Πολιομυελίτιδα: Προκαλεί οξεία παράλυση η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη αναπηρία , ακόμη και στο θάνατο. Πριν τον εμβολιασμό κατά της πολιομυελίτιδας 13.000 με 20.000 περιπτώσεις αναφέρονταν κάθε χρόνο στις Η.Π.Α. Καμία δεν αναφέρθηκε το 2.000. Ιλαρά: Εξάνθημα που μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές όπως πνευμονία, διάρροια ή ωτίτιδα σε 9% αυτών που θα μολυνθούν. Μερικοί αναπτύσσουν, που οδηγεί σε εγκεφαλική βλάβη. Η ιλαρά είναι μια από τις περισσότερο μολυσματικές νόσους στον κόσμο. Εάν οι εμβολιασμοί σταματούσαν, 2.7 εκατομμύρια θάνατοι παγκοσμίως από ιλαρά θα αναμένονταν. Αιμοφ. Ινφλουέντζας τύπου b ( μηνιγγίτιδα ): Η πιο συχνή αιτία μικροβιακής μηνιγγίτιδας πριν τον εμβολιασμό. Οδηγεί σε κώφωση σπασμούς ή νοητική καθυστέρηση σε όσους επιβιώνουν από τη νόσο. Πριν τον εμβολιασμό, η μηνιγγίτιδα από αιμόφιλο σκότωνε 600 παιδιά το χρόνο και μόλυνε 20.000 Κοκκύτης: Μπορεί να προκαλέσει πνευμονία, σπασμούς, εγκεφαλική νόσο και θάνατο στα βρέφη. Αποτέλεσμα του παρατεταμένου βήχα που κρατάει για πολλές εβδομάδες…

″Έχω ακούσει ότι τα εμβόλια δεν χρειάζονται επειδή αυτές οι ασθένειες είχαν εξαφανισθεί πριν ακόμη αναπτυχθούν τα εμβόλια.“ Αυτό δεν είναι αλήθεια. Πολλές αρρώστιες δεν παρουσιάζονται ή μεταδίδονται τόσο πολύ όσο συνήθιζαν, εξαιτίας της καλύτερης διατροφής, τις λιγότερο συνωστισμένες συνθήκες διαβίωσης, τα αντιβιοτικά, και , κυρίως λόγω των εμβολίων. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι τα μικρόβια και οι ιοί που είναι υπεύθυνα για αυτές τις αρρώστιες έχουν εξαφανιστεί. Οι εμβολιασμοί ακόμη χρειάζονται για να προστατέψουν τα παιδιά από αυτές τις αρρώστιες. Για παράδειγμα, οι αρρώστιες από τον αιμόφιλο της ινφλουέντζας τύπου b ήταν ένα τεράστιο πρόβλημα λίγα χρόνια πριν, έως ότου αναπτύχθηκε το εμβόλιο για τα βρέφη. Περισσότερο από αρκετά χρόνια, πήγαμε από τις 20.000 περιπτώσεις νόσων από αιμόφιλο σε λιγότερο από μερικές εκατοντάδες. Το εμβόλιο είναι η μόνη εξήγηση γι’ αυτή την μείωση. Ανεμβολίαστα παιδιά κινδυνεύουν από μηνιγγίτιδα από αιμόφιλο και άλλες σοβαρές ασθένειες. ″Η ανεμευλογιά δεν είναι θανατηφόρος…

Η ουρολοίμωξη είναι συχνή στα παιδιά. Μπορεί να μείνει αθεράπευτη επειδή τα συμπτώματα μπορεί να μην είναι φανερά στο παιδί ή τους γονείς. Φυσιολογικά τα ούρα δεν έχουν μικρόβια. Ωστόσο, τα μικρόβια μπορεί να περάσουν στο ουροποιητικό σύστημα με 2 τρόπους: Το δέρμα γύρω από το ορθό και τα γεννητικά όργανα και με τη ροή του αίματος από άλλα σημεία του σώματος. Τα μικρόβια μπορεί να προκαλέσουν λοίμωξη σε κάθε ή σε όλα τα τμήματα του ουροποιητικού σ-ματος, συμπεριλαμβανομένου των παρακάτω: την ουρήθρα ( ουρηθρίτιδα ) την κύστη ( κυστίτιδα ) τα νεφρά ( πυελονεφρίτιδα ) Η ουρολοίμωξη είναι συχνή στα βρέφη και τα μικρά παιδιά. Περίπου 3% των κοριτσιών και 1% των αγοριών θα έχουν πάθει ουρολοίμωξη έως την ηλικία των 11 ετών. Ένα μικρό παιδί με υψηλό πυρετό και χωρίς άλλα σ-ματα, έχει 1 στις 20 πιθανότητες να πάσχει από ουρολοίμωξη. Η συχνότητα των ουρολοιμώξεων στα κορίτσια…