Ως φυσιολογική θερμοκρασία μασχάλης θεωρείται η θερμοκρασία των 37°C ( από 36,4°C – 37,4°C ). Τα περισσότερα άτομα παρουσιάζουν ημερήσια διακύμανση της θερμοκρασίας, με τις υψηλότερες τιμές της να σημειώνονται αργά το απόγευμα. Η θερμοκρασία του σώματος διατηρείται στα φυσιολογικά όρια μέσω της λειτουργίας του πρόσθιου υποθαλάμου, ο οποίος χρησιμοποιεί ένα πολύπλοκο ρυθμιστικό σύστημα.
Η θερμοκρασία ορθού που υπερβαίνει τους 38°C θεωρείται παθολογική.
Ο τύπος πυρετού στα παιδιά μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και τη φύση της νόσου. Τα νεογνά μπορεί να μην παρουσιάζουν αύξηση της θερμοκρασίας ή να έχουν ακόμα και υποθερμία παρά την ύπαρξη σοβαρής λοίμωξης, ενώ τα νήπια και τα μικρότερα των 5 ετών παιδιά μπορεί να παρουσιάζουν πολύ υψηλή θερμοκρασία ( ως και 40,5°C ) ως αντίδραση σε μια σοβαρή βακτηριακή ή σε μια ιογενή λοίμωξη.
Τα παιδιά ηλ. 3 μηνών ως 2 ετών διατρέχουν τον κίνδυνο λοίμωξης από βακτήρια όπως ο πνευμονιόκοκκος , ο αιμόφιλος της ινφλουέντζας τύπου b, ο μηνιγγιτιδόκοκκος και η σαλμονέλλα.
Τα περισσότερα εμπύρετα σε παιδιά ηλ. 3 μηνών ως 2 ετών έχουν εμφανή εστία λοίμωξης, η οποία αποκαλύπτεται από το ιστορικό και την κλ. εξέταση ( π.χ. φαρυγγίτιδα, μέση ωτίτιδα, βρογχίτιδα, λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού).
Η διαγνωστική εκτίμηση του βρέφους που παρουσιάζει πυρετό χωρίς εμφανή εστία λοίμωξης και το οποίο είναι σε καλή γενική κατάσταση, βασίζεται:
- στην προσεκτική αντικειμενική εξέταση
- εκτέλεση γενικής εξέτασης αίματος, ΤΚΕ, κ/ας αίματος, γεν. εξέτασης ούρων και κ/ας ούρων
- και, ενδεχομένως, ακτινογραφίας θώρακα ( αν συνυπάρχουν σώματα από το αναπνευστικό σύστημα ) με σκοπό την εντόπιση της λοιμώδους εστίας.
Ο πυρετός σε αυτή την ηλικία συνοδεύεται από υψηλότερο κίνδυνο σοβαρής βακτηριακής λοίμωξης από τον πυρετό σε βρέφη μεγαλύτερης ηλ.. Τα μικρά βρέφη μπορεί να μην παρουσιάζουν εντοπισμένες εκδηλώσεις και η βακτηριαιμία, η μηνιγγίτιδα, η ουρολοίμωξη και η πνευμονία μπορεί να εκδηλώνονται με μη ειδικά συμπτώματα, όπως άρνηση προς λήψη τροφής. Σε πολλές περιπτώσεις ο πυρετός αποτελεί τη μοναδική εκδήλωση σοβαρής βακτηριακής λοίμωξης.
Συχνές λοιμώξεις είναι:
- Η ουρολοίμωξη (από κολοβακτηρίδιο),
- Η βακτηριαιμία (από σαλμονέλλα, στρεπτόκοκκο της ομάδας Β, πνευμονιόκοκκο, αιμόφιλο της ινφλουέντζας τύπου b, μηνιγγιτιδόκοκκο),
- Η πνευμονία (από χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο ή στρεπτόκοκκο της ομάδας Β).
Παρ’ όλα αυτά, τα περισσότερα εμπύρετα νοσήματα που παρατηρούνται σε αυτή την ηλικία οφείλονται σε κοινούς ιούς.
Η διάκριση μεταξύ ιογενούς και βακτηριακής λοίμωξης συχνά είναι δύσκολη και, γι’ αυτό το λόγο, τα μικρότερα των 3 μηνών βρέφη με επηρεασμένη γενική κατάσταση και όλα τα μικρότερα του 1 μηνός πρέπει να εισάγονται στο νοσοκομείο.
