Tag

featured

Browsing

Η σεξουαλική εμπλοκή, αποτυπώνοντας την έκφραση του πόθου και την αναζήτηση της ηδονής, έχει ευεργετική επίδραση τόσο στη σωματική όσο και στη ψυχική υγεία, λειτουργώντας μάλιστα ως ασπίδα πρόληψης των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Η ερωτική επαφή, προάγοντας τη ψυχική ισορροπία του άνδρα, του προσφέρει τη ναρκισσιστική επιβεβαίωση που χρειάζεται ώστε να βελτιώσει τα ψυχικά του δεδομένα, καθώς και ένα ισχυρό κίνητρο για να βελτιώσει την εικόνα που προβάλει στο γυναικείο φύλο. Πράγματι, μέσα από την προσδοκία της ερωτικής επαφής, ο άνδρας προσέχει περισσότερο την εμφάνισή του, ενώ ενδιαφέρεται για τη σωματική και ψυχική του ευεξία. Με τον τρόπο αυτό, οχυρώνεται απέναντι στην εμφάνιση καρδιαγγειακού νοσήματος καθώς οιάνδρες που ασκούνται τακτικά, φροντίζοντας την εικόνα τους και δίνοντας έμφαση στη σωματική τους υγεία, έχουν πολύ μικρότερο κίνδυνο για καρδιακή προσβολή αμέσως μετά τη σεξουαλική ή σωματική δραστηριότητα. Ακόμη, οι σεξουαλικά ενεργοί άνθρωποι παρουσιάζουν σημαντικά μικρότερο ποσοστό κατάθλιψης, φαινόμενο άμεσα συνδεδεμένο με το γεγονός…

“Τα ταξίδια είναι βάρβαρα. Σ’ αναγκάζουν να εμπιστεύεσαι τους ξένους και να ξεχνάς εκείνη τη γνώριμη άνεση του σπιτιού σου και των φίλων σου. Βρίσκεσαι συνεχώς έξω από τα νερά σου. Τίποτα δεν είναι δικό σου εκτός από τα βασικά, τον αέρα, τον ύπνο, τα όνειρα, τη θάλασσα, τον ουρανό, όλα τα πράγματα που τείνουν στο αιώνιο ή ότι φανταζόμαστε από αυτό” Cesare Pavese Παρατηρώ από τον εικοστό πρώτο όροφο, τον περίγυρο του ξενοδοχείου μου στη Μόσχα, κοντά στο σταθμό του μετρό Σοκολνίκι, της κόκκινης γραμμής 1, που ονομάζεται και Σοκολνίσκαγια. Περασμένες έντεκα το βράδυ, ένα βράδυ ζεστό, υγρό, αποπνικτικό και καπνισμένο. Στο βάθος του οπτικού μου πεδίου, η γνωστή εικόνα. Όλα τα καταστήματα παρά το περασμένο της ώρας φωταγωγημένα και φυσικά ανοιχτά. Η πάλαι ποτέ μειωμένη κυκλοφορία των αυτοκινήτων και των ανθρώπων έδωσε τη θέση της στην καινούργια ετούτη κατάσταση. Ανάμεσα σ’ αυτά, ξεχωρίζει απ’ τα χρώματα και…

Η αναγκαιότητα της εξάλειψης των ταμπού στον τομέα διαχείρισης ατόμων τρίτης ηλικίας και η επιλογή του σωστού περιβάλλοντος Τα γηρατειά κάνοντας κάποιος μία επιδερμική και απλοϊκή προσέγγιση αποτελούν μία περίοδο «δύσης» της ανθρώπινης υπόστασης. Το άτομο κάνει ένα ιδιότυπο flash back στις προηγούμενες εμπειρίες αξιολογώντας τον τρόπο διαχείρισης ορισμένων καταστάσεων και δευτερευόντως προβαίνει σε μία κατηγοριοποίηση των επικείμενων δραστηριοτήτων, που δύναται να επιτελέσει σύμφωνα με τον χρονικό ορίζοντα που απομένει. Τα προβλήματα υγείας οξύνονται και μειώνουν τα επίπεδα της «λειτουργικότητας» τους με απότοκο συναίσθημα να νιώθουν ότι αδειάζει η σκόνη από την κλεψύδρα της ζωής. Η προαναφερθείσα εσωτερική διεργασία όπως είναι αντιληπτό έχει ορισμένες επιδράσεις στην ψυχοσυναισθηματική κατάσταση τους, καθώς οι συναισθηματικές εξάρσεις που γεννώνται καθιστούν ευμετάβλητη την εικόνα της ψυχικής υγείας τους. Δυστυχώς ο ηλικιωμένος συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να φροντίσει ο ίδιος τον εαυτό του. Ειδικά όταν ο ένας εκ των δύο μελών του ζευγαριού αποβιώσει, τότε αυτός…

Στην καθημερινή ζωή με τον όρο κατάθλιψη εννοούμε μια κατάσταση θλiψης και μελαγχολίας, αυτό συνήθως είναι παροδικό και μάλλον οφείλεται σε κάτι σχετικά ασήμαντο και επουσιώδες. Η κατάθλιψη διαφέρει από την “Κλινική Κατάθλιψη”, η οποία χαρακτηρίζεται από συμπτώματα που διαρκούν πάνω από δύο εβδομάδες και είναι τόσο σοβαρά ώστε να επεμβαίνουν στην καθημερινότητα ενός ατόμου. Πόσο συχνή είναι η κατάθλιψη; Η μείζων καταθλιπτική διαταραχή, προσβάλλει ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού. Ο δια βίου επιπολασμός κυμαίνεται από 10% έως 25% στις γυναίκες και από 5% έως 12% στους άντρες. Αυτά τα ποσοστά είναι ανεξάρτητα από την εθνικότητα, τη μόρφωση, το εισόδημα και την οικογενειακή κατάσταση. Η μείζων κατάθλιψη έχει υψηλό δείκτη θνησιμότητας, αφού μέχρι και 15 % των ασθενών αυτοκτονούν. Επιπλέον, στους ασθενείς πάνω από 55 ετών η συχνότητα αυτοκτονία είναι τετραπλάσια της συχνότητας θανάτου του γενικού πληθυσμού. Οι ασθενείς με μείζονα κατάθλιψη αναφέρουν συχνότερα πόνο και σωματικές νόσους, κάνουν περισσότερες…

 Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένας από τους σημαντικότερους ενδοκρινείς αδένες του ανθρωπίνου σώματος καθότι ελέγχει τον μεταβολισμό όλου του οργανισμού και ως εκ τούτου, έχει καθοριστική επίδραση στην ανάπτυξη και τη ρύθμιση αυτού. Δηλαδή είναι ο ρυθμιστής του ανθρωπίνου σώματος αλλά και του ψυχισμού μας. Βρίσκεται στο λαιμό, κάτω από το λάρυγγα και μπροστά από την τραχεία. Αποτελείται από τον αριστερό και το δεξιό λοβό που συνδέονται μεταξύ τους με τον ισθμό. Ο ρόλος του είναι να αποθηκεύει το ιώδιο και να παράγει τρεις βασικές ορμόνες που ρυθμίζουν το μεταβολισμό, τη θυροξίνη (Τ3), την τριιωδοθυρονίνη (Τ4) και την καλσιτονίνη. Όλη η λειτουργία και η παραγωγή αυτή, ελέγχεται από τον εγκέφαλο και συγκεκριμένα τον υποθάλαμο και την υπόφυση, με την έκκριση της ορμόνης (TSH). Παθήσεις θυρεοειδούς Πληθώρα παθήσεων του θυρεοειδούς που προκαλούν υπο ή υπερθυρεοειδισμό. Οι περισσότερες απ’ αυτές ελέχγονται εξαιρετικά από τον ενδοκρινολόγο με ή χωρίς αγωγή. Μερικές φορές όμως…

Ως εθιστική προσωπικότητα ορίζεται εκείνη η προσωπικότητα που έχει την έντονη τάση να καταλαμβάνεται από εμμονές στις οποίες είναι αδύνατο να αντισταθεί και προβαίνει καταναγκαστικά στη συμπεριφορά που οι εμμονές υπαγορεύουν. Ακόμη κι αν αποφασίσει ο εθισμένος να σταματήσει την εθιστική του δράση, ακόμη κι αν είναι βουτηγμένος στις ενοχές, ακόμη κι αν απέχει για σύντομο διάστημα και δεσμευτεί να απέχει, αργά ή γρήγορα οι εμμονές θα τον νικήσουν και θα επαναλάβει καταναγκαστικά, δηλαδή σαν να είναι με κάποιο τρόπο υποχρεωμένος ή καταδικασμένος, αυτό που τον πνίγει, τον εξευτελίζει, τον σκοτώνει. Είναι ανίσχυρος απέναντι στον εθισμό του. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι οι εξαρτημένοι έχουν την πεποίθηση ότι ελέγχουν τη χρήση της αγαπημένης τους ουσίας, για να διαψευσθούν αργά ή γρήγορα και να συνειδητοποιήσουν ότι ηττήθηκαν κι ότι η ουσία τους ελέγχει πλήρως. Ο εθισμένος έχει δύο κυρίαρχα χαρακτηριστικά. Αυτά είναι: χαμηλή αυτοεκτίμηση και μεγαλομανία ταυτόχρονα. Ειδικά όσον αφορά στην ανάληψη…

Το καλοκαίρι στην Ελλάδα έχει ταυτιστεί, όπως είναι φυσικό, με τις παραλίες και το κολύμπι, την ανεμελιά και τη διασκέδαση. Καλό θα ήταν όμως, ό,τι κάνουμε να το κάνουμε με πλήρη επίγνωση, ώστε να προλαμβάνουμε τα ατυχήματα που μπορεί να μετατρέψουν μια χαρούμενη ηλιόλουστη μέρα σε μικρό εφιάλτη… Η αλήθεια είναι πως δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα, αλλά ας πάψουμε να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με αφέλεια και ελαφρότητα. Η άγνοια είναι κακός σύμβουλος, ακόμη περισσότερο όμως η άγνοια των κινδύνων που κρύβει η έλλειψη προετοιμασίας και γνώσης για ένα μπάνιο στη θάλασσα. Χρειάζεται λοιπόν να γνωρίζουμε ως ενήλικες πρώτα για τον εαυτό τους, επειδή κι εμείς αντιμετωπίζουμε κινδύνους, και έπειτα για τα παιδιά μας μερικούς βασικούς κανόνες. Οδηγίες εκπαίδευσης – κίνδυνοι Οι γονείς που καταφεύγουν στην παραλία με τα παιδιά τους, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, ιδίως αν αυτά δεν έχουν μάθει να κολυμπούν. Θα πρέπει, λοιπόν, να…

Άλλη μια διάκριση που τιμά την Ελλάδα. Το Ευρωπαϊκό επιστημονικό βραβείο «Ιωάννης Χαραμής» (που έχει θεσπιστεί προς τιμήν του μεγάλου Έλληνα Οφθαλμολόγου) απενεμήθει το Σάββατο 8 Ιουνίου 2013, σε μια λαμπρή τελετή που έγινε στη Κοπεγχάγη, στον καθηγητή Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Ιωάννη Παλλήκαρη, η οποία έγινε στο πλαίσιο του Πανευρωπαϊκού Οφθαλμολογικού Συνεδρίου στη Κοπεγχάχη, στο οποίο ανακοινώνονται και οι τελευταίες επιστημονικές ανακαλύψεις στην Οφθαλμολογία. Το βραβείο «Ιωάννης Χαραμής» απονέμεται κάθε τέσσερα χρόνια, έπειτα από ψηφοφορία και των 45 κρατών της Ευρώπης, στην οποία ψηφίζουν τον οφθαλμίατρο αυτόν, του οποίου το πρωτότυπο χειρουργικό έργο έγινε διεθνές επιστημονικό απόκτημα. Με το βραβείο αυτό έχουν ως σήμερα τιμηθεί  οι κορυφαίοι ευρωπαίοι ιατροί, οι οποίοι με τις επιστημονικές εφαρμογές τους έκαναν εκατομμύρια συνανθρώπους μας να ξαναβρούν την όρασή τους ή να την βελτιώσουν κατά πολύ. Ο καθηγητής Ιωάννης Παλλήκαρης δεν βραβεύεται για πρώτη φορά. Στη διάρκεια της επιστημονικής και πανεπιστημιακής του καριέρας…

‘’…υπάρχουν ήττες που οι άνθρωποι μπορούν να μεταμορφώσουν, αν μη τι άλλο, σε νικηφόρες καταστροφές…’’ Αντόνιο Λόμπο Αντούνες, Στου διαόλου τη μάνα Ο πορτογάλος μυθιστοριογράφος Αντόνιο Λόμπο Αντούνες, ανακάλυψε τη λογοτεχνική σταδιοδρομία, εμβολιάζοντας και φροντίζοντας καταβεβλημένους στρατιώτες, ξεγεννώντας εγκύους και φέρνοντας στον κόσμο ανύποπτα βρέφη, εκτελώντας παράλληλα άχαρους τραυματικούς ακρωτηριασμούς και φροντίζοντας για την περαιτέρω διάθεση και χειρισμό των πτωμάτων. Ο Αντούνες εκπαιδεύτηκε ως γιατρός, αλλά στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, απεστάλη στην Αγκόλα, κοντά προς το τέλος ενός παντελώς εν τέλει ανώφελου πολέμου, κατά τον οποίο η πορτογαλική παραπαίουσα αυτοκρατορία προσπαθούσε απεγνωσμένα να διατηρήσει την αφρικανική αποικία της. Σε ένα αυτοσχέδιο στρατιωτικό ιατρείο και χειρουργείο, φρόντιζε τα μερικώς ή ολικώς ακρωτηριασμένα μέλη των στρατιωτών, ενώ ακριβώς δίπλα ο βοηθός του ζαλισμένος από το όλο μακάβριο τελετουργικό έστρεφε το κεφάλι του στην άλλη άκρη, διαβάζοντας δυνατά ταυτόχρονα κάποιες οδηγίες χειρουργικής φύσεως και…

Η ψωρίαση παρουσιάζεται σε περίπου 2-3% του πληθυσμού. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ωστόσο στους περισσότερους ασθενείς εκδηλώνεται γύρω στα είκοσι, ενώ η δεύτερη μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης της ψωρίασης παρατηρείται γύρω στα πενήντα. Συνήθως εκδηλώνεται υπό μορφή ερυθηματωδών πλακών, οι οποίες καλύπτονται από αργυρόχροα λέπια και εντοπίζονται σε διάφορα σημεία τους σώματος, κυρίως στους αγκώνες, τα γόνατα και το τριχωτό της κεφαλής. Η δερματοπάθεια αυτή δεν είναι μεταδοτική και δεν οφείλεται σε κάποια αλλεργία. Αντιθέτως, έχει αποδειχθεί ότι η ψωρίαση είναι μία πολυπαραγοντική ασθένεια και συνδέεται με κληρονομικούς, ανοσολογικούς, περιβαλλοντικούς και ψυχολογικούς παράγοντες. Από αρκετές έρευνες προκύπτει ότι στο 30 με 50% των περιπτώσεων ψωρίασης υπάρχει οικογενειακό ιστορικό της ασθένειας. Δεν υπάρχει κάποιο ειδικό γονίδιο που να ευθύνεται για την ψωρίαση, αλλά ένα σύνολο γενετικών χαρακτηριστικών τα οποία αυξάνουν τις πιθανότητες για τον ασθενή να αναπτύξει την ασθένεια. Στους ασθενείς με γενετική προδιάθεση στην ψωρίαση, η ασθένεια μπορεί να…