Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του πέους είναι ένας σπάνιος όγκος και αντιπροσωπεύει μόνο 1 % των θανάτων από καρκίνο. Εμφανίζεται συνήθως σε άνδρες που δεν έχουν περιτομή και που δεν ακολουθούν τους κανόνες της τοπικής υγιεινής. Οι τύποι 16 και 18 των ιών των θηλωμάτων HPV σχετίζονται συνήθως με την αιτιολογία του καρκίνου του πέους. Προκαρκινικές βλάβες, όπως η ερυθροπλακία του Queyrat και η νόσος του Bowen, θεωρούνται πρόδρομες μορφές αυτού του καρκίνου. Στην πραγματικότητα περιγράφονται ως καρκινώματα in situ ή ενδοεπιθηλιακά νεοπλάσματα. Τα περισσότερα ακανθοκυτταρικά καρκινώματα πρωτοεμφανίζονται στη βάλανο. Η ανάπτυξή τους είναι είτε εξωφυτική, είτε ελκωτική και διηθητική. Η επιφανειακή εντόπιση επιτρέπει την πρώιμη ανακάλυψή του και τη συντηρητική αγωγή. Σε ποσοστό μεγαλύτερο από 30% των περιπτώσεων όμως, ο όγκος καταλαμβάνει τους βουβωνικούς λεμφαδένες, από όπου μπορεί να επεκταθεί . Η λήψη βιοψίας είναι εξαιρετικά σημαντική στην προσπάθεια διάγνωσης και της σταδιοποίησησης του νοσήματος. Η θεραπεία είναι χειρουργική εκτομή…

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΥΣΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ; Η στύση πραγματοποιείται όταν υπάρξει σεξουαλική διέγερση. Τότε το πέος και πιο συγκεκριμένα τα 2 σηραγγώδη σώματα του(που μοιάζουν με σφουγγαράκια), γεμίζουν με αίμα (8 φορές περισσότερο από ότι όταν είναι χαλαρό) και έτσι σκληραίνουν. Η διόγκωσή τους κλείνει την έξοδο του αίματος και έτσι συντηρείται η στύση. Έτσι γίνεται η διόγκωση και η σκλήρυνση του πέους που διατηρείται μέχρι το τέλος της σεξουαλικής επαφής. Στην δημιουργία της συμβάλλουν η καλή ψυχική κατάσταση ικανοποιητικά επίπεδα των ορμονών η επάρκεια του αγγειακού συστήματος του πέους η καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος  TI EINAI Η ΣΤΥΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Είναι η μόνιμη ή παροδική αδυναμία για επίτευξη και διατήρηση της στύσης για την σεξουαλική επαφή. Όταν ο άντρας δεν καταφέρνει να έχει στύση επαρκή, για να φέρει σε πέρας ικανοποιητικά μια σεξουαλική πράξη. ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΥΣΗΣ; Από μελέτες που χουν γίνει διεθνώς η συχνότητα…

Είναι μια κατάσταση ακούσιας απώλειας των ούρων Η ακράτεια μπορεί να είναι συγγενής και παρουσιάζεται κατά την παιδική ηλικία, ή είναι αποτέλεσμα κάποιας βλάβης ή πάθησης, που προκλήθηκε. Μπορεί να οφείλεται σε διαταραχή λειτουργίας της ουροδόχου κύστης ή σε ανεπάρκεια του σφιγκτήρα, που είναι υπεύθυνος για την συγκράτηση των ούρων, ή σε συνδυασμένη βλάβη και των δύο. Οι γυναίκες προσβάλλονται πολύ συχνότερα από ότι οι άνδρες, έχουν διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν ακράτεια συγκριτικά με τους άνδρες και οι πιθανότητες αυτές, αυξάνονται σημαντικά με την αύξηση της ηλικίας τους. Υπολογίζεται ότι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό, περίπου το 10% των γυναικών κάτω των 65 ετών και το 35% άνω των 65 ετών. Συχνές αιτίες της ακράτειας είναι οι αλλαγές στην ανατομία του ουροποιητικού, στους μύες ή τα νεύρα που ελέγχουν τους μύες αυτούς. Στις αλλαγές αυτές μπορούν να συμβάλλουν στις γυναίκες η κύηση και ο τοκετός, η πρόπτωση της μήτρας, η κυστεοκήλη,…

Η διάμεση κυστίτιδα είναι μια χρόνια πάθηση της ουροδόχου κύστης, άγνωστης αιτιολογίας που χαρακτηρίζεται από βασανιστικά συμπτώματα, όπως είναι η συχνουρία, νυκτουρία, επιθυμία για ούρηση, αίσθημα βάρους χαμηλά στην κοιλιά, και σε καποιες γυναικες προκαλει πόνο και κατά την σεξουαλική επαφή κυρίως όμως προκαλεί πόνο που εντοπίζεται υπερηβικά ή στη περιοχή της πυέλου ή στο περίνεο και εμφανίζεται με την πλήρωση της κύστης και ανακουφίζεται με την ούρηση. Το κύριο χαρακτηριστικό της διάμεσης κυστίτιδας είναι ότι εμφανίζει περιόδους εξάρσεων και υφέσεων. Μπορεί να εμφανιστεί σε γυναίκες με αλλεργίες σε φάρμακα και τροφές σε ποσοστό πάνω από 50% και σε γυναίκες με ευερέθιστο έντερο σε ποσοστό πάνω από 30%. Επίσης μπορεί να συνυπάρχει με ημικρανία, αυτοάνοσα νοσήματα και ενδομητρίωση. Εμφανίζεται με δύο μορφές, την ελκωτική και τη μη ελκωτική. Η πρώτη εμφανίζεται σε γυναίκες μέσης ή μεγαλύτερης ηλικίας με παρουσία των χαρακτηριστικών ελκών του Hunner και πετεχειών στο βλεννογόνο της ουροδόχου…

Η ρίζα του πέους εισχωρεί στο σώμα πάνω από το όσχεο και μπροστά από την ηβική σύμφυση. Στην άκρη του πέους σχηματίζεται η βάλανος, στο πρόσθιο τμήμα της εντοπίζεται το στόμιο της ουρήθρας. Ανάμεσα στη βάλανο και το σώμα του πέους υπάρχει η βαλανοποσθική αύλακα, γύρω από την οποία αναδιπλώνεται το δέρμα που καλύπτει το πέος, διαμορφώνοντας την ακροποσθία. Κατά την στύση το πέος αποτελείται από δυο πλάγιους κυλίνδρους που ονομάζονται σηραγγώδη σώματα και ένα προς τα εμπρός, που ονομάζεται σπογγώδες σώμα. ΒΡΑΧΥΣ ΧΑΛΙΝΟΣ Ο χαλινός είναι μια πτυχή του δέρματος που βρίσκεται στην κάτω επιφάνεια του πέους και ενώνει τη βάλανο με την πόσθη. Όταν έχει μικρό μήκος, τότε ονομάζεται βραχύς χαλινός και έχει σαν αποτέλεσμα να εμποδίζει την αποκάλυψη της βαλάνου κατά τη στύση ή σε περίπτωση που η βάλανος αποκαλύπτεται, να κανει κάμψη προς τα κάτω λόγω έλξης από το βραχύ χαλινό. Η κατάσταση προκαλεί δυσφορία ή…