Η ακμή είναι χρόνια φλεγμονώδης νόσος του θυλάκου της τρίχας με επίπτωση 70-87% παγκοσμίως. Συνήθεις εντοπίσεις είναι το πρόσωπο, ο λαιμός, η ράχη και ο θώρακας. Oι αιτιολογικοί παράγοντες της ακμής είναι α) η σμηγματόρροια β) η υπερκερατινοποίηση του στομίου του τριχοσμηγματογόνου πόρου γ) το προπιονιβακτήριο της ακμής (P. acnes) δ) η φλεγμονή και ε) η κληρονομικότητα. Η διατροφή δεν τεκμηριώνεται ως κυρίαρχο αίτιο ακμής αν και τροφές όπως η σοκολάτα φαίνεται ότι επιδεινώνουν ορισμένους ασθενείς. α) H σμηγματόρροια οφείλεται στην δράση των ανδρογόνων. Κατά την αδρεναρχή, τα επινεφρίδια αυξάνουν προοδευτικά την παραγωγή διυδροεπιανδροστερόνης (DHEA) και θειικής διυδροεπιανδροστερόνης (DHEAS) η οποία μετατρέπεται σε τεστοστερόνη στον σμηγματογόνο αδένα και στην συνέχεια σε διυδροτεστοστερόνη με την δράση της 5-α ρεδουκτάσης. Η διυδροτεστοστερόνη προκαλεί διάταση των αδένων και σμηγματόρροια που είναι ανάλογη της βαρύτητας της ακμής. β) Η αυξημένη κερατινοποίηση του θυλάκου οφείλεται σε διάφορους παράγοντες όπως τα ανδρογόνα, η υπερπλασία των επιθηλιακών…
admin
BrowsingΛονδίνο Πολλά κοινά και ευρέως χρησιμοποιούμενα φάρμακα, όπως τα αντι-ισταμινικά και τα αντικαταθλιπτικά, έχουν παρενέργειες που αυξάνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικών δυσλειτουργιών, αλλά και πρόωρου θανάτου για τα άτομα της τρίτης ηλικίας, σύμφωνα με νέα βρετανική έρευνα. Η μελέτη αποτελεί την πρώτη συστηματική αξιολόγηση της μακροπρόθεσμης επίδρασης της αντιχολινεργικής δραστηριότητας, μιας γνωστής παρενέργειας πολλών φαρμάκων, η οποία μπλοκάρει μια ουσία-κλειδί του εγκεφάλου, τον νευροδιαβιβαστή ακετυλοχολίνη. Όσοι άνθρωποι παίρνουν ταυτοχρόνως πολλά φάρμακα με αντιχολινεργική δράση, κινδυνεύουν περισσότερο, παρόλα αυτά, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι ασθενείς δεν πρέπει να πανικοβληθούν και να σταματήσουν να τα παίρνουν, χωρίς συνεννόηση με το γιατρό τους. Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου East Anglia με επικεφαλής τον Δρ Κρις Φοξ, που δημοσίευσαν τη μελέτη στο επιστημονικό έντυπο Journal of the American Geriatrics Society, επεσήμαναν ότι, όπως δείχνει η νέα έρευνα, είναι σημαντικό οι γιατροί να επαναξιολογούν κατά τακτά χρονικά διαστήματα τα φάρμακα που συνταγογραφούν στους ηλικιωμένους,…
Διατροφή είναι η ποιότητα και η ποσότητα όλων εκείνων που καταναλώνουμε με μορφή τροφής ,σε μια δεδομένη χρονική περίοδο. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι ο οργανισμός μας έχει ανάγκη καθημερινά πολύ συγκεκριμένα θρεπτικά στοιχεία, προκειμένου να παραμείνει υγιείς και να εκτελέσει το σύνολο των δραστηριοτήτων της κάθε ημέρας. Ακόμη όσοι ασκούμαστε έχουμε ανάγκη από επιπλέον θρεπτικά συστατικά και ειδικά διαμορφωμένο διαιτολόγιο με βάση τον στόχο τον οποίο θέλουμε να πετύχουμε. Η δομή του διαιτολογίου μας έχει άμεση επίδραση στον ρυθμό του μεταβολισμού μας καθώς και στην προστασία του μυϊκού μας ιστού. Μια διατροφή φτωχή σε λευκώματα (πρωτεΐνη) θέτει σε κίνδυνο την ακεραιότητα των μυών μας (ιδιαίτερα εάν ασκούμαστε), οδηγώντας μας σε μείωση των καύσεων και πιθανόν σε περιπέτειες υγείας. Επίσης η πολύ χαμηλή κατανάλωση λιπαρών ,και ειδικά φυτικών ,που πολλοί καταφεύγουν για να μειώσουν το λίπος τους ,εμποδίζει την απορρόφηση των λιποδιαλυτών βιταμινών (Α, D, Ε, Κ) διαταράσσοντας έτσι την υγεία…
Ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά προβλήματα υγείας σε όλο τον κόσμο ευθυνόμενος για περίπου 400,000 θανάτους ετησίως στις ΗΠΑ που αντιστοιχούν στο 60% περίπου των καρδιαγγειακών θανάτων. Επεισόδια κοιλιακής ταχυκαρδίας ή κοιλιακής μαρμαρυγής αποτελούν το σύνηθες ηλεκτρικό του υπόστρωμα, ενώ η στεφανιαία νόσος ανευρίσκεται στο 80% των θυμάτων του (σχήμα 1 και 2). Επίσης, ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος αποτελεί την πρώτη εκδήλωση της στεφανιαίας νόσου σε 50% των ανδρών και 63% των γυναικών. Σχήμα 1: Ηλεκτροκαρδιογράφημα επεισοδίου αιφνίδιου καρδιακού θανάτου. Σχήμα 2: Αιτιολογία αιφνίδιου καρδιακού θανάτου Είναι λοιπόν σαφές ότι οι ασθενείς με ιστορικό εμφράγματος μυοκαρδίου, ιδιαίτερα αυτοί με καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο κλάσμα εξώθησης της αριστερής κοιλίας (<30%), ευρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο αιφνίδιου καρδιακού θανάτου, κατά κανόνα λόγω κοιλιακής ταχυαρρυθμίας. Πράγματι, η πιθανότητα αιφνίδιου καρδιακού θανάτου αυξάνει κατά 4-6 φορές σε ασθενείς με έμφραγμα μυοκαρδίου και κατά 6-9 φορές σε αυτούς με…
H πλατυποδία αποτελεί την συνηθέστερη αιτία επίσκεψης ενός παιδιού στον ορθοπαιδικό. Οι περισσότεροι γονείς φτάνουν στο ιατρείο, ανήσυχοι, αναφέροντας ότι στο παιδί τους όταν περπατά, δεν υπάρχει ποδική καμάρα. Πιστεύουν ότι η πλατυποδία θα προκαλέσει πόνο κατά την εφηβική και ενήλικο ζωή , ή ότι αποτελεί «προάγγελο» άλλων συστηματικών μυοσκελετικών παθήσεων. Η εντύπωση αυτή ωστόσο οφείλεται περισσότερο σε δοξασίες και μύθους παρά σε επιστημονικές ενδείξεις (Εικονα 1). Είναι απαραίτητη η θεραπευτική παρέμβαση; Ποιός είναι ο θεραπευτικός στόχος των ειδικών υποδημάτων, των ορθπαιδικών πελμάτων; Οι γονείς θέλουν να μάθουν και εμείς οι ειδικοί πρέπει να εξηγήσουμε την φυσική πορεία, την εξέλιξη της πλατυποδίας. Εικόνα 1 ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΑΤΥΠΟΔΙΑ Με τον όρο πλατυποδία εννοούμε μία ανατομική παραλλαγή κατά την οποία η ποδική καμάρα είναι χαμηλότερη από το φυσιολογικό (πολλές φορές εξαφανίζεται εντελώς) και αποπλατυσμένη. Ενώ βλαισσοπλατυποδία (εικόνα 2) είναι η ίδια κατάσταση σε συνδυασμό με παρεκτόπιση της πτέρνας έξω. Εικόνα 2…
Οι στατίνες είναι φάρμακα τα οποία μειώνουν τη σύνθεση της χοληστερόλης στο ήπαρ. Η μείωση της σύνθεσης της χοληστερόλης στα ηπατοκύτταρα με τα φάρμακα αυτά έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της πρόσληψης της χοληστερόλης από το αίμα στα ηπατοκύτταρα. Τα φάρμακα αυτά προκαλούν μία σημαντική μείωση της ολικής χοληστερόλης και της LDL χοληστερόλης ( κακή χοληστερόλη), μία μικρότερη μείωση των τριγλυκεριδίων και μία μικρή αύξηση της HDL χοληστερόλης (καλή χοληστερόλη). Οι στατίνες πρέπει να χορηγούνται σε μία δόση πριν τη νυχτερινή κατάκλιση είναι καλά ανεκτά φάρμακα και έχουν πολύ λίγες ανεπιθύμητες ενέργειες. Συγκεκριμένα προκαλούν μία μικρή παροδική ασυμπτωματική δοσοεξαρτώμενη αύξηση των τρανσαμινασών σε ένα μικρό ποσοστό ασθενών (2-3%). Στις περισσότερες περιπτώσεις τα επίπεδα των τρανσαμινασών επιστρέφουν στο φυσιολογικό με τη διακοπή των φαρμάκων ή τη μείωση της δόσης χωρίς να παρατηρηθεί μόνιμη βλάβη του ήπατος. Σημαντικές αυξήσεις των τρανσαμινασών μετά τη χορήγηση των στατινών ( > τριπλάσιο των ανώτερων φυσιολογικών…
″Έχω ακούσει ότι τα εμβόλια δεν χρειάζονται επειδή αυτές οι ασθένειες είχαν εξαφανισθεί πριν ακόμη αναπτυχθούν τα εμβόλια.“ Αυτό δεν είναι αλήθεια. Πολλές αρρώστιες δεν παρουσιάζονται ή μεταδίδονται τόσο πολύ όσο συνήθιζαν, εξαιτίας της καλύτερης διατροφής, τις λιγότερο συνωστισμένες συνθήκες διαβίωσης, τα αντιβιοτικά, και , κυρίως λόγω των εμβολίων. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι τα μικρόβια και οι ιοί που είναι υπεύθυνα για αυτές τις αρρώστιες έχουν εξαφανιστεί. Οι εμβολιασμοί ακόμη χρειάζονται για να προστατέψουν τα παιδιά από αυτές τις αρρώστιες. Για παράδειγμα, οι αρρώστιες από τον αιμόφιλο της ινφλουέντζας τύπου b ήταν ένα τεράστιο πρόβλημα λίγα χρόνια πριν, έως ότου αναπτύχθηκε το εμβόλιο για τα βρέφη. Περισσότερο από αρκετά χρόνια, πήγαμε από τις 20.000 περιπτώσεις νόσων από αιμόφιλο σε λιγότερο από μερικές εκατοντάδες. Το εμβόλιο είναι η μόνη εξήγηση γι’ αυτή την μείωση. Ανεμβολίαστα παιδιά κινδυνεύουν από μηνιγγίτιδα από αιμόφιλο και άλλες σοβαρές ασθένειες. ″Η ανεμευλογιά δεν είναι θανατηφόρος…
Η λανθασμένη επιλογή δίαιτας ίσως είναι ο κυριότερος λόγος για το φαινομένο γιο-γιο. Με άλλα λόγια, η αυξομείωση του βάρους παρουσιάζεται κυρίως όταν η δίαιτα είναι στερητική, πολύ αυστηρή και αποσκοπεί στο γρήγορο αδυνάτισμα. Oι διαιτολόγοι τονίζουν ότι η ταχεία απώλεια βάρους μάς καθιστά πιο επιρρεπείς στη γρήγορη επαναπρόσληψή του. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Επειδή, όταν χάνουμε γρήγορα κιλά (περισσότερο από 1 κιλό την εβδομάδα), τότε το μεγαλύτερο «θύμα» της απώλειας βάρους είναι ο μυϊκός ιστός, καθώς και τα υγρά του σώματός μας. Όσο πιο γρήγορα αδυνατίζουμε, λοιπόν, τόσο περισσότερο μυϊκό ιστό χάνουμε. Αντιθέτως, η απώλεια του λίπους είναι μικρότερη του 70%. Αδυνατίζοντας π.χ. κατά 10 κιλά, ουσιαστικά χάνουμε λιγότερο από 7 κιλά λίπους. Από την άλλη μεριά, η απώλεια του μυϊκού ιστού κυμαίνεται στο 10% (το ποσοστό αυτό, πολύ χονδρικά, αντιστοιχεί σε μισό με ένα κιλό μυών και θεωρείται ιδιαίτερα υψηλό). O μυϊκός ιστός, όμως, είναι απαραίτητος για τη…
Jaqueline Mary du Pre, γνωστή μουσικός που έπασχε από Πολλαπλή Σκλήρυνση Η Πολλαπλή Σκλήρυνση ή Σκλήρυνση κατά Πλάκας (Multiple Sclerosis) είναι μία χρόνια νευρολογική ασθένεια, η οποία αποτελεί, μετά τα ατυχήματα, τη 2η συχνότερη αιτία νευρολογικής αναπηρίας σε νέους ενήλικες. Η νόσος είναι αυτοάνοση, χαρακτηριζόμενη από κατά τόπους καταστροφή της μυελίνης των νευρώνων του Κεντρικού Νευρικού συστήματος από κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Η μυελίνη είναι ένα λεπτό περίβλημα που περιβάλλει τους νευρώνες και είναι απαραίτητη για τη γρήγορη μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων. Η Πολλαπλή Σκλήρυνση προσβάλει συνήθως ενήλικες ηλικίας 20-40 ετών και είναι συχνότερη στις γυναίκες. Τα συμπτώματα της νόσου είναι ποικίλα. Τα συχνότερα από αυτά είναι διαταραχές αισθητικότητας, ολική ή μερική απώλεια της όρασης, διπλωπία, αδυναμία, αστάθεια στο περπάτημα, ίλιγγος. Στα αρχικά στάδια η νόσος χαρακτηρίζεται από υποτροπές ή ώσεις (relapses), που ακολουθούνται από υφέσεις (remissions). Οι υποτροπές θεωρούνται ότι οφείλονται σε φλεγμονώδη απομυελίνωση των νευρώνων, ενώ οι…
ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΕΣ Όπως προκύπτει και από την ίδια την λέξη προστατίτιδα σημαίνει λοίμωξη του προστάτη. Με απλά λόγια όταν μέσα στον προστάτη υπάρχει κάποιο μικρόβιο. Το κακό με τον προστάτη είναι ότι είναι πολύ καλό καταφύγιο για τα μικρόβια. Αυτό σημαίνει ότι από την στιγμή που ένα μικρόβιο θα καταφέρει να εισχωρήσει στον προστάτη, τότε με δυσκολία θα καταφέρουμε να απαλλαγούμε οριστικά από αυτό. Υπάρχουν δύο μορφές προστατίτιδας, η οξεία και η χρόνια. Από τις δύο μορφές προστατίτιδας η οξεία είναι η πιο επικίνδυνη και αυτή που μπορεί να απειλήσει σοβαρά την υγεία. Εμφανίζεται ξαφνικά με υψηλό πυρετό και ρίγος και πόνο στην περιοχή κάτω από τα γεννητικά όργανα. Η εμφάνιση είναι απροειδοποίητη και χωρίς να υπάρχει άλλο πρόβλημα στην υγεία. Πολύ πιθανό είναι να υπάρχει και έντονη δυσκολία στην ούρηση γιατί ο προστάτης διογκώνεται απότομα και φράζει την έξοδο των ούρων προς τα έξω. Αντιμετωπίζεται με την κατάλληλη αντιβίωση για…