Η κοιλιοκάκη είναι μια ασθένεια (ή κατά πολλούς κατάσταση) στην οποία η κατανάλωση δημητριακών (σιταριού, κριθαριού, σίκαλης και βρώμης) προκαλεί βλάβη στην εσωτερική επιφάνεια του λεπτού εντέρου (εντερικού βλεννογόνου). Παραμένει αδιευκρίνιστος ο μηχανισμός με τον οποίο αυτοί οι σπόροι, αβλαβείς για τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων, βλάπτουν το εντερικό βλεννογόνο των ατόμων με κοιλιοκάκη. Έχει διαπιστωθεί ότι ο υπεύθυνος τοξικός παράγοντας που περιέχεται στα ανωτέρω δημητριακά είναι η γλουτένη, η οποία συνίσταται από ένα μείγμα συγκεκριμένων πρωτεϊνών που ονομάζονται γλιαδίνες. Μέχρι σήμερα, οι περισσότερες επιστημονικές ενδείξεις συνηγορούν στο ότι οι πρωτεΐνες της γλουτένης στα άτομα με κοιλιοκάκη ασκούν την τοξική τους δράση ενεργοποιώντας ανοσολογικούς μηχανισμούς, που έχουν ως τελικό αποτέλεσμα τη βλάβη (ατροφία) του βλεννογόνου λεπτού εντέρου. Στον ορό ασθενών με κοιλιοκάκη, όταν η διατροφή τους περιέχει γλουτένη, ανιχνεύονται συνήθως και ειδικού τύπου αντισώματα, όπως τα αντιγλιαδινικά, τα αντισώματα έναντι της δικτυωτής ουσίας (ρετικουλίνης) και τα αντισώματα έναντι του ενδομυσίου.…

Το αλκοόλ παράγει μια εντυπωσιακή σειρά συμπεριφοριστικών αποτελεσμάτων στους ανθρώπους, που εξαρτώνται από τη δόση του αλκοόλ που λαμβάνεται, από το εάν τα επίπεδα αλκοόλ αυξάνονται ή πέφτουν, αλλά και από την αλλαγή των επιπέδων του αλκοόλ στο αίμα. Η ευφορική, διεγερτική, και αγχολυτική δράση του αλκοόλ, συμβάλλει στην ευρεία ψυχαγωγική χρήση του, ενώ τα κατασταλτικά αποτελέσματά του συμβάλλουν στην κατανάλωσή του σαν “μη-συνταγογραφούμενο” υπνωτικό. Αλλά, σε λίγο υψηλότερες δόσεις το αλκοόλ: • συννεφιάζει τη μνήμη και την κρίση, • επιβραδύνει την επεξεργασία πληροφοριών και το χρόνο αντίδρασης, • εξασθενίζει το συντονισμό των κινήσεων, και • αναστέλλει τον έλεγχο της παρορμητικής και επιθετικής συμπεριφοράς (άρση των αναστολών). Έτσι, δεν είναι περίεργο ότι μερικές από τις πιο καταστρεπτικές συνέπειες της κατάχρησης αλκοόλ, απεικονίζουν τον αντίκτυπο της δηλητηρίασης με αλκοόλ σε δραστηριότητες όπως η οδήγηση, που απαιτούν μια υψηλή εγρήγορση στις γνωστικές λειτουργίες.Με τη χρόνια χρήση, το αλκοόλ δημιουργεί προσαρμογή…

Με επίγνωση της ουσιαστικής ανάγκης του ανθρώπου για έναν πλήρη και απολαυστικό ύπνο, συγκεντρώσαμε και σας παρουσιάζουμε όλα τα μυστικά μας: • 1. Ουσίες που πρέπει να αποφεύγονται ιδιαίτερα κατά τις τελευταίες ώρες της ημέρας: Καφές: Περιέχει καφεΐνη. Ο μεγάλος εχθρός του ύπνου είναι ο καφές και το τσιγάρο. Η καφεΐνη και η νικοτίνη που περιέχουν αντίστοιχα, είναι ουσίες που διεγείρουν τον εγκέφαλό μας και πρέπει να αποφεύγονται κατά τις τελευταίες ώρες της ημέρας Τσάι: Περιέχει ξανθίνες. Η ξανθίνη είναι επίσης διεγερτική ουσία αλλά με λιγότερη ισχύ απ’ ότι η καφεΐνη και νικοτίνη. Το τσάι περιέχει επίσης αρκετή καφεΐνη. Μαύρη Σοκολάτα: Η μαύρη σοκολάτα περιέχει θεοβρωμίνη σε μεγάλη ποσότητα που είναι διεγερτικό του νου και του σώματος. Η κατανάλωση ποσότητας άνω των 50-100γρ. μαύρη σοκολάτα, μπορεί να διώξει τον ύπνο για αρκετές ώρες. Η σοκολάτα περιέχει επίσης μικρή ποσότητα καφεΐνης. Αλκοολούχα ποτά: Το αλκοόλ σε μέτριες ή μεγάλες ποσότητες…

Το κόκκινο τριφύλλι (Trifilium Pratense) είναι ένα είδος οσπρίου που ανήκει στην οικογένεια Faboideae, (ίδια με του μπιζελιού) και στην κατηγορία Magnoliopsida. Πήρε το όνομά του από τον Σουηδό βοτανολόγο Carolus Linnaeus από τις λατινικές λέξεις trifilium (τρία με φύλλα) και pratense (βριαλμένος στα λιβάδια). Καλλιεργείται σε ζεστές χώρες της Ασίας και της Ευρώπης και η συγκομιδή γίνεται τους καλοκαιρινούς μήνες σε εποχή μεγάλης ανθοφορίας.Το κόκκινο τριφύλλι είναι ένα φυτό εξαιρετικά πλούσιο σε βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία. Τα σπουδαιότερα συστατικά του κόκκινου τριφυλλιού: Κάλιο – Μέταλλο που βοηθά στην τόνωση του νευρικού συστήματος και απαραίτητο για τη σωστή λειτουργία όλων των ζωτικών κυττάρων. Ασβέστιο – Δισθενές μέταλλο που συμβάλει στην υγεία των οστών, την ελάττωση της νευρομυϊκής διεγερσιμότητας, τη διατήρηση λειτουργικότητας της κυτταρικής μεμβράνης και ενεργοποιεί διάφορα ένζυμα του οργανισμού.Η έλλειψή του προκαλεί οστεοπόρωση κακή λειτουργία της καρδιάς υπνηλία και αδυναμία. Σίδηρος – Μέταλλο που έχει την ιδιότητα να συνδέεται…

Τι είναι η αμβλυωπία; Αμβλυωπία ονομάζεται η μειωμένη όραση του ενός ή σπανιότερα και των δύοματιών, η οποία όμως δεν μπορεί να αποδοθεί σε οργανικά αίτια. Κατά την εξέταση,δηλαδή, του παιδιού δε βρίσκουμε κάποια δομική βλάβη στον οφθαλμό ή στις οπτικές οδούς, η οποία να δικαιολογεί τη μειωμένη όραση. Η συχνότητά της (αφοράτο 1-5% του πληθυσμού) καθώς και οι συνέπειές της κατά τη διάρκεια της ζωής, τηνκαθιστούν μία σημαντική νοσολογική οντότητα. Ποια είναι η κυριότερη αιτία της αμβλυωπίας; Βασική αιτία, η οποία διαφεύγει της προσοχής των γονιών, διότι δεν είναι έκδηληκλινικά, είναι η ανισομετρωπία, δηλαδή η παρουσία διαφορετικού βαθμού διαθλαστικής ανωμαλίας ανάμεσα στα δύο μάτια. Η συχνότερη διαθλαστική ανωμαλία των παιδιών είναι η υπερμετρωπία, στην οποία το είδωλο εστιάζεται πίσω από τον αμφιβληστροειδή, με αποτέλεσμα το παιδί να βλέπει θολά και κοντά και μακριά. Η διαφορά, όμως, στην υπερμετρωπία ανάμεσα στους οφθαλμούς, έχει ως αποτέλεσμα τη συνεχόμενη θολή εικόνα στο…

Πόσες μα πόσες φορές έχεις ξεκινήσει με τις καλύτερες διαθέσεις και την πιο τέλεια δίαιτα και ξαφνικά τα καταστρέφεις όλα σε μια στιγμή; Μήπως είσαι ο ίδιος/α ένα ξαφνικό φυσικό φαινόμενο για το σώμα σου; Μην σε πιάνει πανικός και προσπάθησε να δράσεις με ψυχραιμία. αν έχεις να αντιμετωπίσεις ένα τέτοιο «Διατροφικό Τσουνάμι»το οποίο προκλήθηκε από προσωπικό – ψυχολογικό – κοινωνικό λόγο το μόνο πού έχεις να κάνεις είναι να δράσεις! Θα πρέπει να γνωρίζεις: Ότι τρώμε σήμερα, αποθηκεύεται έπειτα από 48 ώρες. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι έχουμε πάντοτε τη δυνατότητα να εξισορροπήσουμε τις παραπανίσιες θερμίδες που πήραμε την αμέσως επόμενη ή και μεθεπόμενη ημέρα. Αγνοήστε λοιπόν τη ζυγαριά και αντιδράστε δυναμικά την επόμενη ημέρα από κάθε πλούσιο γεύμα, τρώγοντας πολύ ελαφρές τροφές. Να θυμάσαι ότι ο αυτοέλεγχος και η αυτοσυγκράτηση μειώνουν αισθητά την τάση μας για «Διατροφικά Τσουνάμια». Κάνε την παρακάτω άσκηση! Διαρκεί μόνο ένα λεπτό! Για να…

Μια από τις ορθοπαιδικές παθήσεις, που αφορούν τα νεογνά από την πρώτη στιγμή της γέννησής τους, είναι η αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου. Με τον όρο, αναπτυξιακή δυσπλασία, εννοούμε την ελλιπή διαμόρφωση της άρθρωσης που μπορεί να είναι από απλή χαλαρότητα έως σοβαρή παραμόρφωση της άρθρωσης, στην οποία η κεφαλή του μηριαίου, δεν έχει σχεδόν καμία επαφή με την κοτύλη και βρίσκεται σε θέση εξαρθρήματος (συγγενές εξάρθρημα του ισχίου) slide Κατά την γέννηση ορμόνες εκλύονται από την μητέρα για να χαλαρώσουν την περιοχή της πυέλου για να κάνουν ευκολότερο τον τοκετό. Σε μερικά νεογνα οι ορμόνες περνούν μέσω του πλακούντα χαλαρώνουν τους συνδέσμους κάνοντας την άρθρωση του ισχίου ασταθή. Προδιαθεσικοί παράγοντες που ευνοούν την εμφάνιση της πάθησης είναι: Η δίδυμη κύηση Το θετικό ιστορικό των γονέων ή αδελφών. Ο κίνδυνος αυξάνει: – 6% με αδερφό που είχε πρόβλημα – 12% με γονέα που είχε πρόβλημα – 36% με γονέα και αδερφό…

H ικανότητα του παιδιού να ελέγχει τους σφιγκτήρες του οργανώνεται σταδιακά, από το τέλος του πρώτου έτους, και θεωρούμε ότι έχει κατακτηθεί οριστικά μόνο εφόσον έχει γίνει αυτόματη, δηλαδή γύρω στα τρία με τέσσερα χρόνια. Aυτή η πορεία εξαρτάται από τη νευρολογική ωρίμαση του παιδιού αλλά και από τα μηνύματα που παίρνει από το περιβάλλον του. Yπάρχουν, όμως, παιδιά που για διάφορους λόγους δυσκολεύονται, κυρίως τη νύχτα, να ελέγξουν την κύστη τους και «βρέχονται». Aυτό αποκαλείται «ενούρηση» και χαρακτηρίζεται από την επανειλημμένη κένωση της κύστης του παιδιού στο κρεβάτι ή στα ρούχα χωρίς τη θέλησή του, πράγμα που εξακολουθεί να συμβαίνει μετά τα πέντε χρόνια τουλάχιστον δύο φορές το μήνα και για τα μεγαλύτερα παιδιά τουλάχιστον μία φορά το μήνα. H νυχτερινή ενούρηση έχει χαρακτηριστεί ως το πιο συχνό και χρόνιο πρόβλημα των παιδιών αλλά και των γονιών τους. Πρόκειται για ένα σύμπτωμα που αφορά το 10-15% των παιδιών με…

Πολλές φορές ο άνθρωπος συναντά στον δρόμο της ζωής του, τον θυμό, την απελπισία, την απόγνωση, πιστεύοντας πως το αδιέξοδο που τον έχει εγκλωβίσει έρχεται ως λύση μόνο με τον θάνατο . Αλήθεια ποιος «λογικός» θα σκεπτόταν να αφαιρέσει την ζωή του, όσο επώδυνο ψυχικά και καταστροφικό λειτουργικά μπορεί να είναι ένα γεγονός ή συμβάν απέναντι του. Πόσο πραγματικά η αυτοκτονία είναι η εύκολη λύση του αδύναμου ή του ψυχικά διαταραγμένου που δεν μπορεί να σκεφτεί κάτι θετικό που δεν βλέπει ότι μέσα στο απόλυτο σκοτάδι και ένα μικρό φως, θα μπορούσε να είναι η επόμενη στιγμή ή μια καινούργια αρχή. Μήπως είναι λόγια φιλοσοφικά όλα αυτά μπροστά στην οικονομική συμπίεση και εξαθλίωση που πολλοί συνάνθρωποι μας ζουν, αυτή την περίοδο; Θα μπορούσε κάποιος από εμάς να αναρωτηθεί πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει η φωνή του , πόσο καταστροφικά μπορεί να κινηθεί ο ίδιος προς τον εαυτό του, μη αντέχοντας…