή. Η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε εσωτερική φλέβα του οργανισμού με συχνότερη εντόπιση τα κάτω άκρα (πόδια).
Εάν ο θρόμβος αποκολληθεί από τις φλέβες, μεταφέρεται με τη κυκλοφορία στη καρδιά και από εκεί στους πνεύμονες προκαλώντας πνευμονική εμβολή.Εκεί εμποδίζει τον εμπλουτισμό του αίματος με καθαρό οξυγόνο και οδηγεί σε υπερκόπωση της καρδιάς και των πνευμόνων θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του ασθενούς.
Η θρόμβωση είναι υπεύθυνη για το 25% των θανάτων παγκοσμίως. Το έμφραγμα και το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι γνωστά στο ευρύ κοινό, αλλά λίγοι γνωρίζουν για την εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση και την πνευμονική εμβολή.
Η πνευμονική εμβολή αποτελεί την πρώτη αιτία ενδονοσοκομιακού θανάτου που μπορεί να προληφθεί. Σε Ευρώπη και ΗΠΑ καταγράφονται 10 εκατομμύρια εν τω βάθει φλεβοθρομβώσεις κάθε χρόνο, 60% των οποίων σχετίζονται με νοσηλεία και είναι υπεύθυνες για το θάνατο 600.000 ανθρώπων.
Η εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση δεν κάνει διακρίσεις και εμφανίζεται σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, ή εθνικότητας. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες αυξημένου κινδύνου όπως παρατεταμένη νοσηλεία, μεγάλες χειρουργικές επεμβάσεις, παρατεταμένη ακινησία, υπερατλαντικά ταξίδια, κληρονομικές διαταραχές της πήξης του αίματός, ηλικία μεγαλύτερη των 60 ετών, οικογενειακό ιστορικό θρόμβωσης, χρήση αντισυλληπτικών, χημειοθεραπεία, παχυσαρκία, εγκυμοσύνη και κάπνισμα.
Τα συμπτώματα της θρόμβωσης, όταν εμφανίζονται, εξαρτώνται από την περιοχή εντόπισης του θρόμβου και το μέγεθός του. Περιλαμβάνουν οίδημα, ευαισθησία ή πόνο στα κάτω άκρα, αίσθημα θερμότητας, αλλαγή του χρώματος του δέρματος, πόνο στο θώρακα, δύσπνοια, ταχύπνοια, ταχυκαρδία, έντονος βήχα, ζάλη ή λιποθυμία.
Είναι σημαντική η έγκαιρη αναγνώριση των ασθενών υψηλού κινδύνου. Ζητήστε από το γιατρό σας την εκτίμηση θρομβοεμβολικού κινδύνου, και τη λήψη κατάλληλων προληπτικών μέτρων εάν χρειάζονται.
