Η αιδιοκολπίτιδα αποτελεί το συνηθέστερο πρόβλημα των μικρών κοριτσιών που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι παιδίατροι και οι γυναικολόγοι. Υπολογίζεται ότι μέχρι την ηλικία των 10 ετών 90% των κοριτσιών θα παρουσιάσει τουλάχιστον μία φορά πρόβλημα με αιδιοκολπίτιδα. Με τον όρο αιδιοκολπίτιδα περιγράφουμε τη λοίμωξη που πρωτοεμφανίζεται στα έξω γεννητικά όργανα και σταδιακά επεκτείνεται εσωτερικά στην περιοχή του κόλπου, δίνοντας την εικόνα της κολπίτιδας. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να δούμε ποιοι είναι οι βασικότεροι παράγοντες για την εκδήλωση της νόσου. Στην παιδική ηλικία δεν υπάρχουν οιστρογόνα και έτσι το ουδέτερο ph του κόλπου αποτελεί πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη των παθογόνων μικροοργανισμών, τα μικρά χείλη ενός κοριτσιού είναι λεπτότερα και αφήνουν ανοιχτή την είσοδο του κόλπου, ο κολπικός βλεννογόνος είναι ακόμα ατροφικός και σε συνδυασμό με την έλλειψη της τρίχωσης του εφηβαίου (φυσιολογικό χαρακτηριστικό της προεφηβείας) αποτελούν τα χαρακτηριστικότερα ανατομικά αίτια. Όμως δεν είναι τα μόνα. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι…

Οι φρονιμίτες ή σωφρονιστήρες είναι οι τρίτοι γομφίοι, τα τελευταία δηλαδή δοντια που ανατέλλουν συνήθως στην εφηβεία στο πίσω μέρος του στόματος. Τις περισσότερες φορές είναι τέσσερις ένας στην κάθε πλευρά πάνω και κάτω. Υπάρχουν όμως και κάποιες φορές που λείπουν ένας ή και περισσότεροι φρονιμίτες, όπως επείσης λόγω έλειψης χώρου στις γνάθους ενώ υπάρχουν φρονιμίτες δεν ανατέλλουν και τότε ονομάζονται έγκλειστοι. Πως θα καταλάβω αν υπάρχουν έγκλειστοι φρονιμίτες αν δεν εχουν ανατείλλει ? Πρέπει να γίνει εξέταση του στόματος από τον οδοντίατρο σε συνδιασμό με μια ειδική ακτινογραφία που ονομάζεται πανοραμική ακτινογραφία και θα πάρουμε την απάντηση στο αν υπάρχουν έγκλειστοι φρονιμίτες, τη θέση που βρίσκονται και αν έχουν δημιουργήσει προβλήματα ή πρόκειται να δημιουργήσουν. Υπάρχει περίπτωση οι έγκλειστοι φρονιμίτες να δημιουργήσουν προβλήματα ? Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων έχουν περάσει την ταλαιπωρία της ανατολής των φρονιμίτων. Η ταλαιπωρία αυτή συνοδεύεται με πόνο, πρήξιμο και μια γενικότερη κακουχία η…

Οι δυσπλαστικοί σπίλοι αποτελούν μελαγχρωματικές (σκουρόχρωμες) βλάβες της επιφάνειας του δέρματος οι οποίες εμφανίζονται συχνότερα σε άτομα με ανοικτό χρώμα δέρματος, ξανθά ή κόκκινα μαλλιά και γαλανά ή πράσινα μάτια. Τα κυριότερα κλινικά χαρακτηριστικά των σπίλων είναι η μέγιστη διάμετρος πάνω από 5 χιλιοστά, το ασύμμετρο σχήμα (δηλαδή το μισό της βλάβης δε μοιάζει με το άλλο μισό), το ανομοιογενές χρώμα και η κηλιδώδης (επίπεδη) μορφή. Αυτά τα χαρακτηριστικά παρουσιάζουν σημαντική επικάλυψη με το μελάνωμα του δέρματος και συνοψίζονται στον μνημονικό κανόνα ABCDE (Αsymmetry: ασυμμετρία σχήματος, Βorder Ιrregularity: ασαφή όρια, Color Diversity: ανομοιογένεια χρώματος, Diameter >6mm: διάμετρος >6χιλ, Evolution: μεταβολή με το χρόνο). Οι δυσπλαστικοί σπίλοι στην τυπική τους μορφή μοιάζουν με στόχο παρουσιάζοντας ένα κεντρικό θηλωματώδες στοιχείο και περιφερική κηλιδώδη (επίπεδη) συνιστώσα αν και ορισμένοι δυσπλαστικοί σπίλοι είναι εντελώς συνδεσμικοί (καθ’ υπεροχήν θηλωματώδεις). Στους δυσπλαστικούς σπίλους κυριαρχεί συνήθως το καστανό χρώμα και η ανομοιογένεια των ορίων και του χρώματος…

Το τριχοφωλεακό συρίγγιο είναι το αποτέλεσμα φλεγμονής στην περιοχή του κόκκυγα. Η οξεία φλεγμονή στην περιοχή ονομάζεται απόστημα κύστης του κόκκυγα και χρήζει διάνοιξης και αντιβιωτικής αγωγής. Η κύστη του κόκκυγα είναι συχνότερη σε παχυσάρκους, νεαρούς άνδρες, με αυξημένη τριχοφυΐα και καθιστική ζωή. Συνήθως δημιουργείται από διείσδυση τριχών στο δέρμα της περιοχής αλλά μπορεί και να οφείλεται σε υπολειματική κύστη από την εμβρυϊκή ζωή. Τα συμπτώματα στην αρχική της εμφάνιση είναι πόνος, ερυθρότητα και διόγκωση της περιοχής με συνοδό πυρετό και κακουχία. Όλα τα παραπάνω συνηγορούν υπέρ αποστήματος το οποίο χρήζει άμεσης διάνοιξης. Μετά την διάνοιξη και την πάροδο τουλάχιστον 20 ημερών συνιστάται η ριζική αντιμετώπιση της κύστης. Σε παραμελλειμένες, χρόνιες καταστάσεις δημιουργούνται πολλαπλά συρίγγια τα οποία οροροούν ή πυοροούν συνεχώς. Η αντιμετώπιση της κύστης γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία και αφορά στην εκτομή της κύστης μετά των συριγγίων. Οι τρόποι αντιμετώπισης είναι τρεις: – Κλειστή μέθοδος που αφορά στην…

Η έκθεση στον ήλιο, οι περιβαλλοντικές συνθήκες, το κάπνισμα, η κληρονομικότητα και η ηλικία είναι οι παράγοντες που ευθύνονται για την αποσύνθεση των ελαστικών ινών και του κολλαγόνου της επιδερμίδας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ρυτίδων που με τον καιρό «βαθαίνουν». Ικανοποιητική λύση στο πρόβλημα των ρυτίδων, έστω και παροδική, μπορούν να δώσουν τα ενέσιμα υλικά. Οι ρυτίδες «γεμίζουν», φαίνονται πιο απαλές και το δέρμα πιο «φρέσκο» και πιο νεανικό. Υπάρχουν διάφορα ενέσιμα υλικά που χρησιμοποιούνται: άλλα είναι συνθετικά και μόνιμα όπως το polyalkylimide (Bio-Alcamid) και τα «κορδόνια» από GoreTex ενώ άλλα είναι απορροφήσιμα όπως το κολλαγόνο, το υαλουρονικό οξύ, το χόριο και το λίπος. Τα μόνιμα είναι δυνατόν να επιμολυνθούν ή να μετακινηθούν και το κολλαγόνο απαιτεί αλλεργικό test πριν την εφαρμογή του. Το υαλουρονικό οξύ απορροφάται μετά από 6-18 μήνες και είναι απόλυτα ασφαλές γιατί είναι φυσιολογικό συστατικό του δέρματος. Η διάρκειά του είναι πολύ μεγαλύτερη ιδιαίτερα…

Η Guyart Marie ή Marie de l’ Incarnation (28 Οκτωβρίου 1559-30 Απριλίου 1672) ήταν μια καλόγρια που ίδρυσε την τάξη των Ουρσουλινών στη Νέα Γαλλία στο Κεμπέκ. Γεννήθηκε στην Tours της Γαλλίας και πέθανε στο Κεμπέκ του Καναδά. Κόρη του φούρναρη Florent Guyart και της Jeanne Michelet, η Marie βαφτίστηκε στην πρώην εκκλησία του Saint-Saturnin. Η μητέρα της καταγόταν από την Babou de La Bourdaisières, μια παλιά και αριστοκρατική οικογένεια που είχε διακριθεί στην υπηρεσία της εκκλησίας και του κράτους, αλλά η Jeanne Michelet προτίμησε να παντρευτεί έναν απλό και ειλικρινή εργάτη που είχε καθιερωθεί στο χώρο του και τιμούσε τη συντεχνία του. Οι Guyarts έδωσαν στα επτά παιδιά τους, τρία αγόρια και τέσσερα κορίτσια, μια βαθιά χριστιανική ανατροφή και μόρφωση. Η Μαρία πήγε στο σχολείο σε μικρή ηλικία. Μια νύχτα λέγεται ότι είδε τον Κύριο σε ένα όνειρο. Σκύβοντας από πάνω της, τη ρώτησε: “Θέλεις να είσαι δική μου’’;…

Aπό τη στιγμή που το παιδί αρχίζει να κυκλοφορεί μόνο του, αρχίζουν και οι έντονες ανασφάλειες των γονιών. Πώς θα συμπεριφερθεί σε περίπτωση που αντιμετωπίσει πρόβλημα; Προσέχει το παιδί διασχίζοντας το δρόμο; Mήπως κάποιος από την παρέα του συναναστρέφεται με «περίεργους τύπους» και βρεθεί το παιδί μπλεγμένο; Aν αντί για καφέ αποφασίσει με τα παιδιά της παρέας του να πιουν μπίρες; Aν ανεβούν σε μηχανάκι που οδηγεί ένα από τα παιδιά που έχει πιει; Aν μεθύσει και δεν ξέρει τι κάνει; Aν τα άλλα παιδιά καπνίζουν και το παιδί μου αποκτήσει κακές συνήθειες που δεν έχει ως τώρα; Aν τα άλλα παιδιά βρίζουν και έχουν κακή συμπεριφορά, θα την «κολλήσει» και το δικό μου. Aν τα παιδιά στην παρέα του δε διαβάζουν, το παιδί μου θα παρατήσει κι αυτό το διάβασμα και θα πέσουν οι βαθμοί του Kάποια στιγμή τα παιδιά αυτονομούνται αρκετά ώστε να βγαίνουν έξω με τους φίλους…