Tag

ΟΚ

Browsing

Οι αιμορροΐδες είναι φυσιολογικοί ανατομικοί αγγειακοί σχηματισμοί, γνωστοί από την αρχαιότητα. Ετυμολογικά, η λέξη είναι σύνθετη από τις ελληνικές λέξεις αίμα και ροή που αποδίδουν ακριβώς το σύμπτωμα της απώλειας αίματος. Υπολογίζεται ότι το 30% περίπου των ανθρώπων θα αναπτύξει αιμορροϊδοπάθεια. Αιτιολογικοί παράγοντες Ανατομικές ανωμαλίες Συνήθειες του εντέρου Κλίμα – Εποχή του έτους Ηλικία Φύλο Εγκυμοσύνη Διατροφικές συνήθειες Διάρροια – δυσκοιλιότητα – λήψη καθαρτικών Ορθοπρωκτικός ερεθισμός – υπόθετα – ομοφυλοφιλία Ατονία σφιγκτήρα – σπασμός Απόφραξη κάτω κοίλης φλέβας Καθιστική ζωή Οινόπνευμα Αιτιοπαθολογικά, ο Marti προτείνει τη συσχέτιση περισσοτέρων μηχανισμών για την ερμηνεία της παθογένειας της αιμορροϊδοπάθειας: Παρατεταμένη υπερτονία σφιγκτήρων (μειώνει τη φλεβική επαναφορά) Δυσλειτουργία των αρτηριοφλεβικών αναστομώσεων Στάση του αίματος εξαιτίας ανεπαρκούς παροχέτευσης από τις αιμορροϊδικές φλέβες Αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης και συμπίεση φλεβών Αύξηση της ενδοπρωκτικής πίεσης και συμπίεση φλεβών τοπικά κατά την έξοδο των κοπράνων Στάδια της αιμορροϊδικής νόσου 1ου βαθμού: ασυμπτωματικές και ορατές μόνο με πρωκτοσκόπιο…

Τα περισσότερα παιδιά έχουν αυτοπεριοριζόμενες καταστάσεις στο οξύ κοιλιακό άλγος. Υπάρχει ένα ποσοστό αυτών όμως, που, αντιπροσωπεύει επείγουσες και σοβαρές, ιατρικώς, καταστάσεις. Έχει μεγάλη σημασία αυτές να διαγνωστούν έγκαιρα. Είναι φανερό ότι έχει διαφορετική βαρύτητα το παράπονο του πόνου που εκφράζεται από το 3χρονο νήπιο από αυτό που εκφράζεται από το 12χρονο παιδί. Η έκφραση και το χρώμα του προσώπου , η στάση του σώματος, η δυσκολία στις αλλαγές θέσεις του σώματος είναι σημεία που θα αξιολογηθούν ανάλογα. Ο χαρακτήρας του πόνου είναι σημαντικής διαγνωστικής αξίας(πρόκειται για συνεχή πόνο ή για πόνο που έρχεται και φεύγει).Το ίδιο ισχύει και για την εντόπιση του πόνου καθώς και την αντανάκλαση αυτού. Τα συνοδά συμπτώματα του πόνου έχουν επίσης ιδιαίτερη διαγνωστική αξία: η ύπαρξη πυρετού , το ύψος και η συχνότητα της πυρετικής κίνησης , η ύπαρξη εμέτων, το περιεχόμενο αυτών, η συχνότητα και το είδος των κενώσεων, η συχνότητα ούρησης, τα δυσουρικά…

Το υπερηχοκαρδιογράφημα αποτελεί μια από τις σημαντικότερες διαγνωστικές εξετάσεις στην σύγχρονη ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑ. Μας δίνει τη δυνατότητα γρήγορα και αξιόπιστα να εκτιμήσουμε: Την δομική κατασκευή την καρδιάς και των μεγάλων αγγείων (κυρίως ανιούσας, αορτικού τόξου και κατιούσας θωρακικής αορτής) Την λειτουργικότητα (συστολικης και διαστολικής)της καρδιάς και της αορτής Την αιμοδυναμική της κυκλοφορίας του αίματος μέσα στην καρδιά Την ανταπόκριση στην θεραπεία σε ασθενείς με καρδιακό νόσημα Τον καθορισμό της πρόγνωσης των ασθενών με καρδιακό νόσημα Έτσι η χρήση του υπερηχοκαρδιογαφήματος κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική και επιβεβλημένη στην : Διάγνωση συγγενών καρδιοπαθειών Εκτίμηση βαλβιδοπαθειών (π.χ. ανεπάρκεια ή στένωση μιτροειδούς και αορτής κ.α) Διάγνωση μυοκαρδιοπαθειών (διατατικής, υπερτροφικής , περιοριστικής μυοκαρδιοπάθειας, αρρυθμιογόνου δυσπλασίας δεξιάς κοιλίας κ.α) Διάγνωση και διερεύνηση θωρακικού πόνου (στεφανιαία σύνδρομα, αορτικός διαχωρισμός , πνευμονική εμβολή, περικαρδίτιδα κ.α) Διερεύνηση συμπτωμάτων πιθανά καρδιακής αιτιολογίας (δύσπνοια, οιδήματα , θωρακικό άλγος, εύκολη κόπωση, αίσθημα παλμών, συγκοπτικό επεισόδιο, πλευριτική συλλογή, παρατεταμένο εμπύρετο κ.α, ) Εκτίμηση αιμοδυναμικά ασταθούς…

Οι καρκίνοι του στομάχου, του πεπτικού συστήματος και του παγκρέατος θα μπορούσαν να ανιχνευθούν εγκαίρως με μια απλή εξέταση ούρων, υποστηρίζει ομάδα ερευνητών, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Proteomics-Clinical Applications. Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου στη Μ.Βρετανία εντόπισαν πρωτεΐνες στα ούρα ασθενών με προηγμένου σταδίου καρκίνο. Οι παρατηρήσεις αυτές θα μπορούσαν στο μέλλον να συντελέσουν στην ανίχνευση των παραπάνω μορφών καρκίνου σε άτομα που δεν έχουν ακόμα εκδηλώσει συμπτώματα. Έτσι θα δίνεται η δυνατότητα στους ασθενείς να διαγνωστούν εγκαίρως, με αποτέλεσμα την βελτίωση των ποσοστών επιβίωσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις το 10% των πασχόντων από καρκίνο του στομάχου, του πεπτικού και του παγκρέατος (γνωστοί και ως καρκίνοι του ανώτερου γαστρεντερικού συστήματος), καταφέρνουν να επιβιώσουν πέντε χρόνια μετά την αρχική διάγνωση. Και αυτό διότι οι συγκεκριμένες μορφές καρκίνου τείνουν να είναι επιθετικές και η διάγνωση γίνεται όταν πια βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο. Όπως εξηγεί ο Δρ…